Read Kurmanji Încîl Samûêl I, 2 Bible Online

Samûêl I, 2 - Kurmanji Încîl bible

Samûêl I, 2

¹Hannayê wiha dua kir: «Dilê min, bi Xudan şa dibe, Yê ku hêza min zêde dike Xudan e, Li dijî neyarên xwe, bi te dipesinim, Bi xilaskirina te dilşa dibim.

²Di pîroziyê de yekî mîna Xudan tuneye, Ya Xudan, yê wekî te tuneye, Zinarekî wekî Xwedayê me tuneye.

³Êdî gotinên mezin nekin, Bila ji devê we gotinên qure dernekevin, Ji ber ku Xudan ew Xwedê ye ku her tiştî dizane. Ew e yê ku kirinan dipîve.

⁴Tîr û kevanên mêrxasan têne şikandin, Lê bêtaqet bi qewetê têne şidandin.

⁵Têr bi şîva şevê dikevin, Lê birçî têr dibin, Jina bêber, heft zarokan tîne, Lê diya gelek zarokan diçilmise.

⁶Xudan hem dikuje hem radike, Dibe diyarê miriyan û tîne.

⁷Ew hem belengaz dike, hem jî dewlemend, Hinekan dadixe, hinekan radike.

⁸Belengazan ji toza erdê radike, Hejaran ji sergoyan derdixe Ku bi mîran re rûnin Û textê rûmetê bibe mîrasa wan. Bingeha dinyayê ya Xudan e, Wî dinya li ser vê daniye.

⁹Xudan gavên dilsozên xwe diparêze, Lê xerab di tariyê de tune dibin, Mirov tenê bi hêza xwe bi ser nakeve.

¹⁰Kesên li dijî Xudan in, Wê perçe perçe bibin, Xudan ji ezmên li ser wan dike gurmîn. Wê binê dinyayê jî bibe ber dîwanê, Yê ku padîşahê xwe hêzdar dike, Hêza padîşahê xwe yê kifşkirî zêde dike Xudan e.»

¹¹Êlqana paşê çû mala xwe ya li Ramayê. Lê kurik di bin çavdêriya Eliyê kahin de, xizmet ji Xudan re dikir.

¹²Kurên Elî gelek xerab bûn, wan Xudan nas nedikir.

¹³Guh nedidan rêznameya kahinan a li ser xelkê. Dema ku kesek goştê qurbanê dikeland, xizmetkarê kahin, di destan de bi sêgoyeke mezin dihat.

¹⁴Sêgoyê dixist nava qaqib, beroş, dîz û quşxaneyan. Her tiştê ku bi sêgoyê dihat derxistin, ji bo kahin dihat veqetandin. Ji tevahiya Îsraîliyên ku dihatin Şîloyê re bi vî awayî tevdigeriyan.

¹⁵Herwiha beriya şewitandina bez, xizmetkarê kahin ji pêşkêşkarê gorî re digot: «Ji bo kahin goştê sorkirinê bide. Kahin ji te goştê kelandî nastîne, ew tenê goştê xav distîne.»

¹⁶Lê gava pêşkêşkarê qurbanê bigota: «Pêşî divê bezê heywên bên şewitandin, paşê çiqas goşt dixwazî hilde» wê xizmetkar bigota: «Na, tê vêga bidî, an na ezê bi zorê hildim.»

¹⁷Gunehê xortan di çavê Xudan de gelek mezin bû. Çimkî wan pêşkêşiyên Xudan kêm dîtin.

¹⁸Wan rojan Samûêlê biçûk xizmeta Xudan dikir û kirasê kahintiyê yê kitan lê bû.

¹⁹Diya wî her sal jê re xiftanokek çêdikir. Gava ew ji bo pêşkêşkirina qurbana salane diçûn Şîloyê, lê dikir.

²⁰Elî, Êlqana û jina wî pîroz dikirin, ji bo wan dua dikir û digot: «Bila Xudan ji dêla vî zarokê ku ji bo wî hatiye pêşkêşkirin, ji vê jina te zarokên din bide te.» Paşê ew vedigeriyan mala xwe.

²¹Xudan bi Hannayê re qencî kir û Hanna bi zaro ma. Sê kur û du keçên din anîn. Samûêlê biçûk di bin xizmeta Xudan de mezin bû.

²²Elî êdî gelek kal bibû. Wî bihîstibû ku zarokên wî xerabî li Îsraîliyan kiribûn û bi jinên xizmetkar re razabûn ku li ber deriyê Konê Hevdîtinê bûn.

²³Ji wan re got: «Ev çi kirêtî ne ku hûn dikin? Her kes behsa xerabiyên we dike.

²⁴Ev çi ye lawo! Wisa nabe, tiştên hûn di nav gelê Xudan de dikin ez dibihîzim. Ev yek qet ne baş e.

²⁵Heger mirovek li dijî mirovekî din gunehekî bike, Xwedê dibe navbeynkarê wan. Lê heger mirov li dijî Xudan guneh bike, wê kî wî biparêze?» Lê wan guh nedida dengê bavê xwe. Loma jî Xudan biryar dabû ku wan bikuje.

²⁶Samûêlê biçûk her ku diçû mezin dibû û li Xudan û li mirovan xweş dihat.

²⁷Wî çaxî zilamê Xwedê hat ba Elî û jê re wiha got: «Xudan dibêje: ‹Gava mala bavkalê te li Misrê, ji Mala Firewn re koletiyê dikir, bi awayekî eşkere min xwe nîşanî wan neda?

²⁸ Ji nava tevahiya eşîrên Îsraîl, min bavkalê te ji xwe re kahin hilbijart ku li ser gorîgeha min qurbanan pêşkêş bike, bixûr pêxe û bi êfodê[5] daxwaza min hîn bibe. Bi ser de jî, min ji hemû qurbanên şewitandinê Îsraîliyan ku hatibûn pêşkêşkirin, min da mala bavkalê te.

²⁹Madem wisa ye, çima hûn goşt û nanên ku min ji bo Mala xwe emir kirine kêm dibînin? Tu ji bo çi ji min bêtir rûmetê didin zarokên xwe? Ji bo çi hûn parên herî baş ê gelê min ê Îsraîlê, ji xwe re hildidin û xwe pê qelew dikin?›

³⁰«Ji ber vê yekê gotina Xwedayê Îsraîl Xudan ev e: ‹Bi rastî jî min gotibû ku mala te û mala bav û kalên te heta hetayê wê bi min re bimeşin.› Lê niha gotina Xudan ev e: ‹Bila ev ji min dûr be! Kesê ku min rûmetdar bike, ezê jî rûmetdar bikim. Lê kesê ku min nehesibîne, wê biçûk bê xistin.

³¹Va ye rojên ku ezê hêza te û hêza mala bavê te bişikênim nêzîk dibin. Di mala te de tu kes pîr nebe.

³²Dema ku ez Îsraîlê derxim firehiyê, tê li mala min de tengezar bibî. Wê êdî di mala te de tu kes pîr nebe.

³³Ezê ji gorîgeha xwe tevahiya ziriyeta te tune bikim, bi tenê ezê kesekî biparêzim. Çavên wî ji giriyanê wê kor bibin, wê dilê wî bişewite[6]. Lê kesên ji nifşê wî ne, wê hemû bi şûran[7] bên kuştin.

³⁴Bûyera ku bê serê herdu kurên te Hofnî û Pînehas, wê ji bo te jî bibe nîşanek. Wê herdu jî di rojekê de bimirin.

³⁵Ezê kahinekî wisa ewle ji xwe re hilbijêrim ku daxwaz û xwestekên min bîne cih. Ezê ziriyeta wî re berdewam bikim, ewê jî ji kifşkiriyê min re, herdem xizmetê bike.

³⁶Hemû kesên ji malbata te sax mane, wê ji bo qetek zîv û pariyek nan werin û bejna xwe li ber wî bitewînin. Wê lava bikin û bêjin: Ji kerema xwe ji dêla ziktêrkirinê karekî kahintiyê bispêrin min!›»