Read Kurmanji Încîl Padîşah II, 9 Bible Online

Padîşah II, 9 - Kurmanji Încîl bible

Padîşah II, 9

¹Pêxember Êlîşa gazî yekî ji koma pêxemberan kir û got: «Pişta xwe girê bide, rahêje vê qafikê rûn û here Ramot-Gîladê.

²Gava tu gihîştî wir, Yêhûyê kurê Yehoşafatê kurê Nîmşî bibîne. Here wî ji nav birayên wî rake û bibe odeyeke hûndir.

³Rahêje qafikê rûn, bi serê wî de birijîne û bêje: ‹Xudan wiha dibêje: Min tu kifş kirî û li ser Îsraîlê kirî padîşah.› Paşê derî veke û bireve, nesekine.»

⁴Xulamê pêxember çû Ramot-Gîladê.

⁵Gihîşt wê derê û dît ku fermandarên leşkeran rûniştî ne. Wî got: «Ya fermandar, gotineke min li te heye.» Yêhû got: «Ji nav me ji kê re ye?» Xulam got: «Ji te re ya fermandar.»

⁶Yêhû rabû ket hûndir. Xulam rûn bi serê wî de rijand û got: «Xwedayê Îsraîl Xudan wiha dibêje: ‹Min tu kifş kirî û li ser Îsraîla gelê Xudan kirî padîşah.›

⁷Tê li Mala Ahavê xweyê xwe bixî, ji bo xwîna xulamên min ên pêxember û ji bo tevahiya xwîna xulamên Xudan, ezê ji Îzabelê heyfa xwe hilînim.

⁸Wê tevahiya Mala Ahav tune bibe û li Îsraîlê, ji Mala Ahav çi ciwan çi jî kal[16], ezê koka hemû mêran rakim.

⁹Ezê Mala Ahav bikim wek Mala Yarovamê kurê Nevat û Mala Baeşayê kurê Ahiya.

¹⁰Li erdên Yîzreyêlê, wê kûçik Îzabelê bixwin û wê kesekî wê veşêre jî tunebe.» Xulam derî vekir û reviya.

¹¹Yêhû derket derve, ba xulamên xweyê xwe. Yekî jê re got: «Te xêr e? Ev dîn çima hat ba te?» Wî ji wan re got: «Hûn wî zilamî nas dikin û gotinên wî yên beredayî jî dizanin.»

¹²Gotin: «Ev derew e, niha ji me re bêje.» Wî got: «Ji min re wiha got: ‹Xudan wiha dibêje: Min tu kifş kirî û li ser Îsraîlê kirî padîşah.›»

¹³Her kesî bi lez rahişt kincên xwe û li bin Yêhû raxistin ku li ser derenceyan bû. Li boriyê xistin û gotin: «Yêhû bû padîşah!»

¹⁴Yêhûyê kurê Yehoşafatê kurê Nîmşî, li dijî Yoram fen kir. Wê demê Yoram û tevahiya gelê Îsraîlê, li dijî Hazaêlê Padîşahê Aramê, Ramot-Gîladê diparast.

¹⁵Lê Yoramê Padîşah, gava li dijî Padîşahê Aram şer kiribû, ji ber birînên ku Aramiyên lê kirin baş bibe, vegeriyabû Yîzreyêlê. Yêhû got: «Heger bi ya we jî rast be, destûrê nedin ku kesek bi dizî ji bajêr derkeve û li Yîzreyêlê xeberê bide.»

¹⁶Yêhû li erebeyê siwar bû û çû Yîzreyêlê. Çimkî Yoram li wê derê nexweş bû. Padîşahê Cihûdayê Ahazya, ji bo Yoram bibîne çûbû wê derê.

¹⁷Li Yîzreyêlê li ser bircê çavdêrek hebû. Gava wî dît ku artêşa Yêhû tê, got: «Ez qelebalixekê dibînim.» Yoram got: «Siwarekî bişîne pêşiya wan, bila ji wan bipirse: ‹We xêr e?›»

¹⁸Siwar çû pêşiya wî û got: «Padîşah dipirse: ‹We xêr e?›» Yêhû got: «Ma te çi ji xêrê ye? Bide pey min.» Çavdêr ragihand û got: «Qasid çû ba wan, lê venagere.»

¹⁹Wî siwarekî din şand. Siwar hat ba wan û got: «Padîşah dipirse: ‹We xêr e?›» Yêhû got: «Ma te çi ji xêrê ye? Bide pey min.»

²⁰Çavdêr rewşê ji padîşah re got: «Qasid gihîşt ba wan, lê ew venagere. Ajotin, dişibe ajotina Yêhûyê kurê Nîmşî. Çimkî wek dînan dajo.»

²¹Yoram got: «Erebeya min amade bikin.» Erebeya wî amade kirin. Yoram Padîşahê Îsraîlê û Padîşahê Cihûdayê Ahazya, her yek ji wan, li erebeyên xwe siwar bûn û çûn pêşiya Yêhû. Di nav erdê Navotê Yîzreyêlî de rastî wî hatin.

²²Gava Yoram Yêhû dît, pirsî: «Te xêr e Yêhû?» Yêhû got: «Sêrbazî û zinakariya diya te Îzabelê ewqasî zêde bin, wê çawa xêr be?»

²³Yoram hefsar zivirand, bazda û ji Ahazya re got: «Ev xiyanet e, Ahazya!»

²⁴Yêhû bi tevahiya hêza xwe, kevanê xwe tikand û li nava herdu polên Yoram xist. Tîr, di nav dilê wî re derbas bû. Yoram, li nav erebeya xwe ket xwarê.

²⁵Yêhû ji fermandarê xwe Bîdqar re got: «Rahêje cendekê wî û bavêje nav erdê Navotê Yîzreyêlî. Bîne bîra xwe, gava ez û te em li cem hev, li pey bavê wî Ahav bi siwarî diçûn şer, Xudan ev peyam ji bo wî gotibû:

²⁶‹Duh min xwîna Navot û xwîna kurên wî dît.› Ev e gotina Xudan. ‹Ezê li nav vî erdî cezayê wî bidim te.› Niha li gorî peyva Xudan, cendekê Yoram rake û bavêje nav erdê Navot.»

²⁷Gava Ahazyayê Padîşahê Cihûdayê ev yek dît, ber bi riya Bêthagganê ve reviya. Yêhû da pey wî û got: «Wî jî bikujin.» Li nêzîkî Yîvleamê, di hevrazê Gûrê de, di erebeyê de lê xistin. Bi birîndarî heta Megîddoyê reviya û li wê derê mir.

²⁸Xulamên wî bi erebeyê ew birin Orşelîmê. Wan li Bajarê Dawid, li ba bav û kalên wî, di gora wî de veşartin.

²⁹Di yanzdeh saliya padîşahiya Yoramê kurê Ahav de, Ahazya li ser Cihûdayê bû padîşah.

³⁰Paşê Yêhû hat Yîzreyêlê. Gava Îzabel bi vê hesiya, çavên xwe kil kirin, porê xwe şe kir û ji pencereyê mêze kir.

³¹Gava Yêhû derket dergehê bajêr, Îzabelê got: «Te xêr e, Zîmriyê ku xweyê xwe kuşt?!»

³²Yêhû berê xwe da pencereyê û got: «Kî bi min re ye?» Du sê nemêran lê mêze kirin.

³³Yêhû got: «Wê bavêjin jêr!» Wan ew avêtin jêr. Peşkên xwîna wê pijiqî ser sûran û hespên ku ew perçiqandin.

³⁴Yêhû ket hûndir, xwar û vexwar. Paşê got: «Niha li vê jinika naletî binêrin û wê veşêrin. Çimkî ew keça padîşah e.»

³⁵Rabûn çûn ku wê veşêrin. Lê ji bilî ser, dest û piyên wê tiştek jê nedîtin.

³⁶Vegeriyan û behsa rewşê ji Yêhû re kirin. Yêhû ji wan re got: «Peyva Xudan ku bi riya xulamê xwe Êlyasê Tîşbeyî got, ev e: ‹Wê di nav erdên Yîzreyêlê de kûçik goştê Îzabelê bixwin.

³⁷Wê cendekê Îzabelê li nav erdên Yîzreyêlê, li ser rûyê erdê bibe zibil ku kesek nebêje: Ev Îzabel e.›»