Read Kurmanji Încîl Îşaya 1 Bible Online

Îşaya 1 - Kurmanji Încîl bible

Îşaya 1

¹Dîtiniya ku Îşayayê kurê Amots di rojên Ûzziya, Yotam, Ahaz û Hîzqiyayê Padîşahên Cihûdayê de li ser Cihûda û Orşelîmê dît.

²Ezmanno, bibihîzin! Erdo, guh bide! Çimkî Xudan got: «Min kur mezin û xweyî kirin, Lê wan serî rakir li ber min.

³Ga xweyê xwe dizane, Ker jî afira xweyê xwe. Lê Îsraîl nizane, Gelê min fêm nake.»

⁴Wey li wî miletê guneh dike, Gelê neheqî li xwe barkirî, Ziriyeta xerabkaran, Zarokên xerabûyî! Wan dev ji Xudan berda Û Pîrozê Îsraîl kêm dît. Wan pişta xwe danê.

⁵Çima hûn dixwazin dîsa lêdan bixwin? Çima hûn serî hildidin? Serî bi tevahî nexweş, Dil bi tevahî xayîs e.

⁶Ji pehniya lingan Heta serî siheta we nemaye. Tenê derb, birînên kevin û nû hene. Hemû birînên we jî Nepaqijkirî, nepêçayî, nerûnkirî ne.

⁷Welatê we wêran bûye, Bajarên we şewitî ne. Li ber çavê we, Xerîb axa we dixwin. Çawa ku xerîban serobino kiribin, Welat wisa wêran bibû.

⁸Siyona keç Wekî holika nav rez, Çardaxa nav bostanê xiyaran Û bajarekî dorpêçkirî maye.

⁹Heger Xudanê Karîndar, Hinek ji me sax nehişta, Emê bibûna wekî Sodomê, Emê bibûna mîna Gomorayê.

¹⁰Ya serwerên Sodomê, Peyva Xudan bibihîzin! Ya gelê Gomorayê, Guh bidin Şerîeta Xwedayê me!

¹¹Xudan dibêje: «Min çi ji zêdebûna qurbanên we ye? Ez ji qurbanên şewitandinê yê beranan Û ji bezê golikên dermalekirî têr bûme. Xwîna conega, berx û nêriyan ne bi dilê min in.

¹²Gava hûn hatin pêşberî min, Kî ev ji destê we xwest? Êdî pê li hewşên min nekin.

¹³Êdî pêşkêşiyên vala neyinin, Bixûr ji bo min kirêt e. Êdî ez gazîkirina civînên Heyva Nû û Roja Septê, Civînên we yên mezin ranagirim.

¹⁴Ez ji Heyva Nû û hemû cejnên we yên din nefretê dikim. Ew li ser pişta min bûn bar, Ez westiyam ji hilgirtina wan.

¹⁵«Gava hûn destên xwe vekin, Ezê çavê xwe ji we bidim alî. Hûn çiqas jî dua bikin, Ezê guhdarî nekim. Hûn destbixwîn in.

¹⁶Xwe bişon û paqij bikin, Ji ber çavê min xerabîkirinê rakin, Dawî li xerabiyê bînin.

¹⁷Hînî qenciyê bibin, Li heqiyê bigerin, Bînin rê zordestan. Biparêzin mafê sêwiyan, Binêrin li doza jinebiyan.»

¹⁸Xudan dibêje: «Niha werin em li doza xwe binêrin. Gunehên we bi xwînê sor jî bûbin, Wê wekî berfê spî bibin. Bûbin wekî qirmizê sor jî, Wê wekî hiriyê spî bibin.

¹⁹Heger hûn dilxwaz û guhdar bin, Hûnê berê herî baş ê welêt bixwin.

²⁰Lê hûn nexwazin û serî rakin, Wê şûr we bixwe û biqedîne.» Çimkî devê Xudan wiha gotiye.

²¹Ma bajarê dilsoziyê çawa bû fahîşe! Ew bajarê ku bi edaletê tije bû. Berê rastî lê dima, Niha kujer!

²²Zîvê te bû çanc, Şeraba te av tevlêkirî.

²³Serekên te serhildêr, Bûne hevparên dizan. Tev ji bertîlê hez dikin, Dane pey diyariyan. Mafê sêwiyan nadin, Nakin doza jinebiyan.

²⁴Loma gotina Xudanê Karîndar Reb, Hêzdarê Îsraîl ev e: «Ox, ezê ji neyarên xwe rihet bibim! Ezê heyfa xwe ji dijminên xwe hilînim.

²⁵Wê destê min li dijî te bizivire. Ezê çanca te bi tevahî paqij bikim, Hemû qirêja te bavêjim.

²⁶Ezê serdarên te dîsa bikim mîna yên berê, Ezê şêwirmendên te bikim kesên destpêkê. Piştre wê ji bo te bêjin: ‹Bajarê Edaletê, Bajarê Dilsoziyê.›»

²⁷Wê Siyon bi heqiyê, Tobedarên wê bi edaletê rizgar bibin.

²⁸Lê wê şikestina serhildêr û gunehkaran bi hev re bê, Kesên dev ji Xudan berdane wê tune bibin.

²⁹Wê ji darberûyên ku li binê wan şa bûn şerm bikin, Ji bexçeyên hilbijartine[1] rûyê wan sor bibin.

³⁰Çimkî hûnê bibin wek darberûya pelçilmisî, Mîna bexçeyê bêav.

³¹Wê zilamê hêzdar bibe wekî pûş Û karên wî bibe mîna çirûsk. Wê herdu bi hev re bişewitin û wê kes netefîne.