Read Kurmanji Încîl Îşaya 13 Bible Online

Îşaya 13 - Kurmanji Încîl bible

Îşaya 13

¹Peyama li ser Babîlê ya ku Îşayayê kurê Amots dît:

²Li ser çiyayê rût alê biçikînin, Bi dengê bilind gazî wan bikin. Destê xwe ji wan re bihejînin Ku di dergehên mîran re bikevin hûndir.

³Min ferman da bijartiyên xwe, Gazî mêrxasên xwe kir Ku bi berziya min dipesinin. Min xwest ku hêrsa min pêk bînin.

⁴Guhdar bin! Ji çiyayan dengekî pir zêde, Qelebalixeke mezin tê. Guhdar bin! Dengê heytehola padîşahiyan, Dengê miletên li ser hev kom dibin heye. Xudanê Karîndar artêşa xwe ji şer re amade dike.

⁵Xudan û çekên xezeba wî Ji diyarekî dûr, Ji binê ezmanan tên ku Tevahiya welêt xera bikin.

⁶Bikin zarîn! Çimkî roja Xudan nêzîk e. Wê ew roj ji Yê Karîndar, Wekî hilweşînekê bê.

⁷Loma wê hemû dest sist bibin Û dilê her mirovî bihele.

⁸Wê gelekî bitirsin. Wê êş û nexweşî bi wan bigire, Wê wekî jina zarok tîne êşê bikişînin. Wê şaş û metel li hev binêrin Û reng û rûçik li wan nemîne[15].

⁹Va ye roja Xudan tê! Roja xedar, roja bi xezeb û hêrsa dijwar tê ku Welatan wêran bike Û gunehkarên wan helak bike.

¹⁰Çimkî wê stêrên ezmanan Û komên wan nebiriqin. Gava roj derkeve wê tarî be, Heyv jî ronahiya xwe nede.

¹¹Ezê dinyayê ji ber xerabiya wê, Xeraban ji ber neheqiya wan ceza bikim. Ezê dawiya pozbilindiya qureyan bînim, Ezê quretiya zordaran nizim bikim.

¹²Ezê mirovan ji zêrê xas, Însanan ji zêrê Ofîrê kêmtir bikim.

¹³Ezê ezmanan bihejînim, Wê dinya jî ji cihê xwe bileqe, Di xezeba Xudanê Karîndar de, Di roja hêrsa min a dijwar de.

¹⁴Wekî xezala tê nêçîrkirin, Wekî miyên tu kes wan bide hev tuneye, Wê herkes berê xwe bide gelê xwe, Wê herkes bireve welatê xwe.

¹⁵Herçi kesê bê peydakirin, Wê bi riman bê qulkirin. Herçi kesê bê girtin, Wê bê şûrkirin.

¹⁶Wê zarokên wan li ber çavê wan, Li erdê bixin û perçe bikin. Wê malên wan bêne talankirin Û wê li jinên wan bêne tecawizkirin.

¹⁷Va ye ezê Medan li dijî wan rakim ku Li gorî wan zîv ne bi qedir e Û dilê wan bi zêr şa nabe.

¹⁸Wê tîrên wan xortan li erdê bixin û perçe bikin. Wê li berê zikê dayikê neyên rehmê, Ne jî li ber zarokan bikevin.

¹⁹Çawa hatiye serê Sodom û Gomorayê, Gava wî ew serobino kirin, Wê wisa jî were serê Babîla delala padîşahiyan Û rûmet û serbilindiya Kildaniyan.

²⁰Wê êdî tu kes tê de nemîne, Ji nifşan heta nifşan nebe warê rûniştinê. Wê Ereb li wir konê xwe venedin, Şivan keriyên xwe li wir mexel nekin.

²¹Wê heywanên çolê li wir razên, Xaniyên wan bi çeqelan tije bibin. Wê kund wê derê ji xwe re bikin war, Nêrî[16] li wê derê bi hev bileyizin.

²²Wê keftar li kelehên wê, Gur li qesrên wê yên xweş bikin zûrin û kastekast. Dema wê nêzîk bûye, Wê rojên wê neyên dirêjkirin.