Read Kurmanji Încîl Îşaya 38 Bible Online

Îşaya 38 - Kurmanji Încîl bible

Îşaya 38

¹Di wan rojan de Hîzqiya nexweş ket û li ber mirinê bû. Îşayayê Pêxemberê kurê Amots hat ba wî û got: «Xudan wiha dibêje: ‹Wesiyetê li mala xwe bike, çimkî tê bimirî. Tê baş nebî.›»

²Hîzqiya berê xwe da dîwêr, ji Xudan re dua kir

³û got: «Ax, ya Xudan, lava dikim bîne bîra xwe ku çawa bi te re bi dilsozî, ji dil û can meşiyam û tiştên di çavê te de qenc in kirin.» Piştre Hîzqiya bi dilekî şewat giriya.

⁴Peyva Xudan ji Îşaya re hat û got:

⁵«Here ji Hîzqiya re bêje: ‹Xwedayê bavkalê te Dawid Xudan wiha dibêje: Min duaya te bihîst, hêsirên çavê te dît. Ezê panzdeh salan bixim ser rojên te.

⁶Ezê te û vî bajarî ji destê Padîşahê Aşûrê rizgar bikim û vî bajarî biparêzim.

⁷Wê ev yek ji te re bibe nîşana Xudan ku tişta gotiye bike:

⁸Ezê siya tavê ya ku dikeve ser derenceyên Ahaz deh derence kêm bikim.›» Bi vî awayî siya tavê ya li ser derenceyan deh derence kêm bû.

⁹Nivîsa Hîzqiyayê Padîşahê Cihûdayê ev e ku piştî ji nexweşiya xwe şifa dît:

¹⁰Min got: «Ezê di nîvê rojên xwe de Di dergehê diyarê miriyan re derbas bim. Ezê ji salên xwe bêpar bim.»

¹¹Min got: «Ezê Xudan[46] li diyarê zindiyan nebînim, Ezê di nav kesên li dinyayê dijîn de Êdî li mirovan nenêrim.

¹²Mala min wekî konê şivanan Ji min hate hildan û rakirin. Min jiyana xwe wekî tevinkarekî pêça, Xudan ez ji tevnê birîm. Şev û roj tu dawiya min tînî.

¹³Heta sibê li benda te mam. Wekî şêr, ew hestiyên min dişikêne, Şev û roj tu dawiya min tînî.

¹⁴Wekî hechecikê, wekî qulingê, Çîveçîva min bû. Wekî kevokê ez naliyam. Çavê min ji nêrîna jor westiya. Ya Reb, zilmê li min dikin, Tu bibe parêzvanê min.

¹⁵«Ez çi bêjim? Yê ku ji min re got û kir ew e. Ji ber dilnexweşiya xwe, Ezê di salên jiyana xwe de bi giranî bimeşim.

¹⁶Ya Reb, mirov bi wan dijîn, Jiyana ruhê min jî hemû di wan de ye. Loma tu min baş bike û bide jiyandin.

¹⁷Va ye, ev dilnexweşiya min a zêde Ji bo aştiya min bû. Te ji canê xwe hez dikir Û te ez ji çala rizîbûnê xilas kirim. Çimkî te hemû gunehên min avêt pişt guhê xwe.

¹⁸Çimkî diyarê miriyan ji te re spas nake, Mirin pesnê te nade. Kesên ketin çala mirinê Hêviya xwe bi dilsoziya te ve girê nadin.

¹⁹Kesên dijîn, tenê kesên dijîn, Ji te re spas dikin, Wekî ez îro dikim. Wê bav dilsoziya te ji zarokan re bide zanîn.

²⁰Wê Xudan min rizgar bike. Emê di hemû rojên jiyana xwe de li Mala Xudan, Stranan bêjin û li sazan bixin.»

²¹Îşaya gotibû: «Bila bastîqê hejîran bînin, deynin ser kunêrê û wê baş bibe.»

²²Hîzqiya gotibû: «Nîşana ku ezê herim Mala Xudan, wê çi be?»