Read Kurmanji Încîl Şîretên Silêman 25 Bible Online

Şîretên Silêman 25 - Kurmanji Încîl bible

Şîretên Silêman 25

¹Ev jî meselokên Silêman in. Zilamên Hîzqiyayê Padîşahê Cihûdayê ev dan hev û nivîsandin.

²Veşartina tiştekî rûmeta Xwedê ye, Lê rûmeta padîşahan lêkolîna tiştan e.

³Wekî bilindahiya ezmên û wekî kûrahiya erdê, Wisa jî dilê padîşahan nayê zanîn.

⁴Ji zîv tortê biqetîne, Ji zîvker re taximek derdikeve.

⁵Tu kesê xerab ji hizûra padîşah dûr bixe, Wê textê wî bi rastiyê qewîn be.

⁶Li hizûra padîşah xwe nede pêş, Di nav giregiran de nesekine.

⁷Çêtir e ji te re bêje: «Keremke, were jor!» Ji nizimkirina te li ber mîrekî Ku çavê te dibîne.

⁸Bi lez serî li dîwanê nede, Dibe ku di dawiyê de, cîranê te, te bide şermê Wî çaxî tê çi bikî?

⁹Doza xwe bi cîranê xwe re bipeyive, Lê sirên kesekî din veneke.

¹⁰Naxwe wê kesê bibihîze te şermezar bike Û wê ev şermezarî li ser te bimîne.

¹¹Gotina di cih de hatiye gotin, Wekî sêvên zêrîn ên di nav zîvê qewirandî de ye.

¹²Erzşikandina şehrezayan, ji bo guhdaran, Guharê zêrîn û xemla ji zêrê xas e.

¹³Qasidê dilsoz ji bo kesê ew şandiye, Wekî hênikahiya berfê ya dema palehiyê ye. Ew canê xweyê xwe teze dike.

¹⁴Kesê bi diyariya nedayî pesnê xwe dide, Ba û ewrên bêbaran e.

¹⁵Hikûmdar bi sebrê tê qanekirin Û zimanê nerm hestî dişikêne.

¹⁶Te hingiv dît, zêde nexwe, Tu zêde bixwî, tê vereşî.

¹⁷Zêde neçe mala cîranê xwe, Naxwe wê ji te têr bibe û nefretê bike.

¹⁸Kesê li dijî cîranê xwe şahidiya derewîn dike, Gurz, şûr û tîrê tûj e.

¹⁹Di roja teng de ewlebûna bi kesê bêbext, Diranê xerab û lingê kulek e.

²⁰Ji dilekî biderd re strangotin, Di roja sar de derxistina xiftên Û sirkeya li ser sodayê ye.

²¹Heger dijminê te birçî be, xwarinê bidê, Heger tî be, avê bidê.

²²Çimkî bi vê yekê, Tê perengên êgir li ser serê wî kom bikî Û wê Xudan te xelat bike.

²³Çawa ku bayê bakur baranê tîne, Zimanê buxtanker jî rûyan dijwar dike.

²⁴Li kujê banê xanî rûniştin, Ji rûniştina malê ya bi jina şerûd re çêtir e.

²⁵Mizgîniya xêrê ya ji welatekî dûr tê, Ji bo canê tî ava hênik e.

²⁶Kesê rast li ber xeraban dikule, Kaniya şîlo û bîra xerabûyî ye.

²⁷Çawa ku xwarina hingivê zêde ne baş e, Herdem ketina pey nav û dengê xwe jî ne baş e.

²⁸Kesê bi nefsa xwe nikare, Bajarekî hilweşiyayî û bêsûr e.