Read Kurmanji Încîl Daniyêl 6 Bible Online

Daniyêl 6 - Kurmanji Încîl bible

Daniyêl 6

¹Daryûs baş dît ku sed û bîst setraban li ser padîşahiyê bike peywirdar.

²Wî sê wezîr danîn ser van setraban ku yek ji wan Daniyêl bû. Wê setraban hesab bida wezîran ku padîşah zirarê nebîne.

³Daniyêl di ser hemû wezîr û setraban re bû. Ji ber ku ruhekî berz pê re bû, padîşah difikirî wî deyne ser tevahiya padîşahiyê.

⁴Li ser vê yekê wezîr û setrab, ji bo di karên welêt de giliyê wî bikin, li fersendê geriyan. Lê wan ne fersenda gilîkirinê û ne jî sûcekî wî dîtin. Çimkî ew dilsoz bû, ne şaşîtiya wî û ne jî sûcê wî hebû.

⁵Lê dîsa jî wan got: «Heger em Daniyêl di pirsa Şerîeta Xwedayê wî de sûcdar nekin, emê fersenda gilîkirina wî nebînin.»

⁶Îcar wezîr û setrab li ser serê padîşah civiyan û jê re wiha gotin: «Ya Daryûsê Padîşah, tu her hebî!

⁷Em wezîr, qeymeqam, setrab, şêwirmend û walî, ji bo ku padîşah qanûnekê derxe, me hemûyan li hev kir. Ya padîşah, kî di nav sî rojan de, ji te pê ve ji mirovekî yan ji îlahekî re dua bike, bila wî bavêjin çala şêran.

⁸Ya padîşah, qanûnê deyne û mor bike. Li gorî qanûnên Med û Parsan ku qet nayên guhertin.»

⁹Li ser vê yekê Daryûs, nivîsa qedexekirinê mor kir.

¹⁰Çaxê Daniyêl hîn bû ku ferman hatiye morkirin çû malê. Pencereyên oda wî ber bi alî Orşelîmê ve vekirî bûn. Wek ku wî her roj dikir, sê caran çok da û dua kir. Pesnê Xwedayê xwe da.

¹¹Gava ev zilam li hev kom bûn, dîtin ku Daniyêl ji Xwedayê xwe re dua û lava dike.

¹²Li ser vê yekê ew çûn ba padîşah û li ser fermana wî wiha gotin: «Ya padîşah, ma te qanûnek mor nekir û negot di nav sî rojan de ji te pê ve, kî ji mirovekî yan ji îlahekî re dua bike, wê wî bavêjin çala şêran?» Padîşah got: «Li gorî qanûnên Med û Parsan ku nayên guhertin ev gotin rast e.»

¹³Wan bersiv da û li pêş padîşah got: «Daniyêlê ji sirgûnên Cihûdayê ne te, ne jî fermana ku te mor kiriye hesab dike. Ew rojê sê caran dua dike.»

¹⁴Gava padîşah ev gotin bihîstin, pir xemgîn bû. Wî xwest ku Daniyêl rizgar bike. Ji bo rizgariya wî, heta roj çû ava xebitî.

¹⁵Li ser vê yekê ew careke din li ba padîşah kom bûn û jê re gotin: «Ya padîşah, bizanibe ku ev qanûna Med û Parsan e: Tu qanûn û fermana ji aliyê padîşah ve hatiye danîn naguherîne.»

¹⁶Wê gavê padîşah ferman da û Daniyêl anîn. Daniyêl avêtin çala şêran. Padîşah ji Daniyêl re got: «Bila Xwedayê ku tu herdem jê re xizmetê dikî, te rizgar bike.»

¹⁷Wan kevirek anîn û danîn ser devê çalê. Padîşah bi gustîla xwe ya morê û bi gustîlên morê yên giregirên xwe kevir mor kir ku tiştek ji bo Daniyêl neyê guhertin.

¹⁸Piştre padîşah çû qesrê, xwarin nexwar, şahî nexwest û xew lê herimî.

¹⁹Padîşah serê sibê pir zû rabû û bi lez û bez çû çala şêran.

²⁰Gava nêzîkî çalê bû ku Daniyêl jî tê de bû, bi dengekî bi keser gazî kir û got: «Ya Daniyêl, xulamê Xwedayê Jîndar, Xwedayê te yê ku tu herdem jê re dua dikî, gelo karibû te ji şêran rizgar bike?»

²¹Daniyêl ji padîşah re got: «Ya padîşah, her û her bijî!

²²Xwedayê min milyaketê xwe şand û devê şêran girt. Wan dest neda min, çimkî li pêş wî tu sûcê min nehat dîtin. Ezbenî, min li ber te jî tu xerabî nekiriye.»

²³Padîşah gelek şa bû û emir kir ku Daniyêl ji çala şêran derînin. Daniyêl ji çalê derxistin, tu birînek di canê wî de tunebû. Çimkî wî xwe spartibû Xwedayê xwe.

²⁴Padîşah emir kir, wan zilamên ku giliyê Daniyêl kiribûn anîn. Wî ew bi jin û zarokên wan ve avêt çala şêran. Hê negihîştibûn binê çalê, şêran ew li hewa girtin û hemû hestiyên wan şikandin.

²⁵Daryûsê Padîşah ji hemû gel, milet û mirovên ku bi zimanên cihê dipeyivin re wiha nivîsî: «Bila silametiya we zêde bibe!

²⁶Fermana min e, bila hemû mirovên di padîşahiya min de dijîn ji Xwedayê Daniyêl bitirsin û bilerizin. «Xwedayê Jîndar ew e, Wê her û her hebe. Wê padîşahiya wî hilneweşe, Serweriya wî her û her e.

²⁷Ew rizgar û azad dike, Li erdê û li ezmanan, Nîşan û karên nedîtî dike. Yê ku Daniyêl ji penca şêran rizgar kir ew e.»

²⁸Di padîşahiya Daryûs û padîşahiya Koreşê Parsê de karên Daniyêl baş çûn.