Read Kurmanji Încîl Karên Şandiyan 13 Bible Online

Karên Şandiyan 13 - Kurmanji Încîl bible

Karên Şandiyan 13

¹Di civîna li Entakyayê de pêxember û mamoste hebûn: Barnabas, Şimûnê ku jê re Nîgêr digotin, Lûkyosê ji Kûrênê, Menayînê ku birayê şîrî yê Mîr Hêrodês bû û Şawûl.

²Çaxê ku ev diperizîn Xudan û rojî digirtin, Ruhê Pîroz got: «Barnabas û Şawûl ji bo wî karê ku min gazî wan kiriye, veqetînin.»

³Hingê piştî ku rojî girtin û dua kirin, destên xwe danîn ser wan û ew şandin.

⁴Bi vî awayî ew ji aliyê Ruhê Pîroz ve şandî, dageriyan Sêlûkyayê û ji wir bi gemiyê çûn Qibrisê.

⁵Gava gihîştin Selamîsê, wan peyva Xwedê di kinîştên Cihûyan de dan bihîstin. Yûhenna jî alîkariya wan dikir.

⁶Çaxê ew li seranserê giravê geriyan û hatin Pafosê, wan li wir yekî Cihû, ku pêxemberekî derewîn û sêrbaz bû dît, ku navê wî Baryêşû bû.

⁷Ew dostê Sergiyos Pawlosê walî bû. Walî zilamekî aqilmend bû, wî gazî Barnabas û Şawûl kir û xwest ku peyva Xwedê bibihîze.

⁸Lê Bareyeşû — ku wek Êlûmasê sêrbaz dihat jî zanîn — li ber wan rabû û dixebitî ku walî ji bawerkirinê bizivirîne.

⁹Lê Şawûl, yanî Pawlos, bi Ruhê Pîroz tije bi baldarî li wî nêrî û

¹⁰got: «Hey kurê Îblîs! Dijminê her rastiyê, bi hemû hîle û xerabiyan tije! Ma tu dev ji xwarûvîçkirina riyên Xudan ên rast bernadî?

¹¹Va ye, destê Xudan li hember te ye, tê kor bibî û tu ji bo demekê tavê nabînî.» Di cih de mij û tarî bi ser wî de hat, veşewişî, li yekî geriya ku bi destê wî bigire.

¹²Gava walî dît ku çi bû, wî bawerî anî, ew li hînkirina li ser Xudan gelek şaş ma.

¹³Pawlos û hevalên xwe bi gemiyê ji Pafosê bi rê ketin û hatin bajarê Pergêya Pamfîlyayê. Hingê Yûhenna ew hiştin û vegeriya Orşelîmê.

¹⁴Ew jî ji Pergêyê derbas bûn û hatin Entakya Pisîdyayê û roja Şemiyê ketin kinîştê û rûniştin.

¹⁵Piştî xwendina Şerîetê û Nivîsarên Pêxemberan, serekên kinîştê rêkirin pey wan û gotin: «Birano, eger peyveke we ya cesaretê ji xelkê re hebe, kerem kin, bêjin.»

¹⁶Hingê Pawlos rabû, destê xwe hilda û got: «Gelî Îsraêliyan û hûn ên din ên ku ji Xwedê ditirsin, guhdarî bikin.

¹⁷Xwedayê vî gelê Îsraêl bav û kalên me bijartin û gava li welatê Misrê diman ew kirin miletekî mezin. Bi zendê xwe yê hêzdar ew ji wir deranîn

¹⁸û bi qasî çil salan li çolê bîhna xwe li wan fireh kir.

¹⁹Piştî ku wî li welatê Kenanê heft milet qir kirin, wî welatê wan bi mîrasî da wan.

²⁰Wê demê nêzîkî çar sed û pêncî salan kişand. Piştî vê yekê wî hukumdar dan wan, heta dema Samûêl pêxember.

²¹Piştre wan padîşahek xwest û Xwedê Şawûlê kurê Kîş ji eşîra Binyamîn da wan û wî çil salan padîşahî kir.

²²Piştî ku ew ji text anî xwarê, Dawid rakir ku bibe padîşahê wan û li ser wî weha şahidî kir û got: ‹Min Dawidê kurê Yêşa, zilamekî li gor dilê xwe dît. Ewê hemû daxwazên min bîne cih.›

²³Ji dûndana vî mirovî Xwedê ji Îsraêl re, wek ku soz dabû, Xilaskar Îsa şand.

²⁴Hê beriya hatina wî, Yûhenna ji hemû gelê Îsraêl re imada tobekirinê hîn kir.

²⁵Gava ku Yûhenna karê xwe ber bi qedandinê ve dianî, got: ‹Di gumana we de ez kî me? Ez ne ew im. Lê va ye, yek piştî min tê, ez ne hêja me ku dûlikên çaroxa di lingê wî de vekim.›

²⁶«Gelî birayan, hûn zarokên dûndana Birahîm û yên din ên ku ji Xwedê ditirsin, ev peyva xilasiyê ji me re hatiye şandin.

²⁷Çimkî yên ku li Orşelîmê rûdinin û serekên wan ew nas nekirin, wan dîwana wî kir û ew peyvên pêxemberan ên ku her roja Şemiyê tên xwendin anîn cih.

²⁸Bi ser ku ji bo kuştina wî tu sedem nedîtin jî, ji Pîlatos xwestin ku wî bikuje.

²⁹Piştî ku wan hemû tiştên ku li ser wî hatine nivîsîn anîn cih, ew ji dar anîn xwarê û kirin gorê.

³⁰Lê Xwedê ew ji nav miriyan rakir.

³¹Gelek rojan ji wan ên ku bi wî re ji Celîlê derketibûn Orşelîmê re xuya bû. Û niha ew li ber gelê me şahidên wî ne.

³²Îcar em Mizgîniya wê soza ku Xwedê ji bav û kalên me re dabû, didin we.

³³Wî ev soz ji bo me, yanî ji bo zarokên wan, bi rakirina Îsa anî cih. Çawa ku di Zebûra diduyan de jî hatiye nivîsîn: ‹Tu Kurê min î; Îro tu ji min re bûyî.›

³⁴Û li ser rakirina wî ya ji nav miriyan, ku ew êdî venegere rizîbûnê, wî weha gotiye: ‹Ezê sozên pîroz û dilsoz ên ku Dawid standibûn, bidim we.›

³⁵Loma di Zebûreke din de jî weha dibêje: ‹Tu nahêlî ku Pîrozê te rizîbûnê bibîne.›

³⁶«Çimkî piştî ku Dawid di dema xwe de ji bo armanca Xwedê xizmet kir, ew mir û çû ba bav û kalên xwe û riziya.

³⁷Lê ewê ku Xwedê ji mirinê rakir, rizîbûn nedît.

³⁸Ji bo vê yekê birano, bizanin ku bi destê wî, lêbihûrtina gunehan ji we re tê danbihîstin.

³⁹Û her kesê ku baweriyê bi Îsa tîne, ji wan hemû tiştên ku bi Şerîeta Mûsa we nikaribû hûn bê sûc bibin, rastdar derdikeve.

⁴⁰Loma hay ji xwe hebin, da ev yeka ku pêxemberan gotiye neyê serê we:

⁴¹‹Binêrin, hûn ên ku tinazên xwe dikin! Şaş bimînin û helak bibin, Çimkî ez di rojên we de karekî dikim Karekî wisa, ku yek ji we re bêje jî, Hûn qet bawer nakin.› »

⁴²Çaxê ku Pawlos û Barnabas derketin derve, xelkê ji wan hêvî kir Şemiya ku bê jî li ser van tiştan ji wan re bipeyivin.

⁴³Çaxê civîna di kinîştê de belav bû, gelek Cihû û xwedêperestên ji miletên din li pey Pawlos û Barnabas çûn. Ew jî ji wan re peyivîn û ew hişk şidandin, ku tam di kerema Xwedê de bimînin.

⁴⁴Şemiya din, hema bêje tevahiya bajêr ji bo ku peyva Xudan bibihîze civiya.

⁴⁵Lê gava Cihûyan elalet dîtin, bi çavnebariyê tije bûn, çêr kirin û li hember tiştên ku Pawlos digot rabûn.

⁴⁶Hingê Pawlos û Barnabas, bi ziravî peyivîn û gotin: «Diviya ku pêşî peyva Xwedê ji we re bihata gotin. Madem ku hûn wê red dikin û xwe hêjayî jiyana herheyî nabînin, va ye, em jî li miletên din dizivirin.

⁴⁷Çimkî Xudan li me weha emir kiriye: ‹Min tu kirî ronahiya miletan, Da ku tu xilasiyê heta bi kujê dinyayê yê herî dûr bibî.› »

⁴⁸Gava yên ji nav miletan ev bihîst, şa bûn û pesnê peyva Xudan dan û yên ku ji bo jiyana herheyî hatibûn kifşkirin, bawerî anîn.

⁴⁹Bi vî awayî peyva Xudan li hemû herêmê belav bû.

⁵⁰Lê Cihûyan jinên xwedêperest û qedirbilind û giregirên bajêr rakirin ser piyan, tengahî dan Pawlos û Barnabas û ew derxistin derveyî herêma xwe.

⁵¹Wan jî toza lingên xwe li hember wan daweşandin û hatin Qonyayê.

⁵²Îcar şagirt bi şabûnê û bi Ruhê Pîroz tije bûn.