Read Kurmanji Încîl Padîşah I, 3 Bible Online

Padîşah I, 3 - Kurmanji Încîl bible

Padîşah I, 3

¹Silêman bi Padîşahê Misrê Firewn re tifaq kir û keça wî ji xwe re anî Bajarê Dawid. Heta ku qesra xwe, Mala Xudan û sûra Orşelîmê bi tevahî qedand, ew li wir man.

²Wê demê gel li bilindciyan qurban pêşkêş dikirin. Çimkî heta wan rojan maleke ku ji bo navê Xudan hatiye çêkirin tunebû.

³Silêman, li ser riya qanûnên bavê xwe Dawid diçû. Bi vî awayî ji Xudan hez dikir. Lê hê jî li bilindciyan qurban pêşkêş dikir û bixûr pêdixist.

⁴Padîşah ji bo ku qurban pêşkêş bike çû Gîvonê. Çimkî ew der, bilindciyê herî navdar bû. Silêman li wê derê, li ser gorîgehê hezar qurbanên şewitandinê pêşkêş kirin.

⁵Bi şev Xudan li Gîvonê di xewnê de li Silêman xuya bû. Xwedê jê re got: «Ez çi bidim te, bixwaze.»

⁶Silêman got: «Te ji bavê min Dawidê xulamê xwe re, dilsoziya xwe ya mezin nîşan da. Çimkî ew bi te re bi dilsozî, bi rastî û bi dilpakî meşiya. Te îro jê re dilsoziya xwe ya mezin berdewam kir û jê re kurek danî ser textê wî.

⁷«Ya Xwedayê min Xudan, te xulamê xwe, li cihê bavê min Dawid kir padîşah. Lê ez hê zaro me! Rabûn û rûniştinê nizanim.

⁸Va ye xulamê te, di nav gelê te de ye ku te hilbijartiye. Miletekî ewqas mezin e ku nayê hesabkirin û hejmartin.

⁹Li ser vê yekê dilekî fêmdar bide xulamê xwe ku li ser gelê te serweriyê bike û qencî û xerabiyê ji hev derxe. Ma kî dikare serweriya vî gelê te yê ewqas mezin bike?!»

¹⁰Daxwaza ku Silêman xwest, di çavê Reb de baş bû.

¹¹Xwedê jê re got: «Te ji bo xwe emrê dirêj, dewlemendî û mirina dijminên xwe nexwest. Te tenê ji bo rastiyê ji hev derxî, ji min şehrezayî xwest.

¹²Loma ezê daxwaza te pêk bînim. Ezê şehrezayî û fêmdariyeke wisa bidim te ku heta niha nehatiye dîtin û wê ji niha pêve jî neyê dîtin.

¹³Tişta te nexwest jî ezê bidim te, hem dewlemendî, hem jî rûmet. Di tevahiya rojên te de, wê di nav padîşahan de kesekî wek te tunebe.

¹⁴Heger tu jî wek Dawidê bavê xwe qanûn û emrê min pêk bînî û di riya min de herî, wê gavê ezê emrê te dirêj bikim.»

¹⁵Silêman hişyar bû. Fêm kir ku tiştê dîtiye xewn e. Hat Orşelîmê, li ber Sindoqa Peymana Reb sekinî, qurbanên şewitandin û aştiyê pêşkêş kirin û ziyafetek da tevahiya xulamên xwe.

¹⁶Du jinikên fahîşe hatin ba padîşah, li ber wî sekinîn.

¹⁷Yekê ji wan got: «Ezbenî, ez û ev jinik em li malekê dimînin. Dema em li mal bûn, min zarokek anî.

¹⁸Piştî ku min zarok anî, roja sisiyan vê jinikê jî zarok anî. Em tenê li malê bûn. Li malê kesekî din li ba me tunebû.

¹⁹Kurê vê jinikê şevekê mir, çimkî ew li ser wî razabû.

²⁰Nîvê şevê, dema ez xulama te razayî bûme, ew rabûye. Wê kurê min ji ba min hildaye, xistiye paşila xwe û kurê xwe yê mirî xistiye paşila min.

²¹Gava ez rabûm ku şîr bidim kurê xwe, min dît ku miriye. Lê serê sibê min bala xwe dayê û dît ku ne kurê min e ku min anîbû dinyayê.»

²²Jina din got: «Na! Yê sax kurê min e, yê mirî kurê te ye.» Jina yekem got: «Na! Yê sax kurê min e, yê mirî kurê te ye.» Li ber padîşah wisa ketin qirika hev.

²³Padîşah got: «Yek dibêje: ‹Evê sax kurê min e, evê mirî kurê te ye.› Ya din dibêje: ‹Na, yê mirî kurê te ye, yê sax kurê min e.›»

²⁴Padîşah got: «Ji min re şûrekê bînin.» Şûrek anîn li ber padîşah danîn.

²⁵Padîşah got: «Zarokê sax bikin du şeq. Nîvî bidin vê, nîvê din bidin ya din.»

²⁶Lê dilê jina ku zarokê wê sax e li ser zarokê wê dişewitî, ji padîşah re got: «Ezbenî ez di bextê te de me, zarokê sax bidin wê, tenê wî nekujin.» Lê ya din got: «Bila ne yê min be, ne jî yê te; bikin du şeq.»

²⁷Wê gavê padîşah got: «Zarokê sax bidin vê, nebî ku hûn wî bikujin, dayika wî ev e.»

²⁸Biryara ku padîşah da, tevahiya Îsraîlê bihîst û ecêbmayî ma. Çimkî fêmkirin ku ji bo serweriya bi heq bike, bi Silêman re şehrezabûna Xwedê heye.