Read Kurmanji Încîl Îşaya 65 Bible Online

Îşaya 65 - Kurmanji Încîl bible

Îşaya 65

¹«Min kir ku kesên li min nedipirsiyan, Li min geriyan. Ji aliyê kesên ku li min nedigeriyan ve, Ez hatim dîtin. Ji miletekî ku bi navê min nayê gazîkirin re Min got: ‹Va me ez, va me ez.›

²Min tevahiya rojê destê xwe ji gelekî serhildêr re dirêj kir Ku di riya neqenc de û li pey fikrên xwe diçe.

³Ev gel li ber çavê min, hergav min hêrs dike. Li bexçeyan qurbanan serjê dike, Li ser kelpîçan bixûrê dişewitîne,

⁴Li goristanan rûdinin Û li derên veşartî şevê diborînin. Ew goştê berêz dixwin, Di firaxên wan de şorba goştê heram heye.

⁵Ew dibêjin: ‹Nêzîkî xwe bike. Nêzîkî min nebe, çimkî ez ji te pîroztir im.› Ev yek di pozê min de dû ye, Agirê ku tevahiya rojê dişewite.

⁶«Va ye, li pêş min nivîsandî ye, Ezê bêdeng nebim, lê ezê cezayê wan bidim, Ezê bergîdana wan bînim serê wan!»

⁷Xudan dibêje: «Ezê neheqiyên we Û neheqiyên bav û kalên we bidim we. Çimkî wan li serê çiyan bixûr pêxistin Û li ser giran tinazê xwe bi min kirin. Loma ezê karên ku kirine bînim serê wan.»

⁸Xudan wiha dibêje: «Gava gûşiyê tirî bi av e, Dibêjin: ‹Wî xera nekin, çimkî bereket di wî de ye.› Ezê jî ji bo xulamên xwe wisa bikim, Ezê wan tevan xera nekim.

⁹Ezê ji Aqûb ziriyetekê Û ji çiyayên xwe re ji Cihûdayê wêrisekî derxim. Kesên min hilbijartin wê wir mîras bistînin Û xulamên min li wê derê rûnin.

¹⁰Ji bo gelê min ê li min digere, Wê Şaron ji bo pezê wan bibe mêrg, Deşta Exorê ji bo dewarên wan bibe mexel.

¹¹«Lê hûn kesên ku dev ji Xudan berdane, Çiyayê min ê pîroz ji bîr kirine, Ji pûtê Siûdê re sifre danîne, Ji pûtê Qismetê re şeraba tevlihev dagirtine,

¹²Ezê jî we bikim qismetê şûran, Hûnê hemû ji bo serjêkirinê xwar bibin. Çimkî gava min gazî we kir, we bersiv neda, Gava min got, we guhê xwe neda. We ya di çavê min de xerab e kir Û ya ku bi dilê min ne xweş e hilbijart.»

¹³Loma Reb Xudan wiha dibêje: «Va ye, wê xulamên min bixwin, Lê hûnê birçî bimînin. Wê xulamên min vexwin, Lê hûnê tî bimînin. Va ye, wê xulamên min şa bin, Lê hûnê şermezar bibin.

¹⁴Va ye, wê xulamên min ji kêfan biqîrin, Lê hûnê bi dilşewat bikin hewar Û ji ruhşikestîbûna xwe bikin zarîn.

¹⁵Hûnê navê xwe bihêlin kesên min hilbijartin Ku wekî naletê bi kar bînin. Wê Reb Xudan bike ku hûn bimirin, Lê navekî din li xulamên xwe deyne.

¹⁶Her kesê ku li welêt bereket bixwaze, Wê ji Xwedayê dilsoz bixwaze. Her kesê ku li welêt sond bixwe, Wê li ser Xwedayê dilsoz sond bixwe. Çimkî tengasiyên berê hatin jibîrkirin Û bi tevahî ji ber çavê min hatin veşartin.

¹⁷«Çimkî, va ye, ez ezmanekî nû Û erdekî nû diafirînim. Wê tiştên berê neyên bibîranîn û neyên ser hişan.

¹⁸Lê bi ya ku ez diafirînim şa û her û her dilgeş bibin. Çimkî va ye ez wekî dilgeşî Orşelîmê, Û wekî şahî gelê wê diafirînim.

¹⁹Ezê bi Orşelîmê dilgeş bim, Ezê bi gelê xwe şa bim. Wê êdî ne dengê girî, ne jî dengê hewarê li wir neyê bihîstin.

²⁰Wê êdî li wê derê zarokekî ku bi tenê çend rojan dijî nebe, Wê pîrekî ku rojên xwe tije nekiriye tunebe. Erê, kesê sed salî bimire, wê xort bê hesibandin, Kesê ku sed salan nejî, wê naletî bê hesibandin.

²¹Wê malan çêkin û lê rûnin, Wê rezan deynin û fêkiyê wan bixwin.

²²Wê kesên din li malên ku wan çêkirine rûnenin, Wê kesên din ji rezên ku wan daniye nexwin. Çimkî wê rojên gelê min wekî rojên darê bin, Kesên min hilbijartin, wê bi tevahî kêfa karên destê xwe bikin.

²³Wê beredayî keda xwe nedin Û ji bo felaketê zarokan neyinin. Çimkî hem ew hem zarokên wan, Wê bibin ziriyeta ku Xudan bereket kiriye.

²⁴Beriya ew gazî min bikin, Ezê bersiva wan bidim, Gava ew hê diaxivin, ezê bibihîzim.

²⁵Wê mî û gur bi hev re biçêrin. Wê şêr wekî dewêr kayê bixwe Û xwarina mar ax be. Wê li çiyayê min ê pîroz kesek xera û helak neke.» Xudan dibêje.