Read Kurmanji Încîl Îşaya 40 Bible Online

Îşaya 40 - Kurmanji Încîl bible

Îşaya 40

¹Xwedayê me dibêje: «Teselî bikin, Gelê min teselî bikin.

²Bi dilê Orşelîmê re bipeyivin, Gazî wê bikin. Bêjin ku dema şer temam bû, Neheqiya wê jî hat bexişandin. Çimkî di ber hemû gunehên xwe de, Ji destê Xudan du qat stand.»

³Dengekî gazî dike û dibêje: «Li beriyê riya Xudan amade[47] bikin, Li çol û deştê ji bo Xwedayê me riyeke mezin vekin.

⁴Wê her gelî bilind bibe, Wê her gir û çiya nizim bibe. Wê dera xwar rast bibe Û derên asê bibin deşt.

⁵Wî çaxî wê rûmeta Xudan xuya bibe Û hemû mirov bi hev re bibînin.» Çimkî devê Xudan wiha gotiye.

⁶Dengek dibêje: «Gazî bike!» Min got: «Gaziya çi bikim?» «Hemû beşer giya ne Û hemû berdewamiya[48] wan wek kulîlka zeviyê ye.

⁷Giya hişk dibe, kulîlk diçilmisin, Gava hilma Xudan di ser re derbas dibe. Bi rastî gel giya ye.

⁸Giya hişk dibe, kulîlk diçilmisin, Lê peyva Xwedayê me her û her dimîne.»

⁹Ya qasidê ku ji Siyonê re mizgîniyê tîne, Hilkişe çiyayê bilind! Ya qasidê ji Orşelîmê re mizgîniyê tîne, Dengê xwe bi hêzdarî bilind bike, netirse! Ji bajarên Cihûdayê re bibêjin: «Va ye Xwedayê we.»

¹⁰Va ye wê Reb Xudan wekî mêrxasekî were, Wê zendê wî ji bo wî serweriyê bike. Va ye xelata wî pê re Û perûya wî li ber wî ye.

¹¹Wê keriyê xwe wekî şivanekî biçêrîne, Bi zendê xwe berxan bide hev. Di hembêza xwe de hilgire Û miyên bi berx hêdî hêdî bajo.

¹²Ma kê bi kulma xwe avê dikişîne, Bi bosta xwe ezmanan dipîve? Kesek heye ku axa erdê dixe hûndirê elbika pîvanê, Yan çiyayan bi şihînê Û giran bi mêzînê bipîve?

¹³Ma kê bi fikra Xudan dizane? Ma kê dikare bibe şîretkarê wî û hînî wî bike?

¹⁴Ma ew bi kê dişêwire, Kê fêmdariyê didê? Kê hînî riya edaletê dike, Kê zanînê hînî wî dike Û riya fêmdariyê nîşanî wî dide?

¹⁵Milet li ba wî wekî dilopeke ji satilê ne, Wekî toza tenik a mêzînê ne. Ew giravan wekî toza hûrik radike.

¹⁶Ji bo şewitandinê darên Lubnanê têrê nakin, Ji bo qurbanên şewitandinê heywanên wê têrê nakin.

¹⁷Li ber wî hemû milet ne tiştek in, Ji aliyê wî ve ji pûçbûnê kêmtir Û vala tên hesibandin.

¹⁸Hûn Xwedê dişibînin kê? Hûn wî dişibînin çi?

¹⁹Pûtekî?! Karkerek wî dirijîne, Zêrkerek bi zêr kiras dike Û ji bo wî zincîrên zîvîn çêdike.

²⁰Mirovekî hêza wî têra pêşkêşiyeke wiha neke, Perçek darê ku narize hildibijêre. Ji bo xwe li hosteyekî digere Ku jê re pûtekî qewirandî çêke Û ji cihê xwe neleqe.

²¹Ma hûn pê nizanin? Ma we nebihîstiye? Ma ji destpêkê ve ji we re nehatiye gotin? Ma we ji danîna bingehên dinyayê fêm nekiriye?

²²Yê ku li ser qûbeya dinyayê rûdine ew e, Kesên li hûndir rûniştî wek kulî ne. Yê ku ezmanan wekî perdeyekê ditikîne Û ji bo rûniştinê wekî konekî datîne ew e.

²³Yê ku mîran pûç dike Û serwerên dinyayê dike tiştekî vala ew e.

²⁴Ew çawa têne çikandin, Çawa têne reşandin, Çawa qurmê wan bi erdê ve kok vedide, Hilma wî di ser wan re derbas dibe û ziwa dibin. Bager jî wekî kaya hûr wan bi xwe re dibe.

²⁵Yê Pîroz dibêje: «Hûn min dişibînin kê Ku ew hempayê min be?»

²⁶Çavên xwe hildin û bibînin! Ma kê ev afirandin? Yê ku artêşa stêran dertîne Û bi navê wan gazî her yekî ji wan dike. Ji ber mezinahiya taqeta wî, Ji ber hêza wêrekiya wî, Yek ji wan jî kêm nabe.

²⁷Ya Aqûb! Ya Îsraîl! Çima tu dibêjî: «Riya min ji Xudan veşartiye Û heqê min di ber Xwedê re derbas dibe û diçe»?

²⁸Ma tu pê nizanî? Ma te nebihîstiye? Xwedayê herheyî, Xudan e! Wî binê dinyayê afirand! Ew ne diweste, ne jî qels dibe Û fêmdariya wî qet nayê zanîn.

²⁹Ew hêzê dide westayiyan, Karîna bêtaqetan zêde dike.

³⁰Ciwan jî diwestin û qels dibin, Xort diterpilin û dikevin.

³¹Lê kesên li benda Xudan in hêza xwe teze dikin, Wekî teyran baskên xwe vedikin û bilind dibin. Ew baz didin lê qels nabin, Ew rêve diçin lê nawestin.