Read Kurmanji Încîl Marqos 13 Bible Online

Marqos 13 - Kurmanji Încîl bible

Marqos 13

¹Gava Îsa ji Perestgehê derket, yekî ji şagirtên wî jê re got: «Mamoste! Li van kevirên mezin û li van avahiyên xweşik binêre!»

²Îsa jê re got: «Tu van avahiyên mezin dibînî? Li vir kevir li ser kevir namîne, qet tiştek namîne ku neyê hilweşandin!»

³Gava Îsa li pêşberî Perestgehê, li Çiyayê Zeytûnê rûdinişt, Petrûs, Aqûb, Yûhenna û Endrawis bi serê xwe jê pirsîn:

⁴«Ji me re bêje, ka ev tişt wê kengê çêbin? Û çaxê ev tiştên ha hemû li ber çêbûnê bin, nîşana wan çi ye?»

⁵Îsa dest pê kir ji wan re got: «Hay ji xwe hebin ku tu kes we nexapîne.

⁶Gelek wê bi navê min bên û bêjin: ‹Ez ew im› û wê gelekan bixapînin.

⁷Gava hûn dengê şeran û li ser şeran bibihîzin, netirsin. Tiştên weha divê bibin, lê hê dawî nehatiye.

⁸Çimkî milet wê li hember miletan rabe, padîşahî wê li hember padîşahiyan rabe. Wê li cih cihan erdhejîn çêbin û xela wê rabin. Lê ev hemû destpêka janan in.

⁹Hay ji xwe hebin; wê we teslîmî dadgehan bikin û di kinîştan de wê li we bixin. Ji rûyê min wê we derxin ber walî û padîşahan, da ku hûn li ber wan şahidiyê bikin.

¹⁰Divê pêşî Mizgînî ji hemû miletan re bê dayîn.

¹¹Gava ku ew we bidin dest û bikişînin pirsyariyê, ji pêşî ve xeman nexwin ku hûnê çi bêjin. Lê di wê demê de çi we re bê dayîn, wî bêjin. Çimkî yê dipeyive ne hûn in, lê Ruhê Pîroz e.

¹²Bira wê birayê xwe û bav wê zarokê xwe teslîmî mirinê bike. Zarok wê li hember dê û bavê xwe rabin û wan bidin kuştin.

¹³Û ji ber navê min hemû jî wê ji we nefret bikin. Lê yê ku heta dawiyê ragire, ewê xilas bibe.

¹⁴«Çaxê hûn wî tiştê mekruh ê ku xerakirinê tîne, li cihê ku divê tê de nebe, rawestayî bibînin» — bila yê ku dixwîne fêm bike — «hingê yên ku di Cihûstanê de ne, bila birevin çiyan.

¹⁵Yê ku li ser banî be, bila neyê xwarê û nekeve hundir, da ku tiştekî hilde.

¹⁶Û yê li nav zeviyê jî bila venegere, ku ebayê xwe hilde.

¹⁷Wey li wan ên ku di wan rojan de bizaro ne û dimêjînin!

¹⁸Dua bikin ku ev di zivistanê de çênebe.

¹⁹Çimkî di wan rojan de, tengahiyeke wisa wê çêbe, ji destpêkê ve, gava ku Xwedê dinya afirandiye û heta niha çênebûye û tu caran çênabe.

²⁰Eger Xudan ev roj kurt nekirina, tu kes xilas nedibû. Lê ji bo xatirê yên bijartî yên ku wî ew hilbijartine, wî ew roj kurt kirine.

²¹«Hingê, eger yek ji we re bêje: ‹Binêre, Mesîh li vir e›, an jî: ‹Binêre, ew li wir e›, bawer nekin.

²²Çimkî mesîhên derewîn û pêxemberên derewîn wê derkevin. Wê nîşan û karên mezin çêkin, wisa ku eger bibe, ewê bijartiyan jî bixapînin.

²³Lê hûn hay ji xwe hebin! Min her tişt ji pêşî ve ji we re got.

²⁴«Lê di wan rojan de, piştî wê tengahiyê Roj wê tarî bibe Û heyv ronahiya xwe nade,

²⁵Stêr wê ji ezmên bikevin, Û rojgêranên ezmanan wê ji riya xwe derkevin.

²⁶«Û hingê wê bibînin ku ‹Kurê Mirov di nav ewran de bi hêz û rûmeta mezin tê.›

²⁷Hingê ewê milyaketên xwe bişîne û wê bijartiyên xwe ji çar aliyan, ji perê erdê heta perê ezmên bicivîne.

²⁸«Îcar ji dara hêjîrê vê dersê hîn bibin: Çaxê ku çiqilên wê dibişkivin û pelên wê şîn dibin, hûn dizanin ku havîn nêzîk e.

²⁹Bi vî awayî, çaxê ku hûn jî bibînin ev tişt çêdibin, bizanin ku ew nêzîk e, li devê derî ye.

³⁰Bi rastî ez ji we re dibêjim, heta ku ev tiştên ha hemû çênebin, ev nifş qet nabihûre.

³¹Erd û ezman wê bibihûrin, lê peyvên min tu caran nabihûrin.

³²«Lê heçî ew roj û ew saet e, ne milyaketên ezmên û ne jî Kur, ji Bav pê ve tu kes pê nizane.

³³Hay ji xwe hebin! Hişyar bin! Çimkî hûn nizanin kengê ew wext wê bê.

³⁴Ev wek mirovekî ye ku mala xwe dihêle û derdikeve rêwîtiyê. Ew desthilatiya xwe dide xulamên xwe, karê her yekî dide wî û emir dide dergehvan jî ku hişyar bimîne.

³⁵Loma hişyar bimînin, çimkî hûn nizanin malxwê malê wê kengê bê, êvarê an nîvê şevê, an wextê bangdana dîkan, an serê sibê.

³⁶Nebe ku ji nişkê ve bê û we di xewê de bigire.

³⁷Tiştê ku ez ji we re dibêjim, ez ji hemûyan re dibêjim: Hişyar bin!»