Read Kurmanji Încîl Derketin 9 Bible Online

Derketin 9 - Kurmanji Încîl bible

Derketin 9

¹Xudan ji Mûsa re got: «Here ba Firewn û jê re bêje: ‹Xwedayê Îbraniyan Xudan wiha dibêje: Gelê min berde ku xulamiya min bike.

²Heger tu nekî,

³wê destê Xudan bi kuleke giran keriyên we yên li deştê; hesp, ker, deve, pez û dewarên we telef bike.

⁴Wê Xudan ferq û meylî bixe nav keriyên Îsraîlî û Misriyan. Wê ji heywanên gelê Îsraîl yek jî telef nebe.›»

⁵Xudan demek kifş kir û got: «Wê Xudan sibê li welêt vî tiştî bike.»

⁶Dotira rojê Xudan gotina xwe kir. Hemû keriyên Misriyan telef bûn, lê heywanekî gelê Îsraîl jî nemir.

⁷Firewn zilam şandin û hîn bû ku ji keriyên Îsraîliyan yek jî nemiriye. Lê dilê Firewn hişk bû û gel berneda.

⁸Xudan ji Mûsa û Harûn re got: «Bi xweliya tifikê kulma xwe tije bikin. Bila Mûsa xweliyê li ber çavê Firewn ber bi ezmanan ve hilbavêje.

⁹Wê li seranserê welatê Misrê tozeke tenîk bibare û di bedenên mirov û heywanan de kunêrên kêmgirtî derkevin.»

¹⁰Mûsa û Harûn xweliya tifikê hilda û li ber Firewn sekinîn. Mûsa xwelî ber bi ezmanan ve hilavêt. Di bedenên mirov û heywanan de kunêrên kêmgirtî derketin.

¹¹Sêrbazan ji ber kunêran nikaribûn li ber Mûsa bisekinin. Çimkî kunêr di sêrbaz û tevahiya Misriyan de derketibûn.

¹²Lê Xudan dilê Firewn hişk kir. Çawa ku Xudan ji Mûsa re gotibû guhdariya wan nekir.

¹³Xudan ji Mûsa re got: «Serê sibê zû rabe, li ber Firewn bisekine û jê re bêje: ‹Xwedayê Îbraniyan Xudan wiha dibêje: Gelê min berde ku xulamiya min bike.

¹⁴Ji bo tu bizanibî li tevahiya dinyayê yekî wekî min tuneye, vê carê ezê hemû belayên xwe bişînim ser te, karmendên te û gelê te.

¹⁵Çimkî min destê xwe dirêj bikira, bi kulê tu û gelê te ceza bikira, wê lingê te ji ser erdê bihata birîn.

¹⁶Lê ji ber van sedeman min destûr da ku tu bijî: Ji bo hêza xwe nîşanî te bidim û tevahiya dinyayê navê min bizanibe.

¹⁷Tu hê jî xwe li dijî gelê min qure dikî û wan bernadî.

¹⁸Ezê sibê van çaxan, zîpikek wisa giran li Misrê bibarînim ku ji roja ava bûye heta niha tiştekî wiha neqewimiye.

¹⁹Rabe her tiştên xwe yên derve, tevahiya keriyên xwe bîne bixe axuran. Çimkî gava zîpik bibare, wê hemû mirov û heywanên li çolê bimirin.›»

²⁰Karmendên Firewn ji gotina Xudan ditirsiyan, yekser xulam û keriyên xwe anîn malê.

²¹Kesên guhê xwe nedan gotina Xudan, xulam û keriyên xwe li derve hiştin.

²²Xudan ji Mûsa re got: «Destê xwe ber bi ezman ve dirêj bike, bila li seranserê welatê Misrê li ser mirovan, li ser heywanan û li ser hemû şînahiya welatê Misrê zîpik bibare.»

²³Mûsa gopalê xwe ber bi ezmanan ve dirêj kir. Xudan gurmînî û zîpik şandin û brûsk bi ser erdê ve hat. Wî bi ser welatê Misrê ve zîpik şand.

²⁴Di nav bagera zîpikê de herdem brûskê lê dixist. Ev zîpik ewqas dijwar bû ku li seranserê welatê Misrê ji roja ava bûye heta niha tiştekî wiha neqewimîbû.

²⁵Zîpikê li seranserê welatê Misrê, ji mirovan heta heywanan her tiştên li derve dan ber xwe. Herwiha tevahiya şînahî, dar û giyayên li derve jî tune kirin.

²⁶Tenê li herêma Goşenê zîpik nebariya ku Îsraîlî lê diman.

²⁷Firewn şand pey Mûsa û Harûn. Wî ji wan re got: «Min vê carê guneh kir. Xudan rast, ez û gelê xwe sûcdar in.

²⁸Ji Xudan lava bikin. Ev zîpik û gurmîna brûskan êdî bes e. Ezê we berdim û hûnê li vir nemînin.»

²⁹Mûsa jê re got: «Gava ez ji bajêr derkevim, ezê destê xwe dirêjî Xudan bikim. Wê êdî brûsk lê nexe û zîpik jî nebare. Bi vî awayî tê bizanibî ku dinya, dinyaya Xudan e.

³⁰Lê ez baş dizanim ku tu û karmendên te, hê jî ji Xwedê Xudan natirsin.»

³¹Li kitan û ceh hat xistin, çimkî ceh simbil dabû, kitan kulîlk vekiribû.

³²Lê li genim û genimê sor nehat xistin, çimkî hê ew negihîştibûn.

³³Mûsa ji ba Firewn rabû û ji bajêr derket. Wî destê xwe dirêjî Xudan kir. Zîpik û gurmîna brûskan sekinî, baran jî nebariya.

³⁴Gava Firewn dît ku baran, zîpik û brûsk sekinî, dîsa guneh kir. Wî û karmendên wî dilên xwe hişk kirin.

³⁵Çawa ku Xudan bi riya Mûsa gotibû, dilê Firewn hişk bû û wî gelê Îsraîl berneda.