Read Kurmanji Încîl Şîretên Silêman 8 Bible Online

Şîretên Silêman 8 - Kurmanji Încîl bible

Şîretên Silêman 8

¹Ma şehrezayî gazî nake? Ma fêmdarî dengê xwe bilind nake?

²Ew li ser bilindciyan, li ser kêleka riyan, Li ser riyên digihîjin hev disekine.

³Li ber dergehan, li ber devê bajêr, Li ber deriyên bajêr diqîre û dibêje:

⁴«Mirovno! Ez gazî we dikim, Banga min li ziriyeta însên e.

⁵Sexikno, bi feraset bin, Bêaqilno biaqil bin.

⁶Bibihîzin, çimkî ezê gotinên hêja bêjim, Wê lêvên min ji bo peyvên rast vebin.

⁷Wê devê min rastiyê bêje, Xerabî jî ji lêvên min re kirêt e.

⁸Hemû gotinên devê min rast in, Tu tiştê xwar û dijwar di wan de tuneye.

⁹Ji bo kesê fêm dike, hemû heq in, Ji bo kesê zana, ew rast in.

¹⁰Ne zîv lê şîreta min hilînin, Ji zêrê xas zêdetir zanînê hilînin.

¹¹Çimkî şehrezayî ji cewheran çêtir e, Hemû tiştên tu dixwazî, wekî wê nabe.

¹²«Ez şehrezayî me, bi ferasetê re rûdinim, Ez zanîn û fêmdariyê bidest dixim.

¹³Tirsa Xudan, nefreta ji xerabiyê ye. Loma ez ji quretî û pozbilindiyê, Ji riya xerab û gotinên şaş nefretê dikim.

¹⁴Şîret û şehrezabûn ên min in, Fêmdarî û hêzdarî yên min in.

¹⁵Bi riya min padîşah padîşahiyê dikin, Mîr edaletê pêk tînin.

¹⁶Bi riya min serwer, esilzade Û hemû serekên adil serweriyê dikin.

¹⁷Kesên ji min hez dikin, ez ji wan hez dikim, Kesên ji dil û can li min digerin, min dibînin.

¹⁸Rûmet û dewlemendî, Serweta domdarî û firehî bi min e.

¹⁹Berê min ji zêr, heta ji zêrê xas çêtir e, Fêkiyê min ji zîvê bijare baştir e.

²⁰Ez di riya edaletê de, Di nav rêçikên heq de diçim

²¹Ku kesên ji min hez dikin, bikim xweyê serwetê Û xezîneyên wan dagirim.

²²«Xudan di destpêka karê xwe de, Di pêşiya kirinên xwe yên qedîm de ez afirandim.

²³Ji herheyiyê ve, di destpêkê de, Hê beriya dinyayê, ez hatim cihê xwe.

²⁴Gava hê kûrahiyên avê, Kaniyên gur tunebûn ez çêbûm.

²⁵Beriya çiya hatibûn bicihkirin, Beriya rakirina giran, ez çêbûm.

²⁶Hê Xudan erd, zevî, Û axa pêşî ya dinyayê çênekiribûn,

²⁷Gava wî ezman ava kirin, ez li wir bûm. Çaxê wî qûbe danî ser rûyê kûrahiyan,

²⁸Gava wî li jor ewr çêkirin, Çaxê wî kaniyên kûrahiyan qayîm kirin,

²⁹Gava wî sînorê deryayê danî Ku av ji emrê wî derbas nebe, Çaxê wî bingehên dinyayê saz dikir,

³⁰Ez wekî avahîsaz, li ba wî bûm. Ez her roj dilşahiya wî, Herdem li pêşberî wî dilgeş bûm.

³¹Ez bi dinyaya wî dilgeş, Bi mirovan dilşa dibûm.

³²«Niha lawikno, min bibihîzin! Xwezî bi wan ên ku miqateyê riyên min in.

³³Guhdariya şîretê bikin û şehreza bin, Wê navêjin pişt guhê xwe.

³⁴Xwezî bi wî mirovî ku min bibihîze, Kesê her roj li ber dergehên min disekine, Li ber kêlekên deriyên min li bendê dimîne.

³⁵Çimkî kesê min dibîne, jiyanê dibîne Û Xudan jê razî dibe.

³⁶Lê kesê xwe ji min dûr dixe, Zorê li canê xwe dike. Hemû kesên ji min nefretê dikin, Ji mirinê hez dikin.»