Read Kurmanji Încîl Daniyêl 3 Bible Online

Daniyêl 3 - Kurmanji Încîl bible

Daniyêl 3

¹Nebûxadnessarê Padîşah peykerekî zêrîn çêkir; bejna wî 60 gaz[3] û firehiya wî 6 gaz[4] bû. Wî ew li herêma Babîlê, li Deşta Dûrayê da çikandin.

²Wî gazî setrab, qeymeqam, walî, şêwirmend, xiznedar, dadger, fermandar, hemû karmendên payebilindên bajaran kir ku bên merasîma vekirina peyker.

³Li ser vê yekê setrab, qeymeqam, walî, şêwirmend, xiznedar, dadger, fermandar û hemû karmendên payebilindên bajaran hatin. Ew ji bo merasîma peykerê ku Nebûxadnessar daniye civiyan û li pêşberî peyker sekinîn.

⁴Piştre bangawaz bi dengekî bilind qîriya û got: «Ya gel, milet û mirovên ji her zimanî, li we tê emirkirin ku

⁵çaxê we dengê boriyê, neyê, lîrê, qanûnê, çengê, defê û dengên her cure amûrên muzîkê bihîst, hûnê li ber peykerê zêrîn ê ku Nebûxadnessar daniye deverû herin erdê û biperizin.

⁶Kesê deverû neçe erdê û neperize, wê tafilê bê avêtin tenûra sincirî.»

⁷Loma gava dengê boriyê, neyê, lîrê, qanûnê, çengê û dengê her cure amûrên muzîkê dihat, hemû gel û mirovên ji her zimanî deverû diçûn erdê û diperizîn peykerê ku Nebûxadnessar çêkiriye.

⁸Îcar hinekî ji stêrnasan hatin û giliyê Cihûyan kirin.

⁹Wan ji Nebûxadnessarê padîşah re got: «Ya padîşah, tu her û her bijî.

¹⁰Te emir kir ku, her kesê ku dengê boriyê, neyê, lîrê, qanûnê, çengê, defê û dengên her cure amûrên muzîkê bibihîze wê deverû here erdê û biperize peyker.

¹¹Îcar kî deverû neçe erdê û neperize, wê bê avêtin nav tenûra sincirî.

¹²Hin Cihûyên ku te li herêma Babîlê danîne ser kar hene: Şadrak, Mêşak û Eved-Nego. Ya padîşah, ew te nahesibînin. Ew ji îlahên te re xulamiyê nakin û naperizin peykerê ku te daniye.»

¹³Li ser vê yekê Nebûxadnessar bi hêrseke mezin emir kir ku Şadrak, Mêşak û Eved-Nego bînin. Ew anîn pêşberî padîşah.

¹⁴Nebûxadnessar ji wan pirsî û got: «Şadrak, Mêşak û Eved-Nego, ma hûn bi qestî xulamiyê ji îlahên min re nakin û naperizin peykerê ku min daniye?

¹⁵Gava hûn dengê boriyê, neyê, lîrê, qanûnê, çengê, defê û dengên her cure amûrên muzîkê bibihîzin, hûn deverû herin erdê û biperizin gelek baş e! Lê heger hûn neperizin, hûnê yekser bên avêtin nav tenûra sincirî! Wî çaxî emê bibînin, wê kîjan îlah we ji destê min rizgar bike?»

¹⁶Şadrak, Mêşak û Eved-Nego bersiv da û ji padîşah re got: «Ya Nebûxadnessar, ji bo me hewce nake ku em di vê mijarê de bersiva te bidin.

¹⁷Me bavêjin tenûra sincirî jî, ya padîşah, Xwedayê ku em jê re xizmetê dikin dikare me ji wê tenûrê rizgar bike. Wê me ji destê te jî rizgar bike.

¹⁸Ew me rizgar neke jî, tu bizanibe ku ya padîşah, emê ji îlahên te re xulamiyê nekin û neperizin peykerê zêrîn ê ku te daniye.»

¹⁹Nebûxadnessar gelek li Şadrak, Mêşak û Eved-Nego hêrs bû û mirûzê wî tirş bû. Wî emir kir ku tenûr, heft car ji caran bêtir bê sincirandin.

²⁰Piştre wî emir da leşkerên hêzdar ên artêşa xwe ku Şadrak, Mêşak û Eved-Nego girê bidin û wan bavêjin tenûra sincirî.

²¹Li ser vê yekê dema ku hê şalwar, şaşik, xiftan û kincên wan ên din li wan bûn, hatin girêdan û ew avêtin nav tenûra sincirî.

²²Emrê padîşah gelek dijwar bû û tenûr jî zêde sincirî bû. Ji ber vê yekê gurbûna agir, zilamên ku Şadrak, Mêşak û Eved-Nego avêtin şewitandin û ew mirin.

²³Her sê zilam; Şadrak, Mêşak û Eved-Nego, bi awayekî girêdayî ketin nav pêtên tenûra sincirî.

²⁴Nebûxadnessarê Padîşah şaş ma û ji nişkave rabû ser xwe. Ji şêwirmendên xwe re got: «Ma kesên ku me avêtin nav êgir, ne sê kes bûn?» Şêwirmendan got: «Bêguman, ya padîşah!»

²⁵Padîşah got: «Ez çar kesan dibînim. Hatine berdan û di nav êgir de dimeşin. Tu zirar negihîştiye wan. Yê çaran dişibe kesekî îlahî.»

²⁶Piştre ew nêzîkî ber derê tenûra sincirî bû û got: «Ya xizmetkarên Xwedayê Herî Berz! Şadrak, Mêşak û Eved-Nego, derkevin derve, werin vir.» Şadrak, Mêşak û Eved-Nego ji nav êgir derketin.

²⁷Setrab, qeymeqam, walî û şêwirmendên padîşah ên ku li wê derê civiyabûn ev zilam dîtin. Tu tesîra êgir li ser bedenên wan tunebû, porê serê wan neşewitîbû, kincên wan neguherîbûn û bêhna bîsoyê ji wan nedihat.

²⁸Li ser vê yekê Nebûxadnessar got: «Pesin ji Xwedayê Şadrak, Mêşak û Eved-Nego re. Wî milyaketê xwe şand û xulamên xwe yên ku pê ewle ne rizgar kir. Ew li hember emrê min rabûn, ji bo ku ji Xwedayê xwe pê ve neperizin îlahekî din û jê re xulamiyê nekin, wan canê xwe avêt talûkê.

²⁹Loma ez emir dikim: Ji kîjan gel an miletî be û bi kîjan zimanî bipeyive, her kesê ji Xwedayê Şadrak, Mêşak û Eved-Nego re bêrûmetiyê bike, wê perçe bibe û mala wî bibe şikêra keviran. Çimkî tu xwedayekî ku dikare wiha rizgar bike tuneye.»

³⁰Piştre wî Şadrak, Mêşak û Eved-Nego li herêma Babîlê anîn ser meqamên bilindtir.