Read Kurmanji Încîl Îşaya 10 Bible Online

Îşaya 10 - Kurmanji Încîl bible

Îşaya 10

¹Wey li wan kesan ku Qanûnên neheq dertînin Û rêbazên nerast dinivîsin

²Ku heqê belengazan averê bikin, Mafê bindestên gelê min bistînin, Jinebiyan talan bikin Û sêwiyan bişelînin.

³Di roja cezakirinê de, Dema helakbûn ji dûrî ve tê serê we, Hûnê çi bikin? Ji bo alîkariyê ber bi kê ve birevin? Hebûna xwe deynin ku derê?

⁴Yan hûnê di nav êsîran de çok bidin, Yan jî hûnê di bin kuştiyan de bimînin. Lê dîsa jî wê hêrsa Xudan danekeve, Wê destê wî li dijî wan dirêjkirî bimîne.

⁵Wey li Aşûrê ku gopalê hêrsa min e! Darê destê wê, xezeba min e.

⁶Ezê wê bişînim ser miletê Xwedênenas, Ezê ferman bidim wê ku here ser miletê lê hêrs bûme Ku bişelînin û talan bikin Û wan wek heriya kuçeyê biperçiqîne.

⁷Lê Padîşahê Aşûrê wiha nafikire, Şêwra xwe wiha nake. Di dilê wî de tenê tunekirin heye Û miletên ku dixwaze wan helak bike, Qet ne kêm in.

⁸Ew dibêje: «Ma hemû fermandarên min ne padîşah in?

⁹Ma Kalno ne wekî Karkemîş e? Hamat ne wekî Arpadê ye? Samerya jî ne wekî Şamê ye?

¹⁰Çawa destê min gihîştibe welatên wan îlahan Ku pûtên wan ji yên Orşelîm û Sameryayê zêdetir in,

¹¹Min çi anîbe serê Sameryayê û îlahên wê, Ma ezê neyinim serê Orşelîm û pûtên wê jî?»

¹²Gava Reb li Çiyayê Siyon û Orşelîmê hemû karên xwe birin serî, wê encama pozbilindiya Padîşahê Aşûrê û awirên wî yên qure ceza bike.

¹³Çimkî wî got: «Min her tiştî bi hêza destê xwe Û şehrezayiya xwe kir. Çimkî ez fêmdar im. Min sînorên miletan rakirin, Min xezîneyên wan şelandin Û min bi mêrxasî padîşah ji ser text xistin.

¹⁴Çawa ku hêlînekê bibîne, Destê min dewlemendiya miletan dît. Çawa hêkên hêlînên terikî tên hilanîn, Min jî tevahiya dinyayê wisa da hev. Yekî jî baskê xwe nehejand, Devê xwe venekir û nekir çîveçîv.»

¹⁵Ma bivir dikare bi yê ku pê dibire, Pesnê xwe bide? Ma birek dikare li ber yê ku pê dibire, Berziya xwe nîşan bide? Gelo gopal dikare, Kesê ew hildide bihejîne? Yan jî dar dikare Yê ne dar bilind bike?

¹⁶Loma wê Xudanê Karîndar Reb, Zilamên Aşûrê yên xurt, Bi êşa jarbûnê ceza bike. Rûmeta wî bibe pêt û agir û bişewite.

¹⁷Wê ronahiya Îsraîl bibe agir Û Pîrozê wê bibe pêt. Wê devî û diriyên Aşûrê Di rojekê de bişewitîne, Bixwe û biqedîne.

¹⁸Wê rûmeta daristan û bexçeyên wê yên berdar, Heta can û bedena wê telef bibe, Çawa ku nexweşek dihele.

¹⁹Wê hejmara darên wê yên daristanê Ewqas kêm be ku zarokek jî bikaribe binivîse.

²⁰Wê rojê bermayiyên Îsraîl û ji Mala Aqûb ên sax mane wê cardin xwe nespêrin kesê li wan dixe. Wê bi dil û can xwe bispêrin Pîrozê Îsraîl, Xudan.

²¹Kesên mayî, kesên ji ber Mala Aqûb sax mane, wê li Xwedayê hêzdar vegerin.

²²Ya Îsraîl, gelê te bi qasî sêlaka deryayê zêde be jî, wê tenê hinek bermayiyên wan vegerin. Biryara wêrankirineke tam adil hatiye dayîn.

²³Çimkî wê Xudanê Karîndar Reb, li tevahiya dinyayê dawiyekê bîne û biryara vê yekê hatiye dayîn.

²⁴Loma Xudanê Karîndar Reb wiha dibêje: «Ya gelê min ê li Siyonê rûdine! Ji Aşûriyan netirse ku wekî Misriyan bi gopalan li te xistibûn û bi daran li dijî te rabibûn.

²⁵Çimkî wê di demeke nêzîk de, xezeba min a li dijî te nemîne. Hêrsa min jî berê xwe bide xerakirina wan.

²⁶Çawa ku wî Mîdyanî li Zinarê Orêvê têk birin, wê Xudanê Karîndar qemçî li dijî wan rake. Wê gopalê wî li ser deryayê be û wekî wî li Misrê kir, wê li dijî wan jî rake.

²⁷Wê rojê wê barê wan ji ser milê we rabe. Wê nîrê ser stûyê we ji ber xurtiya we[11] bê şikandin.»

²⁸Aşûrî bi ser Eyatê de hatin. Ew ji Mîgronê derbas bûn, Barê xwe li Mîkmasê hiştin.

²⁹Ew ji gelî derbas bûn Û li Gevayê konên xwe vedan. Rama ji tirsan lerizî, Gîvaya Şawûl jî reviya.

³⁰Ya Gallîma keç bi dengekî bilind biqîre! Ya Layşa guhdar be! Ya Enatot bersivê bide![12]

³¹Madmêna direve, Xelkê Gêvîmê li dereke sitarê digere.

³²Îro wê Aşûrî li Novê bisekinin, Ji Çiyayê Siyona keç re, Ji Girê Orşelîmê re kulma xwe rakin.

³³Va ye Xudanê Karîndar Reb, Wê çiqlan bibire, Wê ew bi dengekî tirsdar li erdê bikevin. Wê bejinbilind bêne birîn, Pozbilind nizim bibin.

³⁴Wê derên gur ên daristanê bi biviran bibire, Wê Lubnan bi saya yê Karîndar bikeve.