Read Kurmanji Încîl Waiz 9 Bible Online

Waiz 9 - Kurmanji Încîl bible

Waiz 9

¹Îcar ji bo ku ez li ser hemûyî bikolim, min tevî kir dilê xwe. Mirovên rast û şehreza û karên wan, di destê Xwedê de ne. Hezkirin an nefret, mirov pê nizane, her tişt dikare bê serê mirov.

²Ya ku tê serê hemûyan yek e. Ya ku tê serê yê rast, yê xerab, yê baş û helal û yê heram yek e. Eynî tişt tê serê kesê ku gorî pêşkêş dike û yê ku nake jî. Çi tê serê yê qenc, tê serê yê gunehkar jî, Yê ku sond dixwe jî, wek yê ku ji sondê ditirse ye.

³Xerabiya her tiştê ku li ser rûyê erdê tê kirin ev e: Eynî tişt tê serê hemûyan. Herwiha di dema ku dijîn de, dilê mirovan bi xerabî û dînîtiyê tije ye. Piştre ew tevî miriyan dibin.

⁴Lê bi hemû kesên ku dijîn re hêvî heye. Belê seyê sax ji şêrê mirî çêtir e.

⁵Çimkî yên ku dijîn dizanin ku wê bimirin, Lê mirî tiştekî nizanin, Êdî ji bo wan xelat tuneye. Çimkî bibîranîna wan jî hatiye jibîrkirin.

⁶Hezkirina wan, nefreta wan, Hesûdiya wan ji zû ve nemaye. Di her tiştê ku li ser rûyê erdê tê kirin de, Êdî her û her para wan tuneye.

⁷Tu here bi şahî nanê xwe bixwe û bi dilgeşî şeraba xwe vexwe. Çimkî Xwedê ji zû ve ji karên te razî maye.

⁸Bila cilên te hergav pak bin û ji ser serê te rûnê bêhnxweş kêm nebe.

⁹Di hemû rojên pûç ên jiyana te ya ku Xwedê li ser rûyê erdê daye te, di hemû rojên xwe yên pûç de bi jina xwe ya hezkirî re, jiyaneke xweş derbas bike. Çimkî ya ku ji jiyanê û keda ku te li ser rûyê erdê daye, ev para te dikeve.

¹⁰Ji bo xebatê her çi bi destê te bikeve, tu bi hemû hêza xwe wê bike. Çimkî li diyarê miriyan ê ku tu diçî kar û şêwir, zanabûn û şehrezayî tuneye.

¹¹Min li ser rûyê erdê ev jî dît ku Di bezînê de yên bi leztir bi ser nakevin, Ne jî di şer de yên mêrxas, Ne yên şehreza nan bi dest dixin Û ne jî yên bi aqil dewlemendiyê. Herçî zana ne, qedrê wan nayê girtin. Ya ku tê serê her kesî li gorî wext û bextê wan e.

¹²Çimkî mirov bi dema xwe nizane. Masî çawa dikevin torê Û çivîk dikevin dafikê, Gava dema xerab ji nişkave hat, Mirov jî wisa tên girtin.

¹³Min li ser rûyê erdê ev nimûna şehrezayiyê dît û ji min re mezin xuya kir û bala min kişand:

¹⁴Bajarekî biçûk hebû û tê de kêm mirov hebûn. Padîşahekî mezin hat û dor lê pêça û li hember bajêr pal çêkirin.

¹⁵Li bajêr zilamekî feqîr û şehreza hebû. Wî bi şehrezayiya xwe bajar xilas kir. Lê belê tu kesî ev zilamê feqîr bi bîr neanî.

¹⁶Îcar min got: «Şehrezayî ji hêzê çêtir e. Lê şehrezayiya mirovê feqîr kêm tê dîtin. Kes guhê xwe nade gotinên wî.»

¹⁷Gotinên kesê şehreza yên bi nermî, Ji qareqara kesê ku di nav bêaqilan de serwer e çêtir e.

¹⁸Şehrezayî ji çekên şer çêtir e, Lê gunehkarek gelek tiştên xweş tune dike.