Read Kurmanji Încîl Şîretên Silêman 22 Bible Online

Şîretên Silêman 22 - Kurmanji Încîl bible

Şîretên Silêman 22

¹Navê baş ji dewlemendiya mezin qenctir e, Kerem ji zêr û zîv çêtir e.

²Feqîr û dewlemend rastî hev tên, Afirînerê herduyan jî Xudan e.

³Aqilmend gava xerabiyê dibîne xwe vedişêre, Sexik xwe davêje pêş û xesarê dibîne.

⁴Xelata nefsbiçûkî û tirsa Xudan, Jiyan, rûmet û dewlemendî ye.

⁵Li ser riya kesê dilxerab dirî û dafik hene, Kesê canê xwe diparêze, xwe ji wan dûr dixe.

⁶Di zarokatiyê de riya rast hîn bike, Gava pîr bibe ew jê averê nabe.

⁷Dewlemend li ser feqîran dibe serwer Û deyndar dibe xulamê xweyê deynan.

⁸Kesê neheqiyê diçîne wê xerabiyê bidirû, Çoyê hêrsa wî jî wê bişikê.

⁹Comerd tê bereketkirin, Çimkî ew nanê xwe dide belengazan.

¹⁰Tu tinazkar biqewirîne wê pevçûn here, Berberî û riswatî jî namîne.

¹¹Kesê ji dilê pak hez dike Û kerem li ser lêva wî ye, Wê ji padîşah re bibe heval.

¹²Çavê Xudan zanînê diparêze, Lê gotinên xayînan serobino dike.

¹³Tiral dibêje: «Li derve şêr heye! Ezê di kuçeyê de bêm kuştin!»

¹⁴Devê jina çavlider çala kûr e, Kesê Xudan jê hêrs dibe dikeve wir.

¹⁵Bêaqilî di dilê zarokan de girêdahî ye, Lê çoyê terbiyeyê wî jê dûr dixe.

¹⁶Kesê ji bo qezencê zorê li feqîran dike Û kesê tiştan dide dewlemendan, wê esse bibe xizan.

¹⁷Guh bide, gotinên şehrezayan bibihîze! Meyla xwe bide ser hînkirina min.

¹⁸Çimkî xweş e tu wan li ser dilê xwe bigirî, Bila ew bi tevahî li ser lêvên te bin.

¹⁹Min îro ev ji te re, erê ji te re got Ku tu bi Xudan ewle bî.

²⁰Ma min ji bo te Sî gotinên şêwir û zanînê nenivîsî?

²¹Ez van gotinan hînî te dikim Ku tu bizanî çi rast û ewle ne, Tê jî bersiva rast bidî kesên te dişînin.

²²[11]Ji ber ku belengaz e, kesê belengaz neşelîne, Kesê bindest jî li dergehê bajêr neperçiqîne.

²³Çimkî wê Xudan doza wan bike Û canê kesên ku ew şelandine bişelîne.

²⁴Bi hêrsokan re hevaltiyê neke, Bi kesên zû hêrs dibin re, rêve neçe.

²⁵Yan na tê hînî riyên wan bibî Û canê xwe bixî dafikê.

²⁶Tu ji wan kesan nebe Ku ji deyn re dibin kefîl Û destên hev diguvêşin.

²⁷Heger ji bo deynan tiştekî te tunebe, Ji bo çi wê dewşeka bin te bistînin?

²⁸Cihê sînorê kevin neguherîne Ku bav û kalên te danîne.

²⁹Te ew mirovê di karê xwe de serketî ye dîtiye? Ew kes li ber padîşahan disekine, Ne li ber beredayî û bêkêran.