Read Kurmanji Încîl Padîşah II, 17 Bible Online

Padîşah II, 17 - Kurmanji Încîl bible

Padîşah II, 17

¹Di duwanzdeh saliya padîşahiya Ahazê Padîşahê Cihûdayê de, Hoşêyayê kurê Ela li Sameryayê li ser Îsraîlê bû padîşah. Hoşêya neh salan padîşahî kir.

²Wî tiştên di çavê Xudan de xerab in, kirin. Lê wek padîşahên Îsraîlê yên berê xerab nebû.

³Şalmaneserê Padîşahê Aşûrê çû ser Hoşêya. Hoşêya bû xulamê wî û bac da wî.

⁴Padîşahê Aşûrê li dor Hoşêya xayîntî dît. Çimkî Hoşêya ji Soyê Padîşahê Misrê re qasid şandibûn û baca xwe ya ku divê her sal bida jî neda Padîşahê Aşûrê. Loma wî ew girt û avêt girtîgehê.

⁵Padîşahê Aşûrê, êrîş bir ser tevahiya welêt û hat Sameryayê. Sê salan ew der dorpêç kir.

⁶Di neh saliya padîşahiya Hoşêya de, Padîşahê Aşûrê Samerya stand û Îsraîl sirgûnê Aşûrê kir. Wî ew li Halahê, li Gozana li ber keviya Çemê Xabûrê û li bajarên Medan da bicihkirin.

⁷Ev bûn çimkî Îsraîliyan li dijî Xwedayê xwe Xudan guneh kirin ku wî ew ji welatê Misrê û ji bindestiya Firewnê Padîşah derxist. Ew perizîn îlahan

⁸û li gorî adetên miletên ku Xudan ew li ber Îsraîliyan qewirandibûn meşiyan û da ser riya padîşahên Îsraîlê.

⁹Tiştên ne rast li dijî Xwedayê xwe Xudan, bi dizî kirin. Li tevahiya bajarên xwe, ji bircên nobedaran bigirin heta bajarên bisûr, ji xwe re bilindciyên perizînê çêkirin.

¹⁰Li ser her girê bilind û li bin her dara şîn ji xwe re kêlên kevirîn û pûtên Aşêrayê daçikandin.

¹¹Wek miletên ku Xudan li ber wan qewirandibûn, li hemû bilindciyan bixûr pêxistin. Wan bi tiştên xerab Xudan hêrs kir.

¹²Tevî ku Xudan ji wan re gotibû: «Hûnê vî tiştî nekin» jî perizîn pûtan.

¹³Xudan bi riya hemû pêxemberên xwe û yên ku dibînin, Îsraîl û Cihûdayê hişyar kir û got: «Li gorî tevahiya Şerîeta ku min li bav û kalên we emir kiriye û bi riya xulamên xwe pêxemberan ji we re şandiye, ji riyên xwe yên xerab vegerin û emir û qanûnên min pêk bînin.»

¹⁴Lê wan guh neda û wek bav û kalên xwe serhişkî kirin. Ew bi Xwedayê xwe Xudan re dilsoz neman.

¹⁵Qanûnên wî, peymana ku bi bav û kalên wan re çêkiribû û şîreta li wan kiribû, red kirin. Wan da pey tiştên pûç û vala û bûn mirovên beredayî. Wan da pey miletên derdora xwe ku Xudan gotibû wekî wan nekin.

¹⁶Wan dev ji hemû emrên Xwedayê xwe Xudan berda. Ji xwe re du pûtên golikên rijandî û pûtekî Aşêrayê çêkirin. Herwiha li ber nexşên ezmanan deverû çûn erdê û perizîn Baal.

¹⁷Keç û kurên xwe di êgir de qurban kirin. Falbazî û sêrbazî kirin. Xwe firotin û tiştên di çavê Xudan de xerab in kirin. Loma jî wan ew hêrs kir.

¹⁸Xudan li dijî Îsraîlê gelekî hêrs bû û ew ji ber çavê xwe rakir. Ji eşîra Cihûdayê pê ve tu kes nema.

¹⁹Cihûdayî jî emrên Xwedayê xwe Xudan bi cih neanîn û li gorî adetên Îsraîlê meşiyan.

²⁰Xudan tevahiya ziriyeta Îsraîl red kir. Heta ku ji hizûra xwe bavêje, ew ceza kir û da destê talankaran.

²¹Gava Xudan, Îsraîl ji Mala Dawid veqetand, wan Yarovamê kurê Nevat kir padîşah. Yarovam jî Îsraîl ji riya Xudan derxist û bi wan gunehê mezin da kirin.

²²Îsraîliyan da pey hemû gunehên Yarovam û xwe ji wan neda alî.

²³Di dawiyê de, wekî wî bi riya hemû xulamên xwe, pêxemberan gotiye, Xudan Îsraîl ji ber çavê xwe dûr xist. Bi vî awayî Îsraîl ji axa xwe, ber bi Aşûrê ve hate sirgûnkirin. Heta îro jî wisa ye.

²⁴Padîşahê Aşûrê, ji Babîl, Kûta, Ewa, Hamat û Sefarwayîmê mirov anîn û ew li cihê Îsraîliyan, li Sameryayê û bajarên derdora wê bi cih kirin. Wan Samerya kir milkê xwe û li bajarên wê rûniştin.

²⁵Di destpêka rûniştina xwe ya li wir de, ji Xudan neditirsiyan. Xudan şêr şandin nav wan û hinek ji wan kuştin.

²⁶Ji Padîşahê Aşûrê re gotin: «Ew miletên ku te sirgûn kirine û li bajarên Sameryayê û bajarên derdora wê bi cih kirine, bi rê û rêbazên îlahê welêt nizanin. Wî şêr şandin nav wan û wan ew kuştin. Çimkî ew bi rê û rêbazên îlahê welêt nizanibûn.»

²⁷Padîşahê Aşûrê ferman da û got: «Yekî ji kahinên ku we ji wê derê sirgûn kirine, bibin wir. Bila here li wir rûne, rê û rêbazên îlahê welêt hînê wan bike.»

²⁸Kahinekî ku wan ew ji Sameryayê sirgûn kiriye, hat û li Bêt-Êlê rûnişt. Hînî wan kir ku wê çawa biperizin Xudan.

²⁹Her milet êdî îlahên xwe jî çêdikirin. Wan li bajarên ku hatin bicihkirin îlah çêdikirin û datanîn perestgehên bilindciyên ku Sameryayiyan ava kirine.

³⁰Babîliyan, Sûkkot-Benotê çêkir. Kûtayiyan, Nêrgalê çêkir û Hamatiyan, Aşîmayê çêkir.

³¹Ewayiyan, Nîvhaz û Tartaqê çêkirin. Sefarwayîmiyan zarokên xwe ji Adram-Melek û Enam-Melekê îlahên Sefarwayîmê re di êgir de qurban kirin.

³²Herwiha ew perizîn Xudan û di nav xwe de kahin diyar kirin ku di perestgehên bilindciyan de pêşkêş bikin.

³³Li ser vê yekê, ew perizîn Xudan û li gorî adetên miletên ku ji nav wan hatine, perizîn îlahên xwe.

³⁴Wan heta îro li gorî adetên berê dikirin. Ew neperizin Xudan û li gorî qanûn, rêbaz, şerîet û emrên ku wî ji bo kurên Aqûb danîbû — ku navê wî kiribû Îsraîl — nedikirin.

³⁵Xudan bi wan re peyman çêkiribû, emir dabû wan û gotibû: «Hûnê neperizin îlahên din û li ber wan deverû neçin erdê. Xulamiya wan nekin û ji wan re qurbanan serjê nekin.

³⁶Lê hûnê biperizin Xudanê ku bi hêzeke mezin û bi zendê xwe yê dirêjkirî hûn ji welatê Misrê derxistin. Li ber wî deverû herin erdê û jê re qurbanan serjê bikin.

³⁷Hûnê herdem li qanûn, rêbaz, şerîet û emrên ku ji bo we nivîsandiye miqate bin ku wan pêk bînin. Hûnê neperizin îlahan.

³⁸Hûnê peymana ku min bi we re çêkiriye, ji bîr nekin. Hûnê neperizin îlahan.

³⁹Tenê biperizin Xwedayê xwe Xudan. Wê we ji destê tevahiya dijminan rizgar bike.»

⁴⁰Lê wan guh nedanê. Wan li gorî adetên berê dikirin.

⁴¹Ew milet diperizîn Xudan, lê xulamiya pûtên wan jî dikirin. Bav û kalên wan çawa kiribûn, kur û neviyên wan jî heta îro jî wisa dikin.