Read Kurmanji Încîl Karên Şandiyan 2 Bible Online

Karên Şandiyan 2 - Kurmanji Încîl bible

Karên Şandiyan 2

¹Gava ku Roja Pentîkostê hat, ew hemû bi hev re li derekê civiyabûn.

²Û ji nişkê ve ji ezmên dengek wek rabûna bayekî xurt hat û ew mala ku ew lê rûdiniştin tije kir.

³Zimanên wek pêlên agir di nav wan de xuya bûn û li ser her yekî ji wan danîn.

⁴Hemû bi Ruhê Pîroz tije bûn û bi gotina ku Ruhê Pîroz dabû wan, dest pê kirin bi zimanên din peyivîn.[1]

⁵Hingê li Orşelîmê, Cihûyên xwedêtirs ji hemû miletên ser rûyê erdê hebûn.

⁶Li ser vî dengî elaleteke mezin civiya û tevlihev bû, çimkî her kesî dibihîst ku bi zimanê wî dipeyivin.

⁷Matbûyî û şaşmayî pirsîn: «Ma ev hemû yên ku dipeyivin ne ji Celîlê ne?

⁸Ma çawa çêdibe ku her yek ji me zimanê xwe yê dê dibihîze?

⁹Di nav me de Partî, Mêdî û Elamî hene. Ji Mezopotamyayê, Cihûstan, Kepedokya, Pontos û Asyayê,[2]

¹⁰ji Firîgya û Pamfîlyayê, ji Misrê û ji herêma Kûrenê ya Lîbyayê, mêvanên ku ji Romayê hatine,

¹¹Cihû û Xwedêperestên ji miletên din, Girîtî û Ereb hene. Em dibihîzin ku ev bi zimanên me li ser karên Xwedê yên mezin dibêjin.»

¹²Hemû şaş û heyirî man û ji hev pirsîn: «Ma ev çi ye?»

¹³Lê hinekên din jî tinazên xwe dikirin û digotin: «Ev bi şeraba nû serxweş bûne.»

¹⁴Lê Petrûs bi yanzdehan ve rabû, dengê xwe bilind kir û ji wan re got: «Gelî Cihûyan û hûn hemû yên ku li Orşelîmê ne! Guh bidin peyvên min, vê yekê qenc bizanin.

¹⁵Wek ku hûn difikirin, ev ne serxweş in. Çimkî niha saet nehê sibê ye.

¹⁶Lê ev ew e ku bi devê Yoêl pêxember hatiye gotin:

¹⁷‹Di rojên dawîn de, Xwedê dibêje: Ezê ji Ruhê xwe bi ser hemû mirovan de birijînim. Kur û keçên we wê pêxemberîtiyê bikin Û xortên we wê dîtiniyan, kal û pîrên we wê xewnan bibînin.

¹⁸Di wan rojan de, ezê ji Ruhê xwe Birijînim ser xulam û cêriyên xwe Û ewê pêxemberîtiyê bikin.

¹⁹Û ezê li jor, li ezmên, tiştên ecêb nîşan bidim Û li jêr jî, li ser rûyê erdê, nîşanan xuya bikim: Xwîn û agir, mij û dûman.

²⁰Berî hatina Roja Xudan ya mezin û navdar, Roj wê tarî bibe û heyv wê rengê xwînê bistîne.

²¹Hingê, her kî ku gazî navê Xudan bike, wê xilas bibe.›

²²«Gelî Îsraêliyan, guhdariya van gotinan bikin: Îsayê Nisretî, ji aliyê Xwedê ve ji we re bi kerametan, bi karên mezin û nîşanan hat erê kirin. Hûn bi xwe bi karên ku Xwedê bi destê wî, di nav we de kirine dizanin.

²³Li gor armanc û pêşzanîna Xwedê ew ji aliyê we ve hat girtin û we ew bi destê yên ku Şerîetê nas nakin li xaçê xist û kuşt.

²⁴Lê Xwedê ew vejand û êşên mirinê rakirin, çimkî îmkan nebû ku ew ji aliyê mirinê ve girtî bima.

²⁵Dawid jî li ser wî weha dibêje: ‹Min Xudan hergav li pêşiya xwe dît, Ew li milê min ê rastê ye, da ku ez veneleqim.

²⁶Ji ber vê yekê dilê min geş û zimanê min gelekî şa bû. Bedena min jî wê bi hêviyê bijî.

²⁷Çimkî tu canê min li diyarê miriyan nahêlî Û tu nahêlî ku Pîrozê te rizîbûnê bibîne.

²⁸Te riyên jiyanê bi min dan zanîn; Tê bi dîdara xwe min di nav şahiyê de bihêlî.›

²⁹«Birano, divê bi eşkereyî ji we re li ser bavê me Dawid bê gotin ku ew hem mir û hem jî hat veşartin û gora wî jî heta îro li ba me ye.

³⁰Lê ji ber ku ew pêxember bû, wî dizanibû ku Xwedê ‹jê re sond xwariye ku wê yekî ji dûndana wî li ser textê wî bide rûniştin.›

³¹Dawid ev ji pêşî ve dît û li ser vejîna Mesîh got: ‹Ew ne li diyarê miriyan hat hiştin Û ne jî bedena wî rizîbûn dît.›

³²Xwedê ev Îsa ji nav miriyan rakir û em hemû şahidên vê yekê ne.

³³Îcar ew hatiye hilkişandin milê Xwedê yê rastê û ji Bav soza Ruhê Pîroz stand û çawa ku hûn dibînin û dibihîzin ew rijandiye.

³⁴Erê, Dawid hilnekişiya ezmanan, lê ew bi xwe dibêje: ‹Xudan ji Xudanê min re got: Li milê min ê rastê rûne,

³⁵Heta ku ez dijminên te bikim pêgeha lingên te.›

³⁶Îcar bila hemû mala Îsraêl qenc bizane ku Xwedê ew Îsayê ku we xaç kir, hem kiriye Xudan û hem Mesîh.»

³⁷Îcar gava ku wan ev bihîst, wek ku tîrek li dilê wan ketibe, ji Petrûs û Şandiyên din re gotin: «Birano! Ma em çi bikin?»

³⁸Petrûs ji wan re got: «Tobe bikin û ji bo ku li gunehên we bê bihûrtin bila her yek ji we bi navê Îsa Mesîh imad bibe û hûnê diyariya Ruhê Pîroz bistînin.

³⁹Çimkî ev soz ji bo we, ji bo zarokên we û ji bo hemûyên ku dûr in; ji bo her kesî ye ku Xudan Xwedayê me gazî wî dike.»

⁴⁰Wî hê bi gelek peyvên din şahidî kir, ew şidandin û got: «Xwe ji vî nifşê jirêderketî xilas bikin.»

⁴¹Îcar yên ku peyvên wî qebûl kirin imad bûn û wê rojê li dora sê hezar mirovî beşdarî wan bûn.

⁴²Wan herdem xwe da hîndariya Şandiyan, hevpariya ruhanî, şikandina nên û duakirinê.

⁴³Tirs ket dilê her kesî. Û gelek karên mezin û nîşan bi destê Şandiyan dihatin kirin.

⁴⁴Hemû bawermend bi hev re bûn û her tiştê wan hevpar bû.

⁴⁵Mal û milkên xwe difirotin û bi perên wan li gor hewcedariya her kesî leva dikirin.

⁴⁶Her roj bi hev re di Perestgehê de diciviyan, li malên xwe nan dişikandin, bi şahî û bi dilekî xwerû xwarin dixwarin.

⁴⁷Pesnê Xwedê didan û di nav hemû xelkê de qedrê wan dihat girtin. Û Xudan jî roj bi roj hejmara yên xilasbûyî zêdetir dikir.