Read Kurmanji Încîl Karên Şandiyan 11 Bible Online

Karên Şandiyan 11 - Kurmanji Încîl bible

Karên Şandiyan 11

¹Îcar Şandî û bawermendên li Cihûstanê bihîstin ku miletên din jî peyva Xwedê qebûl kirine.

²Îcar gava ku Petrûs hilkişiya Orşelîmê, bawermendên sinetbûyî rexne li wî girtin û

³gotin: «Çima tu çûyî ba yên sinetnebûyî û te bi wan re xwarin xwar?»

⁴Hingê Petrûs dest pê kir, yek bi yek ji wan re şîrove kir û got:

⁵«Min li bajarê Yafayê dua dikir. Ez ji hişê xwe çûm û min dîtinî dît. Tiştek wek çarşefeke mezin, bi çar kujên xwe daleqandî, ji ezmên dadiket. Ev tişt heta ba min hat.

⁶Çaxê min zîq lê nêrî, min heywanên çarpê, heywanên wehşî, heywanên ku dişêlin û teyrên ezmên dîtin.

⁷Û min dengek bihîst ku ji min re got: ‹Petrûs, rabe, şerjêke û bixwe.›

⁸Lê min got: ‹Ev dûrî min be, ya Xudan, çimkî tu caran tiştekî murdar an heram neketiye devê min.›

⁹Lê careke din ew deng ji ezmên hat û got: ‹Tiştên ku Xwedê helal kirine, tu heram nehesibîne.›

¹⁰Ev tişt sê caran çêbû û piştre hemû tişt dîsa hilkişiyan ezmên.

¹¹Hema wê gavê, sê zilamên ku ji Qeyseriyê şandibûn pey min, li ber wê mala ku em lê diman sekinîn.

¹²Ruh ji min re got: ‹Bi wan re here û cihêtiyê neke.› Ev her şeş bira jî bi min re hatin û em ketin mala wî zilamî.

¹³Wî jî ji me re got, ku çawa dît, milyaket li mala wî rawesta û jê re got: ‹Bişîne Yafayê û Şimûnê ku jê re Petrûs dibêjin, bîne.

¹⁴Wê ji te re peyvan bêje, tu û tevahiya mala te, hûnê bi wan xilas bibin.›

¹⁵Çaxê min dest bi peyivînê kir, Ruhê Pîroz hat ser wan jî, wek ku di destpêkê de hatibû ser me.

¹⁶Hingê ev peyva ku Xudan gotibû hat bîra min: ‹Yûhenna bi avê imad kir, lê hûnê bi Ruhê Pîroz imad bibin.›

¹⁷Gava me bawerî bi Xudan Îsa Mesîh anî, Xwedê diyariya Ruhê Pîroz da me. Îcar, eger Xwedê eynî diyariya ku dabû me, dabe wan jî, hingê ez kî bûm, ku ez li ber Xwedê rabim.»

¹⁸Gava wan ev bihîst, dengê xwe birrîn. Pesnê Xwedê dan û gotin: «Nexwe Xwedê ji miletên din re jî rê vekir ku tobe bikin û jiyanê bistînin.»

¹⁹Îcar yên ku ji ber wê zordestiya dema kuştina Steyfan belav bûbûn, heta Fînîkya, Qibris û Entakyayê çûbûn. Wan peyv ji Cihûyan pê ve ji kesî din re negotin.

²⁰Lê hin ji wan ên ku ji Qibris û Kûrênê bûn, çaxê hatin Entakyayê ji Yewnaniyan re jî dipeyivîn û Mizgîniya Xudan Îsa didan.

²¹Destê Xudan bi wan re bû, gelekan bawerî anî û li Xudan zivirîn.

²²Xebera vê yekê gihîşt guhê civîna bawermendan a li Orşelîmê û wan Barnabas şand Entakyayê.

²³Îcar gava ku ew hat, wî kerema Xwedê dît, şa bû û ew hemû şidandin ku ji dil bi Xudan ve girêdayî bimînin.

²⁴Çimkî ew zilamekî qenc bû, bi Ruhê Pîroz û baweriyê tije bû. Bi vî awayî elaleteke mezin beşdarî Xudan bû.

²⁵Piştre Barnabas çû Tarsûsê, ku li Şawûl bigere

²⁶û gava wî ew dît, ew anî Entakyayê. Salek sax ew bi hev re tevî civîna bawermendan diciviyan û gelek mirov hîn dikirin. Û cara pêşî li Entakyayê ji şagirtan re gotin: «Xirîstiyan».[6]

²⁷Di wan rojan de hin pêxember ji Orşelîmê berjêrî Entakyayê bûn.

²⁸Yek ji wan ku navê wî Hagabos bû, rabû û bi rêberiya Ruh got ku wê li tevahiya dinyayê xelayeke giran çêbe. Û ev xela di dema Qeyser Klawdyos de çêbû.

²⁹Şagirtan biryar da ku her yek ji wan li gor karîna xwe alîkariyê ji bawermendên li Cihûstanê re bişîne.

³⁰Wisa jî kirin, bi destê Barnabas û Şawûl ev alîkarî ji rihspiyan re şandin.