Read Kurmanji Încîl Îşaya 28 Bible Online

Îşaya 28 - Kurmanji Încîl bible

Îşaya 28

¹Wey li taca quretiya serxweşên Efrayîmê Û kulîlka çilmisî ya xweşikî û rewnaqiya wê Ku li ser deşta bi ber e. Wey li taca wan kesan ku li ber şerabê têk çûne.

²Va ye! Zilamekî hêzdar û wêrek ê Reb heye! Ew wekî taviya zîpikê, Wekî bahoza ku hildiweşîne, Wekî bahoza lehiyên rabûyî yên mezin e. Wê bi destê wî wan li erdê bixe.

³Wê taca quretiya serxweşên Efrayîmê Di bin lingan de bê perçiqandin.

⁴Kulîlka çilmisî ya xweşikî û rewnaqiya wê Ku li ser deşta bi ber e, Wê bibe wekî hejîra beriya havînê. Kesê bibîne wê dest bavêjê û daqurtîne.

⁵Wê rojê wê Xudanê Karîndar Ji gelê xwe yê mayî re Bibe taca xweşik û tacegula rewnaq!

⁶Wê ji kesê ji bo dadbariyê rûdine re Bibe ruhê edaletê Û ji kesên li ber dergehê bajêr Êrîşkaran dişikênin re bibe hêz.

⁷Kesên ji ber şerabê dişewişin Û ji ber meyê diterpilin jî ev in, Kahin û pêxember ji ber meyê dişewişin, Ji ber şerabê tevlihev dibin, Ji ber meyê diterpilin. Gava dîtinî dibînin, dişewişin. Gava dadbarî dikin, diterpilin.

⁸Her sifre bi pîsîtî û vereşînê tije bû, Dereke paqij nema.

⁹Dibêjin: «Ma wê zanînê hînê kê bike? Ma wê ji kê re pêxemberiyê bike? Ji kesên ji şîr hatine vekirin? Ji pêsîrê hatine kirin?

¹⁰Çimkî ya wan wisa ye: Emir li ser emiran, emir li ser emiran, Rêzik li ser rêzikan, rêzik li ser rêzikan, Piçek ji vir, piçek ji wir[35]!»

¹¹Wê Xudan esse bi lêvê jê nayê fêmkirin, Bi zimanekî din Ji vî gelî re bêje.

¹²Wî ji wan re got: «Rihetî ev e, Vê rihetiyê bidin kesên westa. Bêhnvedan ev e.» Lê gelê wî nexwest guhdarî bike.

¹³Wê peyva Xudan ji wan re wisa bibe: Emir li ser emiran, emir li ser emiran, Rêzik li ser rêzikan, rêzik li ser rêzikan, Piçek ji vir, piçek ji wir! Wê herin, li ser piştê bikevin, Bişikên, bikevin dafikê û bên girtin.

¹⁴Loma bibihîzin peyva Xudan, tinazkarno! Hûn ên li Orşelîmê, serweriya vî gelî dikin!

¹⁵Ji ber ku we got: «Me bi mirinê re peyman çêkir, Me bi diyarê miriyan re li hev kir. Gava belaya mezin derbas bibe Wê negihîje me. Çimkî me derewan ji xwe re kir sitargeh, Me xwe di bin hîlê de veşart.»

¹⁶Loma Reb Xudan wiha dibêje: «Va ye ez li Siyonê wekî bingeh kevirekî, Kevirekî ceribandî, Kevirekî hêja yê riknê yê ewle datînim. Kesê bawer dike wê telaşê neke.

¹⁷Ezê heqiyê bikim benê pîvanê Û rastiyê bikim şaqul. Wê zîpik sitargeha derewan bimale û bibe. Wê lehî dera ku we xwe lê veşartiye dagire.»

¹⁸Wê peymana we ya bi mirinê re xera bibe, Wê lihevkirina we ya bi diyarê miriyan re jî rabe. Çaxê belaya mezin derbas bû, Wê ew we di bin lingan de biperçiqîne.

¹⁹Her gava ev bela bê, Wê we bigire. Wê sibe li ser sibê Wê bi şev û roj derbas bibe. Wê fêmdariya vê xeberê Tenê bibe tirs û saw.

²⁰Çimkî dewşek ji bo xwedirêjkirinê kin e, Lihêf ji bo xwenixamtinê berteng e.

²¹Çimkî Xudan Çawa li Çiyayê Perasîmê rabû, Wê rabe. Çawa li Deşta Gîvonê hêrs bû, Wê hêrs bibe. Wê karê xwe temam bike, Karekî wî çiqas ecêb e! Wê xebata xwe temam bike, Xebata wî ewqas balkêş e!

²²Êdî tinazên xwe nekin, An na, wê werîsên we bên şidandin. Çimkî min fermana helakirina seranserê welêt Ji Reb Xudanê Karîndar bihîst.

²³Guh bidin, dengê min bibihîzin! Guhdar bin, gotina min bibihîzin!

²⁴Ma cotkar hergav diçîne? Ma hergav axa xwe dikole û tevrik dike?

²⁵Piştî ku wî rûyê axê sererast kir, Tovê çorekê najo? Kîmyonê jî nareşîne? Ma ew genim rêz bi rêz, Ceh li dera kifşkirî Û genimê sor danayne cihê wî?

²⁶Çimkî Xwedayê wî, Wê wî bîne riya edaletê Û hînî wî dike.

²⁷Çimkî giyayê çorekê bi cercera bênderê gêre nabe, Tekelê erebeyê jî di ser kîmyonê re nayê gerandin. Giyayê çorekê bi dar, Kîmyon jî bi şivikê tê kutan.

²⁸Genim ji bo nan tê hêrandin, Lê hergav nayê kutan. Tekelê erebeyê û hesp Di ser wî re derbas jî bibin, Genim naperçiqînin.

²⁹Ev yek jî ji Xudanê Karîndar tê. Şîretên wî nûwaze ne, Ew di şehrezayiyê de mezin e.