Read Kurmanji Încîl Padîşah I, 8 Bible Online

Padîşah I, 8 - Kurmanji Încîl bible

Padîşah I, 8

¹Silêmanê Padîşah ji bo ku Sindoqa Peymana Xudan ji Bajarê Dawid Siyonê bîne, rîspiyên Îsraîlî, hemû serekên eşîr û malbatên Îsraîlê civandin ku li Orşelîmê bên ba wî.

²Tevahiya gelê Îsraîlê, di cejna meha Etanîmê de ku meha heftan e, li ber Silêmanê Padîşah civiyan.

³Hemû rîspiyên Îsraîlî hatin û kahinan sindoq rakir.

⁴Sindoqa Xudan, Konê Hevdîtinê û hemû taximên pîroz ên di kon de kahin û Lêwiyiyan derxistin jor.

⁵Silêmanê Padîşah û tevahiya civata Îsraîl ku li ba wî kom bûbûn, pê re li ber sindoqê bûn. Ewqas pez û dewar qurban dikirin ku nedihatin hejmartin an hesibandin.

⁶Kahinan Sindoqa Peymana Xudan anîn cihê wê ku li odeya hûndirîn a Malê, li Cihê Herî Pîroz, li bin baskên xerûban bû.

⁷Xerûban baskên xwe vekirîbûn ser cihê sindoqê û ji jor ve sindoq û destiyên wê dinixamtin.

⁸Destî ewqas dirêj bûn ku serê destiyan ji Cihê Pîroz ê li ber odeya hûndirîn ve xuya dikirin, lê ji derve ve xuya nedikirin. Heta îro jî li wê derê ne.

⁹Di nav sindoqê de ji du lewheyên kevirîn ku Mûsa li Çiyayê Horêvê bi xwe re anîbûn pêve tu tişt tunebû. Gava ji welatê Misrê derketibûn, Xudan bi wan bi Îsraîliyan re peymanek çêkiribû.

¹⁰Dema kahin ji Cihê Pîroz derketin, ewrek nava Mala Xudan tije kir.

¹¹Ji ber ewr, kahinan nikaribûn xizmeta xwe berdewam bikin, çimkî rûmeta Xudan Mala wî tije kiribû.

¹²Wê gavê Silêman got: «Ya Xudan, te got: ‹Ez di taristaneke kûr de rûdinim.›

¹³Niha min ji bo te maleke biheybet çêkir, cihekî ku tu heta hetayê tê de bimînî.»

¹⁴Padîşah berê xwe da tevahiya civaka Îsraîlê û pîroz kir. Tevahiya civaka Îsraîlê li wir sekinîbû.

¹⁵Wî got: «Bila Xwedayê Îsraîl Xudan pîroz be ku gotina ji bavê min Dawid re bi devê xwe gotiye bi destê xwe temam kir. Wî gotiye:

¹⁶‹Ji wê roja ku min gelê xwe Îsraîl ji Misrê derxist vir ve, min ji nav eşîrên Îsraîl bajarek hilnebijart ku maleke ji bo navê min tê de be were avakirin. Lê min Dawid hilbijart ku li ser gelê min Îsraîlê be.›

¹⁷«Di dilê bavê min Dawid de bû ku ji bo navê Xwedayê Îsraîl Xudan malekê çêke.

¹⁸Xudan ji bavê min Dawid re got: ‹Ev yek qenc e ku tu ji dil dixwazî malekê li ser navê min çêkî.

¹⁹Lê tê wê malê çênekî. Wê kurê te yê ji pişta te malê çêke.›

²⁰«Xudan soza xwe bi cih anî. Li gorî soza Xudan, li cihê bavê xwe Dawid ez rabûm, li ser textê Îsraîlê rûniştim û min Mala ji bo navê Xwedayê Îsraîl Xudan çêkir.

²¹Min li wir ji bo sindoqê cih çêkir, peymana ku dema Xudan bav û kalên me ji welatê Misrê derxist bi wan re çêkiribû, di nav wê de ye.»

²²Silêman li ber gorîgeha Xudan, li pêşberî hemû civaka Îsraîlê sekinî û destên xwe ber bi ezmanan ve vekirin.

²³Wî got: «Ya Xudan, Xwedayê Îsraîl, ne li jor li ezmanan ne jî li jêr li erdê Xwedayê wek te heye. Tu bi dilsozî bi peymanê ve girêdayî dimînî ku te bi xulamên xwe yên bi tevahiya dilê xwe bi te re dimeşin re çêkir.

²⁴Te ew soza ku bi devê xwe dabû xulamê xwe bavê min Dawid, îro bi destê xwe pêk anî.

²⁵«Ya Xwedayê Îsraîl Xudan, niha gotina xwe bike ku te ji bavê min Dawidê xulamê xwe re gotibû. Te jê re gotibû: ‹Wê tu caran kesên ji ziriyeta te bên, ji rûniştina li pêş min a li ser textê Îsraîlê kêm nebin. Heger tenê kurên te miqateyê riya xwe hebin û wek ku tu bi min re meşiyayî, ew jî bi min re bimeşin.›

²⁶Ya Xwedayê Îsraîlê, niha ez hêvî dikim gotina ku te ji xulamê xwe, bavê min Dawid re gotibû rast derkeve.

²⁷ «Ma bi rastî jî wê Xwedê li ser vê erdê rûne? Ne ezman û ezmanê ezmanan têra te dike! Mala ku min çêkiriye çi ye?!

²⁸Lê ya Xwedayê min Xudan, berê xwe bide dua û lavakirina xulamê xwe! Hewar û duaya ku îro xulamê te li hizûra te dike, bibihîze.

²⁹Bila çavên te bi şev û roj li ser vê malê bin, ev dera ku te got: ‹Bila navê min tê de be›. Loma duaya ku xulamê te ber bi vî cihî ve dike, bibihîze.

³⁰Dema xulamê te û gelê Îsraîlê ber bi vî cihî ve dua kirin, lavakirina me bibihîze. Li ezman, li warê xwe bibihîze û dema te bihîst efû bike.

³¹«Heger zilamek li dijî cîranê xwe gunehekê bike, ji bo sondxwarinê mecbûr bibe, bê vê malê û li ber gorîgeha te sond bixwe;

³²wê gavê li ezmanan bibihîze, bike û xulamên xwe dadbar bike. Gunehê kesê sûcdar bîne serê wî, kesê rast jî li gorî rastdariya wî mafdar derîne.

³³«Gava gelê te Îsraîl ji ber ku li dijî te guneh kiriye ji ber dijminan têk here, lê dîsa li te vegere, navê te hilde û li vê malê ji te re dua û lava bike,

³⁴wê gavê li ezmanan bibihîze, gunehê gelê xwe Îsraîlê efû bike û wan dîsa bîne welatê ku te daye bav û kalên wan.

³⁵«Heger ji ber ku li dijî te guneh kirine ezman bên girtin, baran nebare û ew jî ber bi vî cihî ve dua bikin, navê te hildin û dema te ew nizim kirin, ew ji sûcê xwe vegerin;

³⁶wê gavê li ezmanan bibihîze û gunehê xulamên xwe, gelê xwe Îsraîlê efû bike. Riya baş a li ser bimeşin hînî wan bike û baranê bide welatê ku te bi mîrasî daye gelê xwe.

³⁷«Heger li welêt xela rabe, weba çêbe, kifik an jî germeba, kulî yan maşot hebe; dijmin bajarên li welêt dorpêç bikin; kîjan bela, kîjan nexweşî dibe bila bibe;

³⁸ji aliyê kesekî ji gelê te yan jî ji tevahiya gelê te Îsraîlê duayek an lavakirin çêbe, herkes derdê dilê xwe zanibe û ber bi vê Malê ve destê xwe veke;

³⁹wê gavê li ezmanan, li warê xwe bibihîze, efû bike, pêk bîne û li gorî hemû riyên wan bide kesê tu dilê wî dizanî. Çimkî tu, tenê tu dilê hemû mirovan dizanî.

⁴⁰Bila ew li welatê ku te daye bav û kalên me, her roj ji te bitirsin.

⁴¹«Herwiha gava xerîbek ne ji gelê Îsraîlê be, ji bo xatirê navê te ji welatê dûr hat

⁴²— çimkî wê xerîb jî navê te yê mezin, destê te yê hêzdar û zendê te yê dirêjkirî bibihîzin — li ber vê malê dua kir,

⁴³tu li ezmanan, li warê xwe bibihîze. Li gorî hemû tiştên ku xerîb ji te lava dikin bike ku hemû gelên dinyayê navê te nas bikin, çawa ku gelê te Îsraîl ji te ditirse, ew jî ji te bitirsin û bizanibin di vê mala min çêkir de, bi navê te hat gazîkirin.

⁴⁴«Heger gelê te, li ser riya ku te ji bo şer ew şandinê, bi dijmin re bikevin şer û ber bi Xudan ve, ber bi bajarê te hilbijartiye ve, ber bi vê mala ku min ji bo navê te tê de be, çêkiriye de dua bikin,

⁴⁵wê gavê dua û lavakirina wan li ezmanan bibihîze û wan bi ser bixe.

⁴⁶«Heger li dijî te guneh bikin — çimkî mirov tuneye ku guneh nake — tu li dijî wan hêrs bibî, wan bidî destê dijmin û kesên wan sirgûn dikin, çi nêzîk çi dûr, sirgûnê welatên dijmin bikin,

⁴⁷lê li welatê hatine sirgûnkirin poşman bibin, tobe bikin, ji te lava bikin û bibêjin: ‹Me guneh kir, em ji rê derketin, me xerabî kir›

⁴⁸û li welatê dijminên ew sirgûn kirine, bi hemû dilê xwe û hemû canê xwe li te vegerin, ber bi welatê wan ku te daye bav û kalên wan, bajarê te hilbijartiye, ber bi vê malê ve dua bikin ku min ji bo navê te çêkir,

⁴⁹wê gavê tu li ezmanan, li warê xwe dua û lavakirina wan bibihîze û wan xilas bike.

⁵⁰Gelê xwe yê ku li dijî te guneh kiriye û hemû neheqiyên li dijî te kirine efû bike ku kesên ew sirgûn kirine li wan werin rehmê.

⁵¹Çimkî ew gelê te û mîrasa te ne ku te ji êtûna helandina hesin, ji Misrê derxistin.

⁵²«Lavakirina vî xulamê xwe û lavakirina gelê xwe Îsraîlê bibihîze. Her ku gazî te kirin, berê xwe bide wan.

⁵³Çimkî gava te bav û kalên me ji Misrê derxistin, wek te bi riya xulamê xwe Mûsa gotibû, ji bo bibin mîrasa te, te ew ji hemû gelên dinyayê veqetandin, ya Reb Xudan!»

⁵⁴Gava Silêman tevahiya dua û lavakirina ji Xudan re qedand, ji ber gorîgeha Xudan, destên xwe ber bi ezmanan ve vekir, ji ser çokan rabû.

⁵⁵Li ser piyan sekinî, hemû civaka Îsraîlê bi dengekî bilind pîroz kir û got:

⁵⁶«Bila Xudan pîroz be ku li gorî hemû tiştên soz dane, rihetî daye gelê xwe Îsraîlê. Ji gotinên baş ku bi riya xulamê xwe Mûsa gotine, yek gotinek tenê jî pûç derneket.

⁵⁷Xwedayê me Xudan wek bi bav û kalên me re bû, bila bi me re be jî; bila me bernede û terka me neke.

⁵⁸Bila ew dilê me ber bi xwe ve bizivirîne ku herkes di hemû riyên wî de herin û emir, qanûn û dadbariyên bav û kalên me pêk bînin.

⁵⁹Ev gotinên min ên ku ez pê li ber Xudan lava dikim, bila bi şev û roj di bîra Xwedayê me Xudan de bin ku ew li doza vî xulamê xwe û gelê xwe Îsraîlê dinêre û herdem hewcedariya me ya rojane pêk tîne.

⁶⁰Bi vî awayî bila hemû gelên dinyayê bizanibin Xudan, Xwedê ye û ji xeynî wî yekî din tuneye.

⁶¹Her wekî ku hûn îro jî dikin, ji bo ku hûn li gorî qanûnên wî bimeşin û emrên wî bi cih bînin, dilê xwe bi tevahî bispêrin Xwedayê me Xudan.»

⁶²Padîşah û pê re tevahiya Îsraîlê li ber Xudan qurban serjê kirin.

⁶³Silêman wekî qurbana aştiyê ji Xudan re bîst û du hezar dewar û sed û bîst hezar pez pêşkêş kirin. Bi vî awayî padîşah û hemû gelê Îsraîlê li Mala Xudan pîroz kir.

⁶⁴Heman rojê padîşah beşê navîn ê hewşa li ber Mala Xudan pîroz kir. Wî qurbanên şewitandinê, pêşkêşiya dexlê û bezê qurbanên aştiyê li wir pêşkêş kirin. Çimkî gorîgeha tûncîn a li ber Xudan, ji bo standina qurbanên şewitandinê û pêşkêşiya dexlê û bezê qurbanên aştiyê, biçûk hat.

⁶⁵Silêman û komeke mezin ji tevahiya Îsraîliyên ku ji Levo-Hamatê heta Geliyê Misrê berhev bûne, li ber Xwedayê me Xudan li pey hev du caran cejnên heft rojan kirin ku ev jî dike çardeh roj cejn[38].

⁶⁶Silêman dotira rojê[39] gel şand û wan jî padîşah pîroz kir. Ji ber hemû qenciyên ku Xudan nîşanî xulamê xwe Dawid û gelê xwe Îsraîlê kiriye, bi şahî û dilgeşî vegeriyan konên xwe.