Read Kurmanji Încîl Padîşah II, 22 Bible Online

Padîşah II, 22 - Kurmanji Încîl bible

Padîşah II, 22

¹Gava Yoşiya bû padîşah heşt salî bû. Yoşiya li Orşelîmê sî û yek salan padîşahî kir. Dayika wî Yedîdaya keça Edayayê Bosqatî bû.

²Wî tiştên di çavê Xudan de rast in kirin. Wî da ser riya bavkalê xwe Dawid û xwe neda aliyê çep û rastê.

³Yoşiya di hijdeh saliya padîşahiya xwe de, Şafanê Nivîsendeyê kurê Asalyayê kurê Meşûllam şand Mala Xudan û jê re got:

⁴«Here ba Hîlqiyayê Serkahin, bila zîvên ku dergevan ji gel berhev kiribûn û anîbûn Mala Xudan, bihejmêre.

⁵Bila wan zîvan bidin destên serkarên Mala Xudan, ew jî bila wan bidin karkerên temîrkirina derz û qelşên Mala Xudan.

⁶Ji bo ku dar û kevirên qewartî bikirin, bila bidin necar, karker û kevirbir.

⁷Lê bila hesabê pereyên ku didin destên wan nexwazin. Çimkî wan bi dilsozî kar dikirin.»

⁸Hîlqiyayê Serkahin ji Şafanê Nivîsende re got: «Min li Mala Xudan Nivîsa Şerîetê dît.» Hîlqiya nivîs da Şafan û wî ew xwend.

⁹Şafanê Nivîsende hat ba padîşah, ev xeber anî û got: «Xulamên te zîvên li Malê vala kirin û ew dane destên serkarên Mala Xudan.»

¹⁰Wî berdewam kir û got: «Hîlqiyayê Kahin nivîsek da min.» Şafan li ber padîşah ew xwend.

¹¹Gava padîşah gotinên Nivîsa Şerîetê bihîstin, kincên xwe çirandin.

¹²Padîşah emir da Hîlqiyayê Kahin, Ahîqamê kurê Şafan, Exborê kurê Mîxaya, Şafanê Nivîsende û Esayayê xulamê padîşah û got:

¹³«Herin li ser gotinên wê nivîsê, ji bo min, gel û tevahiya Cihûdayê, ji Xudan bipirsin. Xezeba dijwar a Xudan a li dijî me, mezin e. Çimkî bav û kalên me guh nedan gotinên vê nivîsa ku ji bo me hatiye nivîsandin.»

¹⁴Hîlqiyayê Kahin, Ahîqam, Exbor, Şafan û Esaya çûn ba Hûldaya Pêxember ya ku jina Şallûmê kurê Tîqwayê kurê Harhas e. Şallûm nobedarê kincên Perestgehê bû. Hûlda li taxa diduyan a Orşelîmê dima. Ew pê şêwirîn.

¹⁵Hûldayê ji wan re got: «Xwedayê Îsraîl Xudan wiha dibêje: ‹Ji zilamê ku hûn şandin ba min re bêjin.

¹⁶Xudan wiha dibêje: Ezê belayê bînim serê vê derê û kesên tê de. Ezê tevahiya gotinên di vê nivîsê de ku Padîşahê Cihûdayê xwendin, bînim serê we.

¹⁷Ji ber ku wan dev ji min berda, ji îlahan re bixûr pêxistin û bi kirinên destên xwe ez hêrs kirim, wê li dijî vê derê agirê xezeba min a dijwar rabe û netefe.›

¹⁸«Lê ji bo ku ji Xudan bipirse, ji Padîşahê Cihûdayê ku hûn şandine re wiha bêjin: ‹Xwedayê Îsraîl Xudan wiha dibêje: Em bên ser gotinên ku te bihîstine.

¹⁹Te gotinên min ên li ser vê derê ku min got bihîstin ku wê ev der û kesên tê de tune bibin û bêne naletkirin. Loma dilê te nerm bû, te li ber Xudan xwe nizim kir, te kincên xwe çirandin û tu li ber min giriyayî, min jî tu bihîstî.› Ev e gotina Xudan.

²⁰‹Ji ber vê yekê, dema tu mirî, ezê te bigihîjînim bav û kalên te. Tê bi aştî di gora xwe de werî veşartin. Wê çavên te hemû xerabiyên ezê bînim vê derê nebînin.›» Ev xeber ji padîşah re anîn.