Read Kurmanji Încîl Samûêl I, 14 Bible Online

Samûêl I, 14 - Kurmanji Încîl bible

Samûêl I, 14

¹Rojekê kurê Şawûl Yonatan, ji xizmetkarê xwe yê ciwan ku çeka wî hildigirt re got: «Were em derbasî wî alî bibin ku artêşa Filîstiyan li wir e.» Lê wî bavê xwe bi vê yekê agahdar nekir.

²Şawûl li bajarê Gîvaya nêzîkî Mîgronê, di bin siya dara hinarê de rûdinişt. Bi qasî şeş sed leşker jî pê re bûn.

³Ahiya jî bi wan re bû ku êfod[28] dianî. Ahiya kurê Ahîtûv û Ahîtûv jî birayê Îxavod bû. Ahîtûv û Îxavod kurên Pînehas bûn. Pînehas jî kurê Eliyê kahinê Xudan bû ku li Şîloyê dima. Tu kes bi çûyîna Yonatan nehesiyabû.

⁴Li du keviyên gelî ku Yonatan dixwest di wir re here artêşgeha Filîstiyan, du zinarên tûjik hebûn. Navê yekî Bosês, yê din jî Senne bû.

⁵Zinarek diket bakurê Mîkmasê, yê din jî diket başûrê Gîvayê.

⁶Yonatan ji xortê çekdarê xwe re got: «Were em herin nav artêşgeha van bêsinetan. Dibe ku Xudan ji me re li hev bîne. Çimkî ji bo Xudan ne zor e ku di kêmbûnê an zêdebûnê de rizgar bike.»

⁷Xortê çekdarê wî got: «Çawa zanî wisa bike, de here! Çawa zanî bike, ez bi te re me.»

⁸Yonatan got: «De ka em herin ba wan û xwe nîşanî wan bidin.

⁹Lê heger bibêjin: ‹Bisekinin heta em tên ba we›, emê di cihê xwe de bimînin heta ew hatin.

¹⁰Lê ku bêjin: ‹Werin ba me!›, emê herin. Çimkî evê bibe nîşaneke Xudan ku Filîstiyan teslîmî me dike.»

¹¹Bi vî awayî herduyan xwe nîşanî leşkerên Filîstiyan da. Filîstî gotin: «Binêrin Îbranî ji qulên xwe veşartine derdikevin.»

¹²Ji Yonatan û xortê çekdarê wî re gotin: «De ka werin ba me, emê tiştekî ji we re bêjin.» Yonatan ji çekdarê xwe re got: «Bi min re were, Xudan ew dan destê Îsraîliyan.»

¹³Yonatan bi dest û piyên xwe hilkişiya jor. Çekdarê wî jî da pey wî. Yonatan zora Filîstiyan dibir. Çekdarê wî li pey wî diçû û Filîstî dikuştin.

¹⁴Yonatan û çekdarê wî, di êrîşa pêşî de, li ser zeviyeke du cot[29] erd de, li dora bîst leşkerên Filîstî kuştin.

¹⁵Leşkerên Filîstî hem li artêşgehê hem jî li derveyî artêşgehê ditirsiyan. Ne tenê leşker, êrîşkarên mêrxas jî dilerizîn. Erd jî hejiya. Ev tirs ji Xwedê bû.

¹⁶Nobedarên Şawûl dîtin ku li bajarê Gevaya herêma Binyamînê qelebalixeke mezin virde wêde direve.

¹⁷Şawûl ji kesên ba xwe re got: «Herin binêrin ka kê ji me çûye.» Çûn û dîtin ku Yonatan û çekdarê wî tuneye.

¹⁸Şawûl ji Ahiya re got: «Sindoqa Xwedê[30] bîne.» Çimkî wê rojê Sindoqa Xwedê li ba Îsraîliyan bû.

¹⁹Gava Şawûl bi kahin re dipeyivî, xirecira li artêşgeha Filîstiyan her diçû zêde dibû. Şawûl ji kahin re got: «Bihêle.»

²⁰Şawûl û tevahiya leşkerên li ba wî kom bûn û çûn qada şer. Li wir xirecireke mezin hebû. Her kesî şûr ji hev re radikir.

²¹Îbraniyên ku berê bi Filîstiyan re bûn û tevî artêşa şer dikirin, niha xwe spartibûn leşkerên Îsraîlê û bûbûn hevalê Şawûl û Yonatan.

²²Îsraîliyên ku li herêma çiyayî ya Efrayîmê xwe veşartibûn, gava bihîstin Filîstî direvin, wan jî dane pey wan û şerê wan kirin.

²³Bi vî awayî Xudan Îsraîliyan serfiraz kir. Şer ji Bêtawenê wêdetir jî ajot.

²⁴Wê rojê Îsraîlî ji hal ketibûn. Çimkî Şawûl gel dabû sondê û gotibû: «Heta ez heyfa xwe ji dijminên xwe hilnedim, nalet li wî ku heta êvarê nan bixwe!» Ji ber vê yekê jî tu kesî tiştek nexwaribû.

²⁵Gava leşker gihîştin daristanê, dîtin ku erd tije hingiv e.

²⁶Lê wan dest neda wî hingivî, çimkî sond xwaribûn û ji sondê ditirsiyan.

²⁷Haya Yonatan tunebû ku bavê wî gel daye sondê. Loma jî şivdarê xwe xist nav kewara hingiv. Çawa ku tehm kir, bi ser xwe ve hat.

²⁸Yekî li wir ji Yonatan re got: «Bavê te sond bi leşker da xwarin û got: ‹Nalet li wî ku heta êvarê nan bixwe!› Loma jî leşker ji hal ketine.»

²⁹Yonatan got: «Bavê min tengasî da gel. Binêrin çawa ku min hinekî hingiv xwar, çawa bi ser xwe ve hatim.

³⁰Heger gel îro talanê dijminê xwe bixwara, wê zehf baştir bûya! Wî çaxî wê şikestina Filîstiyan hêsantir nebûya?»

³¹Wê rojê Îsraîliyan, ji Mîkmasê heta Ayalonê Filîstiyan têk birin. Lê leşker ji hal ketibûn.

³²Loma jî leşker êrîşî malê talên kir. Pez, dewar û golik hildan, hema di cih de serjê kirin û bi xwînê ve xwarin.

³³Xeber dan Şawûl û jê re gotin: «Va ye, leşker li ber Xudan guneh dike û goşt bi xwînê ve dixwe!» Şawûl got: «We guneh kir! Ka ji min re kevirekî mezin bînin.»

³⁴Paşê li gotina xwe zêde kir: «Herin nav gel û ji wan re bêjin: ‹Bila herkes gayê xwe, pezê xwe bîne. Bila li vir, li cem min serjê bikin û bixwin. Li ber Xudan guneh nekin û bi xwînê ve nexwin.›» Wê şevê her kesî gayê xwe anî li wir serjê kir.

³⁵Şawûl hema li wir ji bo Xudan gorîgehek çêkir. Ev gorîgeha pêşî bû ku wî ji bo Xudan çêkir.

³⁶Şawûl got: «Em bi şev bikevin pey Filîstiyan. Heta serê sibê em wan talan bikin û kit ji wan nehêlin.» Wan got: «Çawa dixwazî wisa bike.» Lê kahin got: «Ka em binêrin Xwedê çi dibêje.»

³⁷Şawûl ji Xwedê pirsî: «Ez bidim pey Filîstiyan? Tê wan bidî destê Îsraîlê?» Lê Xwedê wê rojê bersiva wî neda.

³⁸Şawûl got: «Hemû serekên gel werin vir. Bizanibin û bibînin ku ev gunehê kê ye?

³⁹Ez bi navê Xudanê Jîndar ê Rizgarkarê Îsraîlê sond dixwim, heger gunehkar kurê min Yonatan be, ewê jî esse bimire.» Lê tu kesî tiştekî negot.

⁴⁰Ji gel re got: «Hûn li aliyekî bin, ez û Yonatanê kurê xwe jî emê li aliyekî bin.» Gel ji Şawûl re got: «Çi baş be wê bike.»

⁴¹Şawûl ji Xwedayê Îsraîl Xudan re got: «Rastiyê nîşan bide![31]» Pişk hat avêtin. Yonatan û Şawûl sûcdar, gel bêsûc derket.

⁴²Şawûl got: «Di navbera min û kurê min Yonatan de pişk bavêjin.» Yonatan sûcdar derket.

⁴³Şawûl ji Yonatan re got: «Ji min re bêje, te çi kiriye?» Yonatan jê re got: «Min bi şivdera destê xwe hinekî hingiv xwar. Va ye ez ji mirinê re amade me.»

⁴⁴Şawûl got: «Heger ez te nedim kuştin, bila Xwedê jê zêdetir bîne serê min. Tê esse bimirî.»

⁴⁵Gel ji Şawûl re got: «Çawa dibe Yonatan bimire ku ev serketina mezin ji Îsraîlê re kir? Ev qet nabe! Bi navê Xudanê Jîndar, divê mûyekî porê wî jî zirarê nebîne. Çimkî wî îro çi kiribe, bi alîkariya Xwedê kiriye.» Bi vî awayî gel, Yonatan ji mirinê xilas kir.

⁴⁶Şawûl dev ji Filîstiyan berda û Filîstî vegeriyan cihên xwe.

⁴⁷Şawûl padîşahiya seranserê Îsraîlê stand û li dijî hemû dijminên xwe şer kir; li dijî Moavî, Ammonî, Edomî, padîşahên Sovayê û Filîstiyan. Wî berê xwe dida ku bi ser diket[32].

⁴⁸Bi mêrxasî şer kir, li Amalêqiyan xist û Îsraîlê ji destê talankaran rizgar kir.

⁴⁹Kurên Şawûl, Yonatan, Yişwî û Malkî-Şûa bûn. Her du keçên wî jî ev bûn: Mêrav keça mezin, Mîkal jî ya biçûk bû.

⁵⁰Jina Şawûl, Ahînoama keça Ahîmaes bû. Serfermandarê artêşa wî, Avnêrê kurê Nêr e. Nêr jî mamê Şawûl e.

⁵¹Qîşê bavê Şawûl û Nêrê bavê Avnêr her du kurên Aviyêl bûn.

⁵²Di hemû rojên Şawûl de, bi Filîstiyan re şerekî dijwar hebû. Dema Şawûl mêrxasek, an jî zilamekî wêrek didît, ew hildida ba xwe.