Read Kurmanji Încîl Derketin 4 Bible Online

Derketin 4 - Kurmanji Încîl bible

Derketin 4

¹Mûsa li Xudan vegerand û got: «Lê ku ji min bawer nekin? Guhdariya dengê min nekin û bêjin: ‹Xudan li te xuya nebû!›»

²Xudan jê re got: «Ev çi ye di destê te de?» Wî got: «Gopal e.»

³Xudan got: «Wî bavêje erdê!» Gava Mûsa gopalê xwe avêt erdê, ew bû mar û Mûsa ji ber reviya.

⁴Xudan ji Mûsa re got: «Destê xwe dirêj bike û bi dûvika wî bigire.» Çaxê Mûsa xwar bû û ew hilda, mar careke din bû gopal.

⁵Xudan got: «Vê bike ku ew baweriyê pê bînin ku Xwedayê bav û kalên wan, Xwedayê Îbrahîm, Xwedayê Îshaq û Xwedayê Aqûb Xudan li te xuya bûye.»

⁶Careke din Xudan jê re got: «Niha destê xwe bixe paşila xwe.» Mûsa destê xwe xist paşila xwe. Çaxê wî destê xwe deranî, dît ku destê wî wekî berfê, spî û kotî ye.

⁷Xudan got: «Destê xwe careke din bixe paşila xwe.» Mûsa dîsa destê xwe xist paşila xwe û gava deranî, dîsa wekî berê bû.

⁸Xudan got: «Heger ji te bawer nekin û bala xwe nedin nîşana pêşî, belkî ji nîşana diduyan bawer bikin.

⁹Heger bawerî bi herdu nîşanan jî neyinin û guhdariya dengê te nekin, tu ji Çemê Nîlê hinekî av hilde û li ser erdê birijîne. Ava tê ji Nîlê hilînî û li ser erdê birijînî, wê bibe xwîn.»

¹⁰Lê Mûsa ji Xudan lava kir û got: «Ezbenî ya Reb! Ne duh, ne pêr û ne jî ji dema tu ji xulamê xwe re dibêjî heta niha, ez ne zilamê peyivînê me. Zimanê min giran e.»

¹¹Xudan jê re got: «Ma kê devê mirov çêkir? Ma kî mirov dike ker, lal, kor an dibîne? Ma ne Xudan e, ma ne ez im?

¹²Niha here, ezê bi devê te re bim û ya ku tê bêjî hînî te bikim.»

¹³Mûsa got: «Ezbenî, ya Reb! Ji kerema xwe yekî din di şûna min de bişîne!»

¹⁴Xudan li Mûsa hêrs bû û got: «Ma Harûnê Lêwiyî ne kekê te ye? Ez dizanim, ew baş dipeyive. Ew niha dertê ku bê pêşiya te û gava ew te bibîne wê dilê wî şa bibe.

¹⁵Bi wî re bipeyive û gotinê bixe devê wî. Ezê bi devê te û bi devê wî re bim û ya ku hûnê bikin, hînî we bikim.

¹⁶Wê berdevkiya te bike, di cihê te de bi gel re bipeyive. Tê ji bo wî wekî Xwedê bî.

¹⁷Vî gopalî bide destê xwe ku tê pê nîşanan raber bikî.»

¹⁸Mûsa çû û zivirî ba xezûrê xwe Yîtro û jê re got: «Ji kerema xwe destûr bide min, ez vegerim ba birayên xwe yên li Misrê û binêrim ka ew dijîn an na?» Yîtro ji Mûsa re got: «Bi silametî here!»

¹⁹Xudan li Mîdyanê ji Mûsa re got: «Vegere Misrê, çimkî hemû kesên ku li pey kuştina te bûn mirin.»

²⁰Mûsa jina xwe û kurên xwe hildan, ew li kerê siwar kirin û zivirî welatê Misrê. Mûsa gopalê Xwedê da destê xwe.

²¹Xudan ji Mûsa re got: «Gava tu vegeriyayî Misrê, bi wê hêza ku min daye te, hemû nîşanên ku min dane te, li pêşberî Firewn bike. Lê ezê dilê wî hişk bikim û wê gel bernede.

²²Piştre ji Firewn re bêje: ‹Xudan wiha dibêje: Îsraîl kurê min ê pêşî ye.

²³Min ji te re got kurê min berde ku xulamiya min bike. Lê te nekir. Li ser vê yekê ezê kurê te yê pêşî bikujim.›»

²⁴Di rê de, li dera ku wan şeva xwe lê borandin, Xudan rastî Mûsa hat û xwest wî bikuje.

²⁵Sîpporayê kevirekî heste hilda, kurê xwe sinet kir û çermê wî li navrana Mûsa da û got: «Bi rastî jî tu ji bo min zavayê bi xwîn î.»

²⁶Bi vî awayî Xudan dev ji Mûsa berda. Sîpporayê ji Mûsa re got: «Tu ji ber sinetê zavayê bi xwîn î.»

²⁷Di vê navberê de Xudan ji Harûn re got: «Here beriyê, pêşiya Mûsa.» Harûn çû û li Çiyayê Xwedê rastî Mûsa hat û ew maçî kir.

²⁸Mûsa hemû peyvên ku Xudan jê re gotibûn û hemû nîşanên ku lê emir kiribû, ji Harûn re got.

²⁹Mûsa û Harûn çûn û hemû rîspiyên Îsraîlî civandin.

³⁰Harûn, hemû peyvên ku Xudan ji Mûsa re gotibûn ji wan re got. Wî[4] li ber çavê gel ew nîşan raber kirin.

³¹Gel bawer kir. Gava gelê Îsraîl bihîst ku Xudan bala xwe da tengasiyên wan, deverû çûn erdê û perizîn.