Read Kurmanji Încîl Îşaya 42 Bible Online

Îşaya 42 - Kurmanji Încîl bible

Îşaya 42

¹«Va ye xulamê min ê ku Ez jê re bûm destek, Kesê min hilbijart ku Canê min jê razî ye. Min ruhê xwe danî ser wî, Wê heqiyê bigihîjîne miletan.

²Wê neqîre û dengê xwe bilind neke, Li kuçeyan dengê xwe nede bihîstin.

³Wê qamîşê perçiqandî neşikêne Û fitîla diçirise netefîne. Wê heqiyê bi dilsoziyê bigihîjîne.

⁴Heta ku ew li dinyayê heqiyê bicih bike, Wê qels nebe û wêrekiya wî neşikê. Wê keviyên deryayan li hêviya Şerîeta wî bin.»

⁵Xwedê Xudanê ku Ezman afirandiye û tikandiye, Dinya û berên wê raxistiye, Hilm dide gelên li ser wê Û ruh dide kesên li ser dimeşin wiha dibêje:

⁶«Ez Xudan, min bi edaletê[50] gazî te kir, Ezê bi destê te bigirim û te biparêzim. Ezê te ji gel re bikim peyman Û wek ronahî bidim miletan

⁷Ku tu çavên kor vekî, Û êsîran ji zîndanê derînî. Tê kesên di tariyê de rûdinin Ji girtîgehê azad bikî.

⁸«Ez Xudan im, navê min ev e. Ezê rûmeta xwe nedim yekî din, Pesnê xwe nedim pûtan.

⁹Tiştên min berê gotine pişkivîn Û tiştên nû ez dibêjim. Hê beriya ku pêk bên, Ez ji we re dibêjim.»

¹⁰Straneke nû ji Xudan re bêjin, Pesnê wî bidin ji binê dinyayê! Kesên dadikevin deryayê û her tiştên tê de, Keviyên deryayan û gelên wan jî!

¹¹Bila deşt û bajarên wan, Dengê xwe bilind bikin, Gundên Qêdariyan jî! Bila xelkê Selayê bi kêf biqîrin, Bila ji serên çiyayan biqîrin!

¹²Bila rûmetê bidin Xudan, Bila kesên keviyên deryayan pesnê wî bidin.

¹³Wê Xudan wekî mêrxasekî derkeve, Wekî şervanekî were xîretê. Wê deng bike û biqîre, Li hember dijminên wî Mêrxasiya wî nîşan bide.

¹⁴Demeke dirêj ez bêdeng bûm, Ez bêdeng mam û min bi xwe ragirt. Ezê niha wek jina zarok tîne bikim feryad, Ezê hilma xwe bigirim û berdim.

¹⁵Ezê gir û çiyayan wêran bikim Û hemû şînahiyên wan hişk bikim. Ezê çeman biçikînim Û golan ziwa bikim.

¹⁶Ezê koran di riya nizanin de bibim, Di rêçikên nizanin de rêberiya wan bikim. Ezê tariyê li ber wan bikim ronahî, Derên xwar li pêş wan rast bikim. Ezê van tiştan bikim, Ezê wan bernedim.

¹⁷Ew kesên bi pûtan ewle ne Û ji pûtên rijandî re dibêjin: «Îlahên me hûn in», Wê bi paşve vegerin û gelek şerm bikin.

¹⁸Kerno, bibihîzin! Korno, binêrin û bibînin!

¹⁹Ma ji xeynî xulamê min kesekî kor heye? Ma kesekî bi qasî qasidê min ker heye? Ma kî bi qasî kesê min ê kifşkirî kor e, Bi qasî xulamê Xudan kor e?

²⁰Tu gelekî tiştan dibînî, Lê bi baldarî nanêrî. Guhên te vekirî ne, lê tu nabihîzî[51].

²¹Ji ber edaleta wî, Xudan razî bû ku Şerîetê mezin û birûmet bike.

²²Lê ev gel hatiye şelandin û talankirin. Hemû ketine dafikên qul Û di zindanên kûr de hatine girtin. Ew bûne talan Û kesê rizgar bike tuneye. Ew hatine şelandin Û kesekî bêje: «Bi şûn de bide» tuneye.

²³Di nav we de Wê kî guh bide vê yekê? Ji bo dema bê Kî guhdarî bike û bibihîze?

²⁴Ma kî Aqûb da şelandin? Ma kî Îsraîl da destê talankaran? Ew Xudan e ku me li dijî wî guneh kir, Ma ne wisa ye? Wan nexwest di riyên wî de bimeşin, Wan guhdariya Şerîeta wî nekir.

²⁵Loma wî kela hêrsa xwe Û dijwariya şer bi ser wî de rijand. Derdora wî bû agir, Lê ew pê nehesiya. Agir ew şewitand Lê wî xema vê yekê nekir.