Read Kurmanji Încîl Şîretên Silêman 20 Bible Online

Şîretên Silêman 20 - Kurmanji Încîl bible

Şîretên Silêman 20

¹Şerab dike tinazkar, mey dike xirecir, Her kesê ji ber wan tê xapandin, ne şehreza ye.

²Tirs û sawa padîşah wekî himîna şêrê ciwan e, Her kesê wî hêrs bike, canê wî tune dike.

³Reva ji pevçûnê, ji bo mirovan rûmet e, Lê her ehmeq bi gotinan xwe davêje nav şêr.

⁴Zivistanê tiral cot nake, Dema hilanînê digere lê tiştek tuneye.

⁵Pîlana dilê mirovan wekî ava kûr e, Lê kesê fêmdar wê dikişîne.

⁶Gelek kes dilsoziya xwe îlan dikin, Lê kî dikare mirovê ewle bibîne?

⁷Kesê rast di riya kamiliyê de diçe, Xwezî bi wan kuran ku li pey wî tên!

⁸Padîşahê li ser textê dadbarkirinê rûdine, Her xerabiyê bi çavên xwe ji hev diqetîne.

⁹Ma kî dikare bêje: «Min dilê xwe paqij kir, Ez ji gunehên xwe pak bûm?»

¹⁰Kevirên hîlekar û pîvanên şaş, Herdu jî li ber Xudan kirêt in.

¹¹Zarok jî bi kirina xwe, xwe dide nasîn, Ka gelo karên wî rast û pak in.

¹²Guhê bihîstinê û çavê dîtine, Herdu jî Xudan çêkirine.

¹³Ji xewê hez neke, tê feqîr bibî, Çavê xwe veke, tê ji nên têr bibî.

¹⁴Kesê dikire dibêje: «Xerab e, xerab e!» Lê gava diçe, pesnê wî tiştî dide!

¹⁵Gelek zêr û cewher hene, Lê lêvên zana hêjatir e.

¹⁶Cilê kesê ji xerîb re bûye kefîl bistîne, Ji kesê ji biyanî re bûye kefîl gerew bistîne.

¹⁷Nanê bi hîlekariyê ji mirov re şîrîn e, Lê piştre dev bi kevirokan tije dibe.

¹⁸Pîlan bi şêwrê tên xurtkirin, Bi rêberên saxlem re here şêr.

¹⁹Buxtanker siran jî venaşêre, Loma tu bi kesê devsist re nebe heval.

²⁰Kesê nifir li bav an diya xwe dike, Qendîla wî di nîvê taristanê de ditefe.

²¹Mal û milkê pêşî bi lezgînî tê bi dest xistin, Di dawiyê de bê bereket e.

²²Nebêje: «Ezê bergîdana xerabiyê bidim.» Li benda Xudan be û wê te rizgar bike.

²³Kevirên hîlekar li ber Xudan kirêt in, Mêzîna şaş ne qenc e.

²⁴Gavên mirov ji aliyê Xudan ve têne avêtin, Wê mirov çawa bikaribe riya xwe fêm bike?

²⁵Bêyî ku bifikire, Bibêje: «Ev pîroz e» û soz bide, Ji bo mirov dafik e.

²⁶Padîşahê şehreza xeraban bêjing dike Û berêş di ser wan de digindirîne.

²⁷Ruhê mirov qendîla Xudan e, Ew bi dil û hinavên mirov dizane.

²⁸Dilsozî û dilovanî padîşah diparêzin, Erê, textê wî bi dilsoziyê tê xurtkirin.

²⁹Xweşikbûna xortan hêza wan e, Rûmeta kalan, porê spî ye.

³⁰Derbê ku birîndar dike, xerabiyê paqij dike, Lêxistin jî dil û hinavan pak dike.