Read Kurmanji Încîl Îşaya 49 Bible Online

Îşaya 49 - Kurmanji Încîl bible

Îşaya 49

¹Ya kesên keviyên deryayan, min bibihîzin! Ya neteweyên dûr, guhdarî bikin! Gava ez di zik de me, Xudan gazî min kir. Gava ez di zikê dayika xwe de bûm, navê min danî.

²Wî devê min kir wekî şûrê tûj, Di siya destê xwe de ez veşartim. Wî ez kirim tîrekî biriqandî, Wî di tîrdanka xwe de ez veşartim.

³Wî ji min re got: «Îsraîlo, tu xulamê min î, Ezê bi te rewnaqiya xwe diyar bikim.»

⁴Lê min got: «Ez beredayî ji kedê qels bûm, Min hêza xwe pûç û vala telef kir. Lê heqê min li ba Xudan e Û xelata min li ba Xwedayê min e.»

⁵Niha Xudan dibêje. Yê ku di zik de şikil daye min û ez kirim xulamê xwe ku Aqûb bi şûn de bînim ba wî û Îsraîl li ber wî bicivînim — çimkî di çavê Xudan de ez birûmet im û Xwedayê min bû hêza min —

⁶dibêje: «Tê bibî xulamê min Ku ne tenê eşîrên Aqûb ji nû ve li cihê wan danî Û Îsraîliyên saxmayî bi şûn ve anî, Lê ezê te ji miletan re bikim ronahî Ku rizgariya min bigihîje binê dinyayê!»

⁷Xudanê Rizgarkarê Îsraîl û Pîrozê wî ji kesê ku milet wî kêm û wekî tiştekî kirêt dibînin, ji koleyê serweran re wiha dibêje: «Ji ber Xudanê dilsoz, pîrozê Îsraîl ku tu hilbijartî, Wê padîşah te bibînin û rabin ser lingan, Wê serek li ber te deverû herin erdê.»

⁸Xudan wiha dibêje: «Min di dema razîbûnê[56] de bersiv da te, Di roja rizgarkirinê de alîkariya te kir. Ezê te biparêzim Û ezê te wekî peyman bidim gel Ku tu welêt ji nû ve ava bikî Û mîrasên ku wêran bûne dîsa parî bikî.

⁹Tê ji êsîran re bêjî: ‹Derkevin!› Tê ji kesên di tariyê de ne re bêjî: ‹Xwe nîşan bidin.› Wê li kêleka riyan biçêrin, Li her girê vala mêrgên wan hebin.

¹⁰Wê tî û birçî nebin, Wê tav û bayê şewatê li wan nexe. Yê ku li wan tê rehmê Wê rê nîşanî wan bide Û bibe ser kaniyan.

¹¹Ezê hemû çiyayên xwe bikim rê, Wê riyên mezin ên min jî bilind bibin.

¹²Va ye wê gelê min ji dûrî, Hinek jê ji bakur û rojava, Û hinek jî ji diyarê Sînîmê[57] bên!»

¹³Ezmanno, ji kêfê biqîrin! Erdo, şa be! Çiyano, bi şahî biqîrin! Çimkî wê Xudan gelê xwe teselî bike Û li bindestên[58] xwe were rehmê.

¹⁴Lê Siyonê got: «Xudan ez berdam, Reb ez ji bîr kirim.»

¹⁵Lê Xudan got: «Ma jin dikare zarokê xwe, Yê li ber şîr ji bîr bike? Gelo ma ew li ber kurê zikê xwe nakeve? Belkî ew jî ji bîr bikin, Lê ezê te ji bîr nekim.

¹⁶Va ye, min navê te li kefa destên xwe kola, Sûrên te hergav li pêş min in.

¹⁷Kurên te dibezin û tên, Kesên ku te hildiweşînin û wêran dikin, Wê ji nav te derkevin û herin.

¹⁸Li derdora xwe çavên xwe veke û binêre, Ew hemû dicivin û tên ba te.» Gotina Xudan ev e: «Bi serê min, wê ew hemû bibin xemla te, Tê wekî bûkekê bi wan xwe bixemilînî.

¹⁹«Warên te bûn xirbe û wêrane, Welatê te hat hilweşandin. Lê niha tê ji bo rûniştiyên xwe teng bibî Û wê kesên tu xwarî dûr bibin.

²⁰Zarokên ku di dema bêzarokiya te de hatin dinyayê, Wê di guhên te de bêjin: ‹Ev der ji me re teng e, Dereke ku em lê rûnin bide me.›

²¹Wî çaxî tê di dilê xwe de bêjî: ‹Kê ev zarok ji min re anîn? Ez bêzarok û sêr bûm. Ez hatim derxistin û sirgûnkirin, Loma kê ev mezin kirin? Ez bi tena serê xwe mabûm, Gelo ev li ku bûn?›»

²²Reb Xudan wiha dibêje: «Va ye ezê bi destê xwe gazî miletan bikim, Ezê ala xwe ji bo hemû gelan bilind bikim Ku ew kurên te di hembêzên xwe de bînin Û keçên te li ser milê xwe hilgirin.

²³Wê padîşah ji te re bavîtiyê, Şahbanû ji te re dadikiyê bikin. Wê deverû herin erdê û toza lingên te bialêsin. Wê gavê tê bizanibî ku Xudan ez im Û kesên li benda min dimînin Wê neyên şermezarkirin.»

²⁴Ma talan dikare ji destê mêrxas bê standin, Ma dîlên zordar[59] dikarin rizgar bibin?

²⁵Lê Xudan wiha dibêje: «Wê dîlên destê mêrxas esse bên standin, Wê talanê zordar bê rizgarkirin. Kesê dijberiya te bike, ezê dijberiya wî bikim. Ezê zarokên te rizgar bikim.

²⁶Ezê kesên li te zordariyê dikin, Goştê wan bi wan bidim xwarin. Çawa ku şeraba şîrîn vexwaribin, Wê bi xwîna xwe serxweş bibin. Wê hemû beşer bizanibin Ku Xudanê tu rizgar kiriye ez im. Rizgarkarê te, Hêzdarê Aqûb ez im.»