Read Kurmanji Încîl Ester 1 Bible Online

Ester 1 - Kurmanji Încîl bible

Ester 1

¹Ahaşwêroş[1] di serdema padîşahiya xwe de, ji Hindistanê heta Hebeşistanê, li ser sed û bîst û heft bajaran padîşahî dikir.

²Textê padîşahiya wî li qesra bajarê Sûsayê bû.

³Di sala sisiyan a padîşahiya xwe de, wî ji bo hemû giregir û karmendên xwe ziyafetek da. Serdarên leşkerî yên Pars û Medan, rîspiyên gel û waliyên bajaran li wir amade bûn.

⁴Ahaşwêroş demeke dirêj, bi qasî sed û heştê rojan, bi şahiyên mezin dewlemendiya padîşahiya xwe û rûmeta mezinahiya xwe nîşan da.

⁵Piştî wan rojan, padîşah li hewşa qesra xwe ya li Sûsayê, ji biçûkan heta mezinan heft rojan ziyafet da kesên xwe.

⁶Li hewşê, perdeyên spî û şînê tarî yên ji tayê pembû yê tenik, bi benên kitanê binevşî, bi xelekên zîvîn ên stûnên mermerî ve girêdayî bûn. Zemîna hewşê bi mermerên sor, spî, zer û reş hatibû raxistin, text-berpalên ji zêr û zîv hatibûn danîn.

⁷Wan şerab, li gorî comerdiya padîşah, bi zêdehî, bi firaxên zêrîn ên cûr bi cûr pêşkêş kirin.

⁸Vexwarina wan li gorî emrê padîşah bû û kesî bi zorê bi wan nedida vexwarin. Ji ber ku padîşah emir dabû xizmetkarên qesra xwe ku li gorî daxwaza dilê wan bikin.

⁹Waştiya Şahbanûyê jî li qesra Ahaşwêroşê Padîşah ziyafetek da jinan.

¹⁰Roja heftan, padîşah bi şerabê kêfxweş bû. Wî ji Mehûman, Bîzta, Harbona, Bîgta, Avagta, Zêtar û Karkasê ku heft nemêrên qesrê bûn xwest

¹¹bedewiya Waştiya Şahbanûyê nîşanî gel û giregiran bidin. Loma jî emir da ku taca wê ya şahbanûtiyê jê re bînin. Çimkî Waştî gelekî bedew bû.

¹²Lê Waştiya Şahbanûyê emrê padîşah ê ku bi riya nemêrên qesrê dabû red kir û neçû. Ji ber vê yekê padîşah ji hêrsa xwe dîn û har bû.

¹³Padîşah bi zanayên ku bi rêbazan dizanin re şêwirî. Çimkî li gorî adetan ew bi hemû kesên bi qanûn û adetan dizanin dişêwirî.

¹⁴Ew kesên wî yên herî nêzîk Karşena, Şêtar, Admata, Tarşîş, Meres, Marsena û Memûxan bûn ku rû bi rû ew didîtin. Ev heft pêşewayên Pars û Medan, rêveberên sereke yên padîşahiyê bûn.

¹⁵Ahaşwêroşê Padîşah ji wan pirsî û got: «Ji bo ku guh neda fermana min a bi riya berdestiyan, li gorî qanûnê divê çi bi Waştiya Şahbanûyê bê kirin?»

¹⁶Memûxan li pêş padîşah û giregiran got: «Waştiya Şahbanû ne tenê li ber padîşah, li ber tevahiya serokan û gelên li hemû herêmên Ahaşwêroşê Padîşah sûcdar e.

¹⁷Çimkî ev kiryara şahbanûyê wê here guhê hemû jinan û wê bêjin: ‹Ahaşwêroşê Padîşah emir da ku Waştiya Şahbanûyê bînin ba wî, lê ew neçû› û bi vî awayî wê mêr di çavên jinên xwe de kêm bibin.

¹⁸Hema wê rojê, jinên bi esil ên Pars û Medan ji ber kirina şahbanûyê, wê çav li hev bikin. Wê jin mêrên xwe kêm bibînin û hêrs û xezeb zêde bibe.

¹⁹Heger bi dilê padîşah be, bila fermanekê derxe. Bila ev ferman li qanûnên Pars û Medan bên zêdekirin ku nayên guhertin. Wê careke din Waştî neyê ba padîşah. Bila padîşah şahbanûtiya wê bide jineke din ku jê çêtir e.

²⁰Gava fermana padîşah li seranserê padîşahiya wî were eşkerekirin, wê tevahiya jinan rûmetê nîşanî mêrên xwe bidin.»

²¹Ev gotin li xweşa padîşah û serekan çû. Padîşah guh da pêşniyara Memûxan.

²²Padîşah name şandin hemû bajarên padîşahiyê. Wî li gorî nivîsîna wan ji her bajarî û bi zimanê wan ji her gelî re name şandin û diyar kir ku divê her mêr malxweyê mala xwe be û bi zimanê gelê xwe bipeyive.