Read Kurmanji Încîl Îşaya 33 Bible Online

Îşaya 33 - Kurmanji Încîl bible

Îşaya 33

¹Wey li te ku xera dike, Li te ku nehatiye xerakirin. Bêbexto, bêbextî li te nehat kirin! Dema tu dev ji xerakirinê berdî, Tê jî bêyî xerakirin. Gava tu bêbextiya xwe xilas bikî, Wê bêbextî li te jî bê kirin.

²Ya Xudan, li me were rehmê, Em li benda te ne. Tu bibe zendê me her sibe, Rizgariya me ya di dema tengasiyê de.

³Ji ber dengê xirecirê gel reviyan, Gava tu rabûyî milet belav bûn.

⁴Çawa kulî zeviyan talan dikin, Wê malê we jî wisa bê talankirin. Wê wekî koma kuliyan, bavêjin ser we.

⁵Xudan berz e, Çimkî li jor rûdine. Siyonê bi heqî û edaletê tije dike.

⁶Ew ewlehiya serdemên te ye, Rizgarî, şehrezayî û zanîn wê zêde bibe. Tirsa Xudan xezîneya gel e.

⁷Va ye, mêrxasên wan li kuçeyan dikin hewar, Qasidên aştiyê bi qurîn digirîn.

⁸Riyên mezin vala ne, Rêwî tunene. Dijmin peyman xera kir, Şahid[40] red kirin. Mirov bêqedir kirin.

⁹Welat şîn dike û diçilmise, Lubnan şerm û qels dike. Deşta Şaronê wekî beriyê ye. Başan û Karmel pelên xwe diweşînin.

¹⁰Xudan dibêje: «Niha ezê rabim. Niha ezê xwe bilind bikim, Niha ezê berz bibim.»

¹¹Hûnê bi giyayê ziwa bihemil bin, Û pûş bînin. Wê hilma we bibe agir Û we bixwe û biqedîne.

¹²Wê gel wekî kilsê bişewitin, Wê wekî diriyên ku tên birîn Û di êgir de tên şewitandin.

¹³Ya kesên li dûrî, karê min bibihîzin! Kesên li nêzîk, hêza min binasin.

¹⁴Gunehkarên Siyonê tirsiyan, Lerzekê bi Xwedênenasan girt. Dibêjin: «Ma kî ji me dikare li ber agirê Ku dixwe û tune dike rûne? Kî ji me dikare li ber pêtên herheyî rûne?»

¹⁵Kesê di riya heq de diçe û ya rast dibêje, Kesê qezenca bi zordariyê red dike, Kesê destê xwe ji bertîlê dûr digire, Kesê guhê xwe ji gotinên xwînrijandinê re digire Û ji bo xerabiyê nebîne, çavê xwe digire,

¹⁶Ev kes wê li cihên bilind rûne Û wê sitargeha wî kelehên li ser zinaran be. Wê nanê wî bê dayîn, Wê qet bêav nemîne.

¹⁷Wê çavên te li padîşah Tevî hemû bedewiya wî binêrin, Wê welatê berfireh bibînin.

¹⁸Wê dilê te li ser sawê bifikire û bêje: «Ka kesê hat û hejmart? Ka kesê pîva? Ka kesê birc hejmartin?»

¹⁹Tê êdî wî gelê zordar nebînî, Ew gelê peyivîna biyanî ku tu fêm nakî Û zimanê lal ku tu tênagihîjî.

²⁰Tu li Siyona bajarê cejnên me binêre. Wê çavên te Orşelîmê, Wekî cihekî bêxem, Konekî zexim bibîne ku Singên wî her û her nayên derxistin Û hemû werîsên wî qet naqetin.

²¹Lê wê Xudanê mezin li wir bi me re be, Li welatê newal û çemên mezin ku Keştiyên bi bêrik tê re derbas nebin Û gemiyên mezin neborin.

²²Çimkî Xudan dadgerê me ye, Xudan qanûna me daniye, Xudan Padîşahê me ye. Wê esse me rizgar bike.

²³Werîsên gemiyên te sist bûn. Nikarin binê singê zexim bikin Û babirkê vekin. Wê gavê wê talanê mezin bê parîkirin, Wê kulek jî bişelînin.

²⁴Wê tu rûniştiyê li wir nebêje: «Ez nexweş im.» Wê gelê li wir rûdine Ji neheqiya xwe bê bexişandin.