Read Kurmanji Încîl Daniyêl 4 Bible Online

Daniyêl 4 - Kurmanji Încîl bible

Daniyêl 4

¹Nebûxadnessarê Padîşah ji gel, milet û mirovên ku bi hemû zimanan dipeyivin re ev peyam şand: «Bila silametiya we zêde be!

²Min xwest ku ez nîşan û karên nedîtî yên ku Xwedayê Herî Berz ji bo min kirine ji we re bêjim.

³«Nîşanên wî çiqas mezin in! Karên wî yên nedîtî berz in. Padîşahiya wî herheyî ye, Serweriya wî nifş bi nifş didome.

⁴«Ez Nebûxadnessar, li mala xwe rihet û di qesra xwe de di nav firehiyê de bûm.

⁵Min xewnekê dît û ez tirsiyam. Gava ez di nav nivînan de me, fikir û dîtiniyên min ez bizdandim.

⁶Min emir da ku hemû zilamên şehreza yên Babîlê bînin ba min ku xewna min şîrove bikin.

⁷Dema sêrbaz, stêrnas û falbaz hatin, min li pêş wan xewna xwe got, lê nikaribûn xewna min şîrove bikin.

⁸Piştre Daniyêl hat ba min. Navê wî yê din Bêlteşassar e ku ji navê îlahê min tê. Ruhê îlahên pîroz pê re ye. Min xewna xwe jê re got.

⁹«Min got: Ya Bêlteşassar, serekê sêrbazan, ez dizanim ku ruhê îlahên pîroz bi te re ye û tu sir ji te ne veşartî ye. Xewna min dîtiye ev e. De ka şîrova bike.

¹⁰Gava ez di nav nivînan de me, min xewn dît: Min dît ku di navbera dinyayê de dareke pir bilind heye.

¹¹Dar mezin bû û kemilî, bejna wê gihîşt ezmanan. Ji tevahiya dinyayê ve dihat dîtin.

¹²Pelên wê xweşik bûn û fêkiyê wê têra hemû zindiyan dikir. Heywanên kovî di bin siya wê de disitirîn û çivîkên ezmanan li ser guliyên wê datanîn. Her jîndarî jê dixwar.

¹³«Gava ez di nav nivînan de me, min di xewna xwe de dît ku va ye, kesekî îlahî yê çavdêr û pîroz ji ezmanan daket xwarê.

¹⁴Bi dengekî bilind gazî kir û wiha got: ‹Darê bibirrin û guliyên wê jêkin. Pelên wê biwerînin û fêkiyên wê belav bikin. Bila heywan ji bin wê û çivîk ji ser guliyên wê birevin.

¹⁵Lê qurm û koka wê, bi hesin û bi tûnc bipêçin û di nav giyayê çolê yê teze de bihêlin. «‹Bila ew bi xunava ezmanan şil bibe, bi heywanan re ji giyayên erdê para xwe hilîne.

¹⁶Bila dilê mirov ê ku pê re bê guhertin û di şûna wî de dilê heywên bidinê. Bila heft dem di ser wî re derbas bibe.

¹⁷Ev dadbarî bi fermana çavdêran û kar bi gotina pîrozan hatiye cih. Dilê wî ji kê re bixwaze padîşahiyê dide wî ku her jîndar bizanibe Yê Herî Berz di ser padîşahiya mirovan re serweriya xwe didomîne. Ew dikare bide kesê herî belengaz jî.›

¹⁸«Min, Nebûxadnessarê Padîşah ev xewn dît. Ya Bêlteşassar, şîrova wê bike; çimkî hemû şehrezayên welatê min nikaribûn ji min re şîrove bikin. Tu dikarî şîrove bikî, çimkî ruhê îlahên pîroz bi te re ye.»

¹⁹Daniyêlê ku navekî wî yê din jî Bêlteşassar e, demekê şaş ma û fikrên wî ew tirsandin. Li ser vê yekê padîşah got: «Ya Bêlteşassar, bila xewn û şîrova wê te netirsîne.» Bêlteşassar bersiv da û got: «Ezbenî, xwezî vê xewnê yên ku ji te nefretê dikin bidîtana û şîrova wê jî bihata serê dijminên te.

²⁰«Ew dara ku te dît mezin û kemilî bû, bejna wê digihîşt ezmanan û ji hemû aliyê dinyayê ve dihat dîtin,

²¹ew dara ku pelên wê xweşik bûn û fêkiyê wê pir bû, têra hemû zindiyan dikir, heywanên çolê li bin wê disitirîn û çivîkên ezmanan li ser guliyên wê datanîn.

²²Ya padîşah, ew dar tu yî. Tu mezin bûyî û kemilî, mezinbûna te gihîşt ezmanan û serweriya te gihîşt çar aliyên dinyayê.

²³«Îcar ya padîşah, te dît va ye çavdêrek, kesekî îlahî ji ezmanan hat xwarê. Wî got: ‹Darê bibirin û tune bikin, lê qurm û koka wî bi hesin û bi tûnc bipêçin, li xwarê, di nav giyayê teze de bihêlin. Bila bi xunava ezmanan şil bibe, heta ku heft dem di ser re derbas bû. Bila bi heywanên çolê re para wî hebe.›

²⁴«Padîşahê min, ezbenî şîrova dîtiniyê û fermana ku wê Yê Herî Berz bîne serê te ev e:

²⁵Wê te ji nav mirovan biqewirînin, tê bi heywanên çolê re bimînî û wê wekî ga, giya bi te bidin xwarin. Tê bi xunava ezmanan şil bibî, heta ku heft dem di ser te re derbas bibin. Tê hîn bibî ku Yê Herî Berz di ser padîşahiya mirovan re serweriya xwe didomîne û dilê wî ji kê re bixwaze, padîşahiyê dide wî.

²⁶Madem emir kirin û gotin bila kok û qurmê darê bimîne, piştî ku tu hînbûyî serweriya ezmana didome, wê padîşahiya te li te vegerînin.

²⁷Padîşahê min, bila şîreta min ji bo te xweş be: Tu bi rastdariyê sûcên xwe, bi alîkariya ketiyan xerabiyên xwe bişikêne û bavêje. Bi vî awayî belkî rihetiya te bê dirêjkirin.»

²⁸Îcar ev hemû hatin serê Nebûxadnessarê Padîşah.

²⁹Piştî duwanzdeh mehan ew li ser qesra Babîlê digeriya.

³⁰Wî got: «Va ye Babîl! Ew Babîla ku min ji bo rûmet û berziya xwe, bi hêza xwe ya mezin ji bo paytextiya padîşahiya xwe ava kir!»

³¹Hê gotin di devê wî de bû, ji ezmanan dengek hat: «Ya Nebûxadnessarê Padîşah, padîşahî ji te hat standin.

³²Tê ji nav mirovan bêyî avêtin û bi heywanên çolê re bijî. Tê wek dewaran giya bixwî. Heta dema ku tu hîn bûyî Yê Herî Berz di ser padîşahiya mirovan re serweriya xwe didomîne û dilê wî ji kê re bixwaze, padîşahiyê dide wî, wê heft dem di ser re derbas bibe.»

³³Ev gotina li ser Nebûxadnessar tam di wê saetê bi cih bû. Wan ew ji nav mirovan avêtin. Wek dewaran giya xwar. Bedena wî bi xunava ezmanan şil bû. Porê wî wek sîxên teyran, neynûkên wî wek napên çivîkan dirêj bûn.

³⁴Piştî ku ew dem temam bû, ez Nebûxadnessar, min çavê xwe ber bi ezman ve rakir û hişê min hat serê min. Min pesnê Yê Herî Berz da. Min Yê Her û Her Jîndar bi rûmet û berz kir. Serweriya wî, serweriya her û her e, Padîşahiya wî nifş bi nifş didome.

³⁵Hemû yên ku li dinyayê dijîn ne tiştek in. Ew her çi bixwaze bi hêzên ezmanî Û bi yên ku li dinyayê dijîn dike. Tu kesê ku bi destê wî bigire Û jê re bêje: «Tu çi dikî?» tuneye.

³⁶Wê gavê hişê min hat serê min. Ji bo berziya padîşahiya min, rûmet û rewnaqiya min dîsa li min hat zivirandin. Şêwirmendên min û zilamên min ên mezin li min geriyan. Ez gihîştim padîşahiya xwe û ez ji berê mezintir bûm.

³⁷Ez Nebûxadnessar, ez ji Padîşahê Ezmanan re spasdar im. Ez pesnê wî didim û wî berz dikim. Çimkî hemû karên wî rastî û riyên wî dadperwerî ne. Ew dikare yên ku bi quretî dimeşin nizim bike.