Read Kurmanji Încîl Rût 1 Bible Online

Rût 1 - Kurmanji Încîl bible

Rût 1

¹Di dema ku desthilatdaran serwerî dikir de, li Îsraîlê xela rabû. Zilamekî ji bajarokê Bêtlehma Cihûdayê, bi jina xwe û du kurên xwe re çû welatê Moavê ku hinekî li wir bimîne.

²Navê wî Elîmelek bû, navê jina wî Naomî bû, navên kurên wî jî Mahlon û Kîlyon bûn. Ew ji Bêtlehma Cihûdayê, ji binemala Efrat bûn û çûbûn ku li welatê Moavê bijîn.

³Gava mêrê Naomî Elîmelek mir, ew bi herdu kurên xwe re tenê ma.

⁴Herdu kur jî bi keçên Moavî re zewicîn. Navê yekê Orpa, navê ya din Rût bû. Piştî ku wan deh salan li wê derê jiyana xwe borandin,

⁵Mahlon û Kîlyon mirin. Bi vî awayî Naomî ji mêrê xwe û herdu kurên xwe bû.

⁶Naomî ji welatê Moavê bihîst ku Xudan hatiye alîkariya gelê wê û xwarin daye wan, li ser vê yekê wê û herdu bûkên xwe amade kirin ku bizivirin.

⁷Ew bi herdu bûkên xwe re ji wê derê bi rê ketin ku bizivirin welatê Cihûdayê.

⁸Di rê de Naomî ji herdu bûkên xwe re got: «Bizivirin malên dayikên xwe, we çawa ji bo miriyên xwe û ji min re qencî kir, bila Xudan jî wisa qenciyê bi we bike.

⁹Xudan ji we herduyan re jî, li mala mêrên we yên nû rihetiyê bide we.» Piştre wê herdu jî ramûsan û ew bi dengekî bilind giriyan.

¹⁰Wan ji Naomiyê re got: «Na, emê bi te re bizivirin ba gelê te.»

¹¹Lê Naomî got: «Vegerin keçên min, ma hûnê çima bi min re werin? Ma di zikê min de, tu kurên min ê ku wê ji we re bibin mêr hene?[1]

¹²Vegerin herin keçên min. Bi qasî ku careke din nezewicim pîr bûme. Ez bêjim hêviya min heye, ez îşev herim mêr û kuran bînim,

¹³ma hûn dikarin li benda mezinbûna wan bisekinin? Ma hûn dikarin heta wê demê mêr nekin? Na keçên min, ev tehlbûna min ji ya we bêtir e. Çimkî Xudan felaket bi ser min de anî.»

¹⁴Ew careke din bi dengekî bilind giriyan. Orpayê xesûya xwe ramûsa û xatir jê xwest, lê Rûtê ew hembêz kir û pê re ma.

¹⁵Naomî ji Rûtê re got: «Binêre, jintiya te zivirî gelê xwe û îlahê xwe. Tu jî li pey jintiya xwe here.»

¹⁶Lê Rûtê got: «Zorê li min neke ku ez dev ji te berdim û li pey te neyêm. Çimkî tu herî ku derê, ezê bêm wê derê. Tu li ku derê bimînî, ezê jî li wê derê bimînim. Wê gelê te bibe gelê min, wê Xwedayê te bibe Xwedayê min.

¹⁷Tu li ku derê bimirî, ezê jî li wê derê bimirim û li wê derê bêm veşartin. Ji mirinê pê ve, heger ji ber sedemeke din ji te biqetim, bila Xudan wisa bîne serê min û ya jê xerabtir jî.»

¹⁸Çaxê Naomî dît ku Rûtê biryar daye wê bi wê re here, êdî wê tiştekî din ji wê re negot.

¹⁹Herdu jî heta ku bigihîjin Bêtlehmê meşiyan. Hatina wan tevahiya Bêtlehmê rakir ser piyan. Jinan ji hev re got: «Ma Naomî ev e?»

²⁰Naomî ji wan re got: «Ji min re nebêjin Naomî, ji min re bibêjin Mara[2]. Çimkî Xwedayê Karîndar bi min gelek da kişandin.

²¹Ez têr û tije çûm, lê belê Xudan ez destvala bi şûn de şandim. Madem Xudan tengasî bi min da kişandin û Karîndar xerabî anî serê min, hûn çima ji min re bêjin Naomî?»

²²Naomî bi bûka xwe ya Moavî Rûtê re ji welatê Moavê zivirî. Ew di dema hilanîna ceh de gihîştin Bêtlehmê.