Read Kurmanji Încîl Korîntî I, 15 Bible Online

Korîntî I, 15 - Kurmanji Încîl bible

Korîntî I, 15

¹Niha birano, ez wê Mizgîniya ku min da we û we jî qebûl kir û hûn tê de dimînin, bi we didim zanîn.

²Eger hûn wê Mizgîniya ku min daye we hişk bigirin, hûnê bi wê rizgar jî bibin; an na, we badîhewa bawer kiriye.

³Çimkî ya ku min stand, min berî her tiştî ragihand we. Wisa ku, Mesîh li gor Nivîsarên Pîroz, ji bo gunehên me mir

⁴û hat veşartin û li gor Nivîsarên Pîroz roja sisiyan hat rakirin.

⁵Ji Kîfas re, piştre ji diwanzdehan re xuya bû.

⁶Piştî vê jî, di carekê de ji pênc sed birayî zêdetir kesî re xuya bû; û pirraniya wan hê dijîn, lê hin ji wan razane.

⁷Piştre ji Aqûb re xuya bû, piştre jî ji hemû Şandiyan re.

⁸Piştî hemûyan jî, ji min re jî xuya bû, ez ê ku mîna zarokekî jiberçûyî me.

⁹Çimkî ez, ji Şandiyan yê herî biçûk im. Ez ne hêja me ku Şandî bêm gazîkirin; ji ber ku min tengahî da civîna bawermendan a Xwedê.

¹⁰Lê ez çi bim, ez bi kerema Xwedê me. Û kerema wî ya li ser min badîhewa neçû, lê ez ji wan hemûyan bêtir xebitîm. Ya rast ne ez, lê belê kerema Xwedê ya bi min re xebitî.

¹¹Îcar, eger ez an jî ew, em weha didin bihîstin û we jî weha bawer kir.

¹²Eger tê danbihîstin ku Mesîh ji nav miriyan hat rakirin, çawa ji nav we hinek dibêjin: «Rabûna miriyan tune.»

¹³Eger rabûna miriyan tune be, Mesîh jî ne hatiye rakirin.

¹⁴Eger Mesîh nehatibe rakirin, hingê danezana me pûç û baweriya we jî pûç e.

¹⁵Hingê em şahidên Xwedê yên derewîn derdikevin. Çimkî me li ser Xwedê şahidî kir ku wî Mesîh ji nav miriyan rakir. Lê eger bi rastî mirî neyên rakirin, hingê Xwedê Mesîh jî ranekir.

¹⁶Çimkî eger mirî neyên rakirin, nexwe Mesîh jî nehatiye rakirin.

¹⁷Eger Mesîh nehatibe rakirin, baweriya we jî betal e, hê jî hûn di nav gunehên xwe de ne.

¹⁸Di vê rewşê de, yên ku di baweriya Mesîh de mirine jî helak bûne.

¹⁹Eger bi tenê ji bo vê jiyanê, me hêviya xwe bi Mesîh ve girêdabe, hingê em ji hemû mirovan bêtir di rewşeke reben de ne.

²⁰Lê rastî ev e ku Mesîh ji nav miriyan hatiye rakirin û ew berê pêşî yê razayiyan e.

²¹Madem ku mirin bi destê mirov hat, rabûna miriyan jî bi destê mirov çêbû.

²²Çawa ku hemû bi Adem dimirin, wisa jî hemû wê bi Mesîh bên vejandin.

²³Lê her kes di dora xwe de: Berê pêşî Mesîh; piştre, di hatina Mesîh de yên wî wê rabin.

²⁴Piştre, çaxê ku Mesîh her hukumdarî û her desthilatî û hêzê betal bike û padîşahiyê bide destê Bav Xwedê, wê bibe dawî.

²⁵Çimkî, divê Mesîh hukumdariyê bike heta ku Xwedê hemû dijminan bike bin lingên wî.

²⁶Dijminê dawî yê ku divê bê rakirin, mirin e.

²⁷Çimkî «Xwedê her tişt xist bin lingên wî». Gava ku tê gotin, «Her tişt xist bin lingên wî», eşkere ye, Xwedê ne tê de, her tişt di bin lingên wî de ye.

²⁸Gava ku her tişt hat xistin bin lingên wî, hingên Kur jî wê serê xwe li ber yê ku her tişt xistin bin lingên wî deyne, da ku Xwedê di her tiştî de her tişt be.

²⁹Nexwe, yên ku ji bo miriyan imad dibin, wê çi bikin? Eger mirî tu caran neyên rakirin, hingê çima ji bo wan imad dibin?

³⁰Îcar çima em her saet di nav talûkê de dimînin?

³¹Birano, ez her roj dimirim! Bi saya Xudanê me Îsa Mesîh ez bi we serbilind im û ev ji xwe wisa ye.

³²Eger min li Efesê şer kir, wek ku min bi heywanên hov re kiribe, feyda vê ji bo min çi ye? Eger mirî neyên rakirin, «Em bixwin û vexwin, çimkî emê sibê bimirin.»

³³Neyên xapandin, «Hevaltiya xerab exlaqê spehî xera dike.»[5]

³⁴Rast werin ser hişê xwe û guneh nekin. Çimkî li ba hinekan zanîna Xwedê tune. Ji bo ku hûn şerm bibin ez van dibêjim.

³⁵Lê belê yek dikare bêje: «Mirî çawa tên rakirin? Bi bedeneke çawa tên?»

³⁶Bêaqilo, tiştê ku tu diçînî, heta ku nemire, şîn nabe!

³⁷Tiştê ku tu diçînî, ne beden e ku wê çêbe, lê belê tovekî tazî, belkî genim an jî tovekî din e.

³⁸Xwedê li gor daxwaza xwe bedenekê dide wî, yanî bedena her tovî dide wî.

³⁹Her goşt ne yek e; lê belê goştê mirovan cihê ye, goştê heywanan cihê ye, goştê teyrikan cihê ye û goştê masiyan cihê ye.

⁴⁰Bedenên ezmanî û bedenên dinyayî hene. Lê rûmeta bedenên ezmanî cihê ye, rûmeta yên dinyayî cihê ye.

⁴¹Rûmeta rojê cihê ye, rûmeta heyvê cihê ye û rûmeta stêran cihê ye. Di rûmetê de stêr ji stêrê jî cihê ye.

⁴²Rabûna miriyan jî bi vî awayî ye. Di rizîbûnê de tê çandin, di nerizîbûnê de tê rakirin.

⁴³Di şermezariyê de tê çandin, di rûmetê de tê rakirin; di lewaziyê de tê çandin, di hêzdariyê de tê rakirin.

⁴⁴Bedena xweheyî tê çandin, bedena ruhanî tê rakirin. Çawa ku bedena xweheyî heye, wisa jî bedena ruhanî heye.

⁴⁵Weha jî hatiye nivîsîn: «Mirovê pêşî Adem, bû canê jîndar.» Lê Ademê paşî bû ruhê ku jiyanê dide.

⁴⁶Lê belê ne bedena ruhanî, lê bedena xweheyî pêşî hat; ya ruhanî paşê hat.

⁴⁷Mirovê pêşî ji erdê, yanî ji axê ye; mirovê diduyan ji ezmanan e.

⁴⁸Yê ji axê çawa be, yên ku ji axê ne jî wisa ne. Yê ezmanî çawa be, yên ezmanî jî wisa ne.

⁴⁹Çawa ku me wêneyê mirovê ji axê wergirtiye, wisa jî emê wêneyê mirovê ezmanî wergirin.

⁵⁰Birano, ez vê dibêjim: Xwîn û goşt nikarin Padîşahiya Xwedê mîras bistînin. Ne jî rizîbûn dikare nerizîbûnê mîras bistîne.

⁵¹Va ye, ez ji we re sirekê dibêjim: Em hemû namirin, lê di lêxistina boriya dawî de emê hemû di kêlîkekê de, di girtin û vekirina çavan de, bên guhertin.

⁵²Çimkî borî wê bê lêxistin, mirî wê bi nerizîbûnîtî bên rakirin û emê bên guhertin.

⁵³Çimkî divê evê ku dirize nerizîbûnê û evê ku dimire nemirinê li xwe bike.

⁵⁴Îcar gava ku evê dirize nerizîbûnê û evê ku dimire nemirinê li xwe bike, ev peyva nivîsandî hingê wê bê cih: «Mirin di serketinê de hat daqurtandin.

⁵⁵Hey mirinê, kanê serketina te li ku derê ma? Hey mirinê, kanê derziya te li ku derê ma?»

⁵⁶Derziya mirinê guneh e; hêza guneh Şerîet e.

⁵⁷Lê şikir ji Xwedê re yê ku bi destê Xudanê me Îsa Mesîh serketinê dide me.

⁵⁸Ji bo vê yekê, ey birayên min ên hezkirî, veneleqin, nelebte bin, di karê Xudan de herdem xîretkêş bin; çimkî hûn dizanin ku bi Xudan re keda we ne badîhewa ye.