Read Kurmanji Încîl Derketin 12 Bible Online

Derketin 12 - Kurmanji Încîl bible

Derketin 12

¹Xudan li welatê Misrê ji Mûsa û Harûn re got:

²«Ev meh wê ji bo we bibe meha yekê. Wê ji we re bibe meha pêşî ya salê.

³Ji tevahiya civata Îsraîl re bêjin: ‹Di roja dehê vê mehê de bila herkes ji malbata xwe re pezekî bikire. Divê pezek bibe para her malê.

⁴Heger pezek ji malekê re zêde be, divê cîranê herî nêzîk tevli wan bibe. Wê li gorî hejmara kesên ku bixwin bê hesabkirin.

⁵Divê pezê we bêqisûr, nêr û yeksalî be. Ji nav mî yan jî bizinan were hilbijartin.

⁶Hûnê heta roja çardehê mehê wî xweyî bikin. Wê rojê ber êvarê, wê hemû civata Îsraîl a kombûyî wan serjê bike.

⁷Divê ew ji xwîna heywên hildin û li serder û kêlekên deriyê wê malê bixin ku wê tê de bixwin.

⁸Divê wê şevê ew goştê biraştî yê li ser êgir bi nanê şikeva û giyayên tûj re bixwin.

⁹Ji wî goştî, xav û di nav avê de kelandî nexwin lê bi ser û pê tevî ûr û roviyan, li ser êgir biraştî bixwin.

¹⁰Divê heta serê sibê tiştek jê nemîne. Gava bimîne hûnê serê sibê bişewitînin.

¹¹Hûnê bi vî awayî wî bixwin: Divê pişta we girêdayî, çaroxa we di lingê we de û gopalê we di destê we de be. Divê hûn wî zû bixwin. Çimkî ev Cejna Xudan a Derbasbûnê ye.

¹²«‹Ezê wê şevê di welatê Misrê re derbas bibim. Hem ji mirovan û hem jî ji heywanan hemû yên pêşî bikujim û tevahiya îlahên Misrê dadbar bikim. Ez Xudan im.

¹³Xwîna li ser xaniyên we, wê ji bo we bibe nîşan. Gava ez xwînê bibînim ezê di ser we re derbas bibim[7]. Gava ez ji bo helakirinê li welatê Misrê bixim, wê tu bela neyê serê we.

¹⁴Wê ev roj ji bo we bibe roja bîranînê. Hûnê wê wekî cejna Xudan pîroz bikin. Hûnê vê rojê di nav nifşên xwe de wekî qanûneke herheyî pîroz bikin.

¹⁵«‹Hûnê heft rojan nanê şikeva bixwin. Hûnê roja pêşî hevîrtirş ji mala xwe rakin. Ji roja pêşî heta roja heftan, her kî ji nanê bihevîrtirş hatiye çêkirin bixwe, wê ji gelê Îsraîl bê avêtin.

¹⁶Hûnê di roja pêşî û roja heftan de civîna pîroz bikin. Wê di wan rojan de tu kar neyê kirin. Ji bilî çêkirina xwarinê hûnê tiştekî din nekin.

¹⁷Hûnê Cejna Nanê Şikeva pîroz bikin, çimkî min hûn ref bi ref wê rojê ji welatê Misrê deranî. Hûnê vê rojê di nav nifşên xwe de wekî qanûneke herheyî pîroz bikin.

¹⁸Hûnê ji êvara roja çardehê meha pêşî heta êvara roja bîst û yekê mehê, nanê şikeva bixwin.

¹⁹Divê heft rojan li mala we hevîrtirş tunebe. Çimkî kesê tiştê bi hevîrtirş bixwe; çi welatî, çi jî xerîbên di nav we de wê ji civata Îsraîl bê avêtin.

²⁰Tu car nanê bihevîrtirş nexwin, li her dera hûn lê dijîn nanê şikeva bixwin.›»

²¹Mûsa hemû rîspiyên Îsraîlî civandin û ji wan re got: «Herin ji bo malbatên xwe pez hilbijêrin û wekî qurbana Derbasbûnê serjê bikin.

²²Qevdekî giyayê cehtirê hildin, di nav xwîna tasê de bigerînin, li serder û kêlekên derî bixin. Bila heta serê sibê kes ji mala xwe dernekeve.

²³Xudan ji bo li Misriyan bixe wê derbas be. Gava ew li serder û kêlekên deriyên we xwînê bibîne, wê di ser re derbas bibe û wê nehêle yê helak dike bikeve malên we û li we bixe.

²⁴«Hûnê vê ji bo xwe û ji bo zarokên xwe wekî qanûneke herheyî pîroz bikin.

²⁵Gava hûn hatin wî welatê wê Xudan bide we, hûnê vê adetê bi cih bînin.

²⁶Çaxê zarokên we ji we bipirsin û bêjin: ‹Wateya vê adetê çi ye?›,

²⁷ji wan re bêjin: ‹Ev qurbana Cejna Xudan a Derbasbûnê ye. Çimkî gava Xudan li Misriyan xist, di ser malên me re derbas bû û em xilas kirin.›» Îsraîlî deverû çûn erdê û perizîn.

²⁸Îsraîlî çûn û çawa ku Xudan li Mûsa û Harûn emir kiribû, wisa kirin.

²⁹Nîvê şevê Xudan li tevahiya kurên pêşî yên li welatê Misrê xist, ji kurê pêşî yê Firewn ê li ser text bigire heta kurê pêşî yê girtiyê hepsê, pêşiyên hemû mirov û heywanan kuşt.

³⁰Wê şevê Firewn, hemû karmendên wî û hemû gel hişyar bû û li tevahiya Misrê hewar bilind bû. Çimkî malek nema ku mirî tê de nebin.

³¹Wê şevê Firewn gazî Mûsa û Harûn kir û ji wan re got: «Rabin, hûn û Îsraîlî ji nav gelê min derkevin. Çawa ku we gotibû rabin û xulamiya Xudan bikin!

³²Çawa ku we gotibû, pez û dewarên xwe jî bi xwe re bibin û herin. Min jî pîroz bikin.»

³³Misriyan, ji bo ku Îsraîlî yekser ji axa wan derkevin zorê li wan kirin. Çimkî digotin: «Emê hemû bimirin.»

³⁴Bi vî awayî gel hevîrê xwe yê ku hê tirş nebûye hilda, teştên hevîr ên di nav kincan de pêçayî li ser milên xwe hilgirtin.

³⁵Gelê Îsraîl bi ya Mûsa kiribû û ji Misriyan tiştên zêr û zîv û cilûberg xwestibûn.

³⁶Xudan kir ku Îsraîlî bikevin çavê Misriyan û tiştên xwestibûn dan wan. Bi vî awayî Îsraîliyan ew talan kirin.

³⁷Îsraîlî, ji xeynî jin û zarokan, bi qasî şeş sed hezar mêrî, ji Ramsêsê ber bi Sûkkotê ve bi peyatî koç kirin.

³⁸Gelek kesên din jî tevî wan çûn. Bi wan re gelek pez û dewar jî hebûn.

³⁹Wan bi hevîrê ku ji Misrê bi xwe re anîbûn nanê şikeva çêkirin. Hevîrê wan tirş nedibû. Çimkî hevîrtirş tunebû. Ew ji Misrê hatibûn qewirandin û nikaribûn dereng bimînin û ji xwe re xwarin amade bikin.

⁴⁰Îsraîlî çar sed û sî sal li Misrê jiyabûn.

⁴¹Di dawiya çar sed salan de, gelê Xudan wê rojê ref bi ref ji welatê Misrê derket.

⁴²Wê şevê, ji bo ku Xudan gelê Îsraîl ji welatê Misrê derîne çavê wî herdem li ser wan bû. Divê Îsraîlî jî di nav nifşên xwe de, ji bo ku di heman şevê de Xudan berz bikin hişyar bimînin. Ew şev bû adeta Xudan ku wî gelê Îsraîl ji welatê Misrê derîne. Wê ew şev bê adetekê ku hemû Îsraîlî di nav nifşên wan de pîroz bikin.

⁴³Xudan ji Mûsa û Harûn re got: «Rê û rêbazên Cejna Derbasbûnê ev in: Divê tu xerîb jê nexwe.

⁴⁴Lê koleyên ku hûn bi pereyê xwe dikirin, piştî ku sinet bûn dikarin jê bixwin.

⁴⁵Lê mêvanên xerîb û xebatkarên ku heqdest distînin jê nexwin.

⁴⁶Divê li malê bê xwarin, goştê wê dernekeve derve û hestiyên wê neyê şikandin.

⁴⁷Divê tevahiya civata Îsraîl Cejna Derbasbûnê pîroz bike.

⁴⁸Heger yekî xerîb li ba we bixwaze Cejna Xudan a Derbasbûnê pîroz bike, pêşî divê hemû mêrên di mala wî de bên sinetkirin. Wê gavê ew dikare tevli we bibe û cejnê pîroz bike. Piştî wisa kir, wê wekî welatî bê hesibandin. Lê divê tu kesê sinetnebûyî jê nexwe.

⁴⁹Ji bo welatî û ji bo xerîbê di nav we de dijîn jî, wê şerîet yek be.»

⁵⁰Tevahiya gelê Îsraîl wekî ku Xudan li Mûsa û Harûn emir kiribû, wisa kirin.

⁵¹Wê rojê Xudan gelê Îsraîl ref bi ref ji welatê Misrê deranî.