Read Kurmanji Încîl Îşaya 7 Bible Online

Îşaya 7 - Kurmanji Încîl bible

Îşaya 7

¹Di rojên Ahazê kurê Yotamê kurê Ûzziyayê Padîşahê Cihûdayê de, Resînê Padîşahê Aramê û Peqahê kurê Remalyayê Padîşahê Îsraîlê rabûn ku êrîşî Orşelîmê bikin. Lê tevdîra şer jî nekirin.

²Gava Mala Dawid bihîst Aramê bi Efrayîmê re yekîtî çêkiriye, dilê Ahaz û gelê wî wekî darên daristanên ber bayê lerizî.

³Di vê navberê de Xudan ji Îşaya re got: «Ji bo pêşwaziya Ahaz, tu û Şêar-Yaşûvê[5] kurê xwe rabin herin ser riya Zeviya Kincşûştinê, dawiya coyê Hewza Jorîn.

⁴Jê re bêje: ‹Hay ji xwe hebe, aram be û ji van herdu perçeyên êzingên nîvşewitî, ji hêrsa mezin a Resînê Padîşahê Aramê û kurê Remalya netirse. Bila dilê te wêrek be.

⁵Madem Aram, Efrayîm û kurê Remalya li dijî te şêwra xerabiyê dikin û dibêjin:

⁶Em êrîşî Cihûdayê bikin. Wan bibizdînin, welêt bi dest bixin, xwe û kurê Tavêl li ser wê bikin padîşah.›

⁷«Reb Xudan wiha dibêje: ‹Wê ev kar nebe û neçe serî.

⁸Çimkî Şam paytexta Aramê, Resîn jî serokê wê ye. Wê Efrayîm jî di nav şêst û pênc salan de bişikê û ji miletbûnê derkeve.

⁹Paytexta Efrayîmê Samerya ye û kurê Remalya serokê wê ye. Heger tu bawer nekî, tê di ewlehiyê de nebî.›»

¹⁰Xudan careke din ji Ahaz re got:

¹¹«Tu ji Xwedayê xwe Xudan ji bo xwe nîşanekê bixwaze. Dibe ku wekî diyarê miriyan kûr û wekî ezmanan bilind be.»

¹²Lê Ahaz got: «Ez naxwazim, ez Xudan naceribînim.»

¹³Îşaya got: «Ya Mala Dawid, niha bibihîzin! We mirov aciz kirin ne bes bû, îcar hûn dixwazin Xwedayê min jî aciz bikin?

¹⁴Loma wê Reb bi xwe nîşanekê bide we. Va ye, wê keçik bi zaro bimîne û kurekî bîne. Wê navê wî bike Îmmanûêl[6].

¹⁵Gava kurik qencî û xerabiyê ji hev derxe, wê nivişk û hingivê bixwe.

¹⁶Lê gava qencî û xerabiyê ji hev dernexe, wê axa herdu padîşahên tu ji wan gelekî ditirsî vikîvala bibe.

¹⁷«Wê Xudan rojên wisa bîne serê te, serê gelê te û serê mala bavê te ku ji roja Efrayîm ji Cihûdayê veqetiyaye û heta niha, tiştekî wiha nehatiye dîtin. Padîşahê Aşûrê wê bir ser we de bê.

¹⁸«Wê rojê wê Xudan bi fîkîn gazî mêşên çavkaniyên çemên Misrê û mozên axa Aşûrê bike.

¹⁹Wê hemû bên û di geliyên kûr de, di qelîştokên zinaran de, di nav hemû devî û diriyan de û li hemû mêrgan bicih bibin.

²⁰«Wê rojê wê Reb, bi gûzana ji aliyê din ê Çemê Firatê hatiye kirêkirin ku Padîşahê Aşûrê bixwe ye, rih, por û mûyên we kur bike.

²¹Wê rojê ji qatiya mirovan, zilamê ku bi tenê çêlekeke ciwan û coteke pêz jî xweyî dike,

²²wê bi saya şîrê zêde yê ku distîne, wê nivişk bixwe. Her kesê li welêt sax maye, wê nivişk û hingivê bixwe.

²³«Wê rojê, wê her rezê ku tê de hezar mêw hene û bihayê wan hezar zîv e, wê bi devî û diriyan tije bibe.

²⁴Wê mirov bi tîr û kevanan werin wê derê. Çimkî wê tevahiya welêt devî û dirî be.

²⁵Girên ku berê dihatin tevrikirin û çandin, wê ji tirsa devî û diriyan kes neçê. Wê bibin dera ku dewar lê digerin û di bin lingên pêz de diperçiqin.»