Read Kurmanji Încîl Nehemya 9 Bible Online

Nehemya 9 - Kurmanji Încîl bible

Nehemya 9

¹Di bîst û çarê vê mehê de gelê Îsraîl civiya û rojî girt. Wan çûx li xwe pêça û xwelî li xwe kir.

²Kesên ziriyeta Îsraîl ji tevahiya xerîban veqetiyan, rabûn û li gunehên xwe û neheqiyên bav û kalên xwe mikur hatin.

³Li cihê ku sekinîbûn rabûn ser xwe, ji çarîka rojê, ji Nivîsa Şerîeta Xwedayê xwe Xudan xwend. Ji çarîka wê rojê li sûcên xwe mikur hatin û ji Xudan re deverû çûn erdê.

⁴Yêşû, Banî, Qadmiyêl, Şevanya, Bûnnî, Şêrêvya, Banî, Kenaniyê ku Lêwiyî bûn derketin ser bilindciyên ku ji bo Lêwiyiyan in û bi dengekî bilind gazî Xwedayê xwe Xudan kirin.

⁵Yêşû, Qadmiyêl, Banî, Haşavneya, Şêrêvya, Hodiya, Şevanya û Petahyayê ku Lêwiyî bûn gotin: «Rabin ser piyan û her û her Xwedayê xwe Xudan pîroz bikin. Bila navê te yê birûmet pîroz be ku li ser her pesin û bereketkirinê re ye.

⁶«Tu, tenê tu Xudan î. Te ezmanan, ezmanên ezmanan, tevahiya nexşên wan, erd û hemû tiştên di wan de, derya û hemû tiştên tê de te afirandin. Tu can didî tevahiya wan. Hemû nexşên ezmanan li ber te deverû dibin.

⁷«Xudano, tu ew Xwedayî ku te Avram hilbijart. Te ew ji bajarê Ûra Kildaniyan derxist û te navê Îbrahîm lê danî.

⁸Te dilê wî li pêş xwe dilsoz dît û te pê re peyman çêkir ku welatên Kenaniyan, Hîtîtiyan, Amoriyan, Perîzziyan, Yevûsiyan û Gîrgaşiyan bide ziriyeta wî. Te soza xwe bi cih anî. Çimkî tu rast î.

⁹«Li Misrê te tengasiya bav û kalên me dît. Li kêleka Derya Sor te hewara wan bihîst.

¹⁰Te li dijî Firewn, tevahiya xulamên wî û tevahiya gelê welatê wî nîşan û keramet pêk anîn. Çimkî te dizanibû wan çiqas zilm û zorî li ser wan kir. Herwekî îro, te nav û dengê xwe belav kir.

¹¹Li ber wan te derya kir du şeq ku di nav deryayê re, li ser erdê ziwa derbas bûn. Wekî kevirekî, te kesên ew diqewirandin, avêtin binê avê.

¹²Bi rojê bi riya stûna ewran û bi şevê bi riya stûna êgir te rê nîşanî wan da ku riya tê de bimeşin, ji bo wan ronî be.

¹³«Tu daketî ser Çiyayê Sînayê û bi wan re ji ezmanan peyivî. Te rê û rêbazên dirust û Şerîeta rast, qanûn û emrên qenc dane wan.

¹⁴Te agahiya Roja Septê, roja xwe ya pîroz da wan. Te bi riya xulamê xwe Mûsa ji bo wan emir, qanûn û şerîetek danî.

¹⁵Dema ew birçî bûn, te ji ezmanan nan da. Dema tî bûn te ji zinêr av derxist. Te ji wan re got: ‹Bikevin welatê ku min soz dabû we û bikin milk!›

¹⁶«Lê bav û kalên me, quretî û serhişkî kirin. Wan guh nedan emrên te.

¹⁷Nexwestin guhdariya te bikin û karên te yên nedîtî ku te di nav wan de kiribûn, ji bîr kirin. Serhişkî kirin û ser hildan. Wan serekek ji xwe re peyda kir ku careke din vegerin koletiya xwe. Lê tu Xwedayê bexişkar, keremdar û dilrehm î. Tu zû hêrs nabî û dilovaniya te zêde ye. Te ew bernedan.

¹⁸Gava ji xwe re golikekî rijandî çêkir, got: ‹Xwedayê ku te ji Misrê derxistiye ev e› û çêrên gelek mezin jî kirin,

¹⁹te bi rehma xwe ya mezin ew li beriyê nehiştin. Stûna ewran ya ku bi rojê rê dida û stûna êgir ya ku bi şevê riya wan ronî dikir, ew bi tenê nehiştin.

²⁰Ji bo hîn bibin te Ruhê xwe yê qenc da wan. Te ji devê wan Manna texsîr nekir. Dema tî bûn te av da wan.

²¹Te çil salan ew li beriyê têr kirin, tu kêmahiya wan tunebû. Cilên wan kevin nebûn û lingên wan newerimî.

²²«Te gel û padîşahiyan da wan. Li her alî te li wan parî kirin û bi vî awayî wan welatê Sîhonê Padîşahê Heşbonê û welatê Ogê Padîşahê Başanê ji xwe re kirin milk.

²³Te kurên wan wekî stêrên ezmanan zêde kirin û ew xistin welatê ku te ji bav û kalên wan re gotibû wê herin wir.

²⁴Kurên wan ketin welatê Kenanê û ji xwe re kirin milk. Te li ber wan bi Kenaniyan ku li welêt rûdinin serî da tewandin. Te ew, padîşahên wan û gelên welêt da destên wan ku ew li gorî dilê xwe tevbigerin.

²⁵Wan bajarên bisûr û axa berdar desteser kirin. Wan malên bi her tiştên baş dagirtî — rez, bîrên kolayî, darzeytûn û darên ku bi têra xwe fêkî didin ji xwe re kirin milk. Xwarin, têr bûn û xurt bûn. Bi başiya te ya mezin kêfxweş bûn.

²⁶«Lê belê guhdariya te nekirin û li dijî te serî hildan. Şerîeta te avêtin pişt guhên xwe. Pêxemberên te yên ku ji bo ew li te vegerin, şahidiyê dikirin, kuştin. Çêrên gelek mezin jî kirin.

²⁷Loma te ew dan destê dijminên wan, wan ew tengezar kirin. Di dema tengasiyên xwe de ji te re hewar kirin, te ji ezmanan bihîst û li gorî rehma xwe ya mezin, te xilaskar dan wan, wan jî ew ji destên dijminên wan rizgar kirin.

²⁸«Lê dema ku rihetî dîtin dîsa li ber te xerabî kirin. Ji ber vê yekê te ew di destê dijminên wan de hiştin û li ser wan hikim kirin. Dema ew vegeriyan li te hewar kirin, te ji ezmanan bihîst û li gorî rehma xwe, gelek caran ew rizgar kirin.

²⁹«Ji bo ku tu wan vegerînî ser Şerîeta xwe te ew hişyar kirin. Lê wan quretî kir û guhdariya emrên te nekirin. Wan li dijî hikmên te ku mirov bi kirina wan dijî, guneh kirin. Wan serhişkî kir, pişta xwe da te û guhdariya te nekir.

³⁰Lê te li hember wan bi salan sebir kir û te bi Ruhê xwe, bi riya pêxemberên xwe ew hişyar kirin. Lê wan guh neda loma te ew da destê gelên welatan.

³¹Lê belê ji ber rehma xwe ya mezin te ew bi tevahî tune nekirin, te ew bernedan. Çimkî tu Xwedayê dilrehm û keremdar î.

³²«Ya Xwedayê me! Ya Xwedayê mezin ê hêzdar û biheybet ku peyman û dilsoziyê diparêze, ji roja padîşahiya Aşûriyan heta îro, padîşahên me, serekên me, kahinên me, pêxemberên me, bavkalên me û tevahiya gelên me, tengasiya ku hatiye serê me, bila li ber çavên te kêm xuya nekin.

³³Lê di tiştên têne serê me de tu rast î. Tu dilsoz bûyî, lê me xerabî kir.

³⁴Padîşahên me, serekên me, kahinên me û bavkalên me Şerîeta te negirtin û guhdariya emir û şîretên te nekirin.

³⁵Li welatê wan, di nav qenciyên ku te zêde da wan de û li welatê berfireh û berdar de ku te xistibû destê wan, ji te re xulamî nekirin û dev ji karên xwe yên xerab bernedan.

³⁶«Va ye em îro kole ne. Li welatê te dabû bav û kalên me ku em berê wî bixwin û qenciya wî bibînin, em îro tê de kole ne.

³⁷Ji ber gunehên me, berdariya welêt ji padîşahên te danî ser serê me re çû. Me û heywanên me li gorî dilê xwe bi kar tînin. Em di nav tengasiyeke mezin de ne.

³⁸«Her dem li ser vê yekê em peymanekî xurt çêdikin û dinivîsin. Serekên me, Lêwiyiyên me û kahinên me peymanê mor dikin.»