Read Kurmanji Încîl Hagay 2 Bible Online

Hagay 2 - Kurmanji Încîl bible

Hagay 2

¹Di roja bîst û yekê meha heftan de, peyva Xudan bi riya Hagayê Pêxember hat û got:

²«Ji Zerûbbabîlê kurê Şealtiyêlê Waliyê Cihûdayê, Yêşûyê Serkahinê kurê Yehosadaq û ji gelê ji sirgûnê vegeriya re bêje:

³‹Gelo di nav we de kesek maye ku rûmeta berê ya vê Malê dîtiye? Niha ji we re çawa dike? Çawa ku tiştek nemabe xuya dike, ne wisa?

⁴Ya Zerûbbabîl tu niha wêrek be!› Ev e gotina Xudan. ‹Ya Yêşûyê Serkahinê kurê Yehosadaq, wêrek be! Ya gelê welêt, wêrek be!› Ev e gotina Xudan. ‹Vî karî bidomînin. Ji ber ku ez bi we re me.› Ev e gotina Xudanê Karîndar.

⁵‹Gava hûn ji Misrê derketin, min li ser vê yekê soz da we. Ruhê min di nav we de ye. Netirsin!›

⁶«Xudanê Karîndar wiha dibêje: ‹Ezê di demeke nêzîk de careke din erd û ezman, derya û bejahiyê bihejînim.

⁷Ezê hemû miletan bihejînim û wê tiştên hêja yên hemû miletan bên vir. Ezê vê Malê bi rûmetê dagirim› dibêje Xudanê Karîndar.

⁸‹Zêr jî, zîv jî yê min e.› Ev e gotina Xudanê Karîndar.

⁹‹Rûmeta Mala nû wê ji ya berê zêdetir be› dibêje Xudanê Karîndar. ‹Ezê aştiyê bidim vê derê.› Ev e gotina Xudanê Karîndar.»

¹⁰Di roja bîst û çarê meha nehan a sala diduyan a padîşahiya Daryûs de, peyva Xudan ji Hagayê Pêxember re hat û got:

¹¹«Xudanê Karîndar wiha dibêje: ‹Derbarê Şerîetê de ji kahinan bipirse û bêje:

¹²Heger kesek di dawa xwe de goştê hatiye pîrozkirin hilde û ew daw li nan û xwarin, şerab û rûnê zeytê an jî li xwarineke din bikeve, ew xwarin jî pîroz dibin yan na?›» Kahinan got: «Nabin!»

¹³Hagay axaftina xwe wiha berdewam kir: «Kesekî ku ji ber laşê mirî qirêj bûbe, heger derekî wî li yek ji van tiştan bikeve, gelo ew jî qirêj dibe yan na?» Kahinan wiha bersiv da: «Belê, qirêj dibe.»

¹⁴Li ser vê yekê Hagay got: «‹Ev gel, ev milet di çavê min de wiha ye.› Ev e gotina Xudan. ‹Her kirinên wan û her tiştên li gorîgehê pêşkêş dikin qirêj e.

¹⁵«‹Niha ji îro û pê ve baş li ser vê yekê bifikirin. Bifikirin beriya kevir li ser kevir were danîn rewşa Perestgeha Xudan çawa bû.

¹⁶Di wan deman de, gava zilamek digihîşt ber loda bîst elbî, rastî deh elban dihat. Gava dihat mehserê ku pêncî cer şerabê derxe, didît ku bîst cer şerab heye.

¹⁷Min tevahiya keda destê we bi bayê beriyê, kifik û zîpikê tune kir. Lê we berê xwe neda min.› Ev e gotina Xudan.

¹⁸‹Ji kerema xwe baş bifikirin! Îro roja bîst û çarê meha nehan e. Bingeha Perestgeha Xudan hat avêtin. Ji îro û pêve li van tiştan baş bifikirin:

¹⁹Ma di embarên we de tov hebû? Mêw, hejîr, hinar, darzeytûn heta îro jî qet ber dabûn? Lê ezê ji niha û pê ve bereketê bi ser we de bibarînim.›»

²⁰Di roja bîst û çarê mehê de, peyva Xudan careke din ji Hagay re hat û got:

²¹«Ji Zerûbbabîlê Waliyê Cihûdayê re bêje: ‹Ezê erd û ezmanan bihejînim.

²²Ezê textên padîşahiyan birûxînim û hêza padîşahiyên miletên din tune bikim. Ezê tevî erebeyên şer, siwarên wan li erdê bixim. Hesp û siwarên wan jî wê bikevin. Wê tevahiya wan bi şûrê birayên wan bên kuştin.›

²³«Gotina Xudanê Karîndar ev e: ‹Wê rojê ezê te hildim, ya xulamê min Zerûbbabîlê kurê Şealtiyêl.› Ev e gotina Xudan. ‹Ezê te bikim mîna mora serweriyê. Çimkî min tu hilbijartî.› Ev e gotina Xudanê Karîndar.»