Read Kurmanji Încîl Samûêl I, 30 Bible Online

Samûêl I, 30 - Kurmanji Încîl bible

Samûêl I, 30

¹Dawid û zilamên xwe roja sisiyan gihîştin bajarê Zîqlagê. Di vê navberê de Amalêqiyan êrîşî herêma Negev û Zîqlagê kiribû. Wan Zîqlag şewitandibûn.

²Tu kesî nekuştibûn. Jinên wir, çi biçûk, çi mezin her kesê li wir êsîr kiribûn. Piştre hemûyan bi xwe re biribûn û çûbûn.

³Dawid û zilamên xwe, dema hatin wir, fêm kirin ku, bajar hatiye şewitandin, jinên wan, kurên wan, keçên wan, hatine êsîrkirin.

⁴Heta ku hêza wan qediya û bi dengekî bilind giriyan.

⁵Herdu jinên Dawid, Ahînoama Yîzreyêlî û Avîgayila jinebiya Navalê Karmelî jî êsîr kiribûn.

⁶Dawid di nava tengasiyeke mezin de bû. Ji ber ku, herkes li ber keç û kurên xwe diket û digot: «Em Dawid bidin ber keviran.» Lê Dawid, bi hêzgirtina ji Xwedayê xwe Xudan,

⁷ji kurê Ahîmelek, kahin Aviyatar re got: «Ji min re êfodê[46] bîne.»

⁸Dawid bi Xudan şêwirî û got: «Ez bidim pey êrîşkarên siwarî, gelo ezê bigihîjim wan?» Xudan jê re got: «Bide pey wan tê bigihîjî wan û tê êsîran rizgar bikî.»

⁹Li ser vê yekê, Dawid bi şeş sed kesên bi xwe re da rê û hatin Geliyê Besorê. Dused kesên ku nikaribûn gelî derbas bikin li wir man.

¹⁰Çimkî ew ji hal ketibûn. Dawid, bi çar sed kesî re, da pey şopa êrîşkarên siwarî.

¹¹Li derve yekî Misrî dîtin û anîn ba Dawid. Xwarin û vexwarin danê.

¹²Kadikek bastîqê hejîran û du weşî mewîj jî danê. Gava zilam xwar, hat ser hişê xwe. Ev sê roj û sê şev bûn ku tiştek bi devê wî neketibû.

¹³Dawid jê pirsî û got: «Tu kolê kê yî? Ji ku yî?» Wî got: «Ez Misrî me û xulamê Amalêqiyekî me. Berî niha bi sê rojan ez nexweş ketim, xweyê min, ez berdam.

¹⁴Em çûbûn Negevê û me êrîşî Kerêtiyan kiribû li ser axa Cihûdayê û başûrê bajarê Kalêv. Me bajarê Zîqlagê jî şewitandibû.»

¹⁵Dawid pirsî: «Tu dikarî min bibî ba wan êrîşkarên siwarî?» Yê Misrî got: «Heger tu li ber hizûra Xwedê sond bixwî ku tu min nekujî û nedî destê xweyê min, ezê te bibim ba wan.»

¹⁶Bi vî awayî yê Misrî Dawid bir. Êrîşkarên siwarî li çar aliyan belav bûbûn. Ji talanên mezin ku ji welatê Filîstiyan û ji welatê Cihûdayê kom kiribûn, dixwarin û vedixwarin, kêf dikirin, dilîstin.

¹⁷Dawid roja din, ji serê sibê heta danê êvarê li wan xist û kitek ji wan nehişt. Bi tenê çar sed xort xilas bûn ku li deveyan siwar bûbûn û reviyabûn.

¹⁸Dawid terş û talanên ketibûn destê Amalêqiyan xilas kirin. Herdu jinên xwe jî anîn.

¹⁹Xort, kal, kur, keç, malên talankirî, bi kurtahî, ji tiştên ku Amalêqî standibûn. Her tişt kamil û temam bû. Dawid hemûyan paş ve standin.

²⁰Tevahiya pez û dewaran jî anîn. Zilamên wî, ew ji heywanên din vediqetandin û digotin: «Ev talanê Dawid e.»

²¹Dawid hat ba wan du sed kesan ku li Geliyê Besorê mabûn û ji hal ketibûn, nikaribûn bimeşin. Ew jî hatibûn pêşwaziya Dawid û kesên pê re. Dawid gava nêzîkî wan bû silav kir.

²²Lê mirovên bêxêr û xerab ku bi Dawid re çûbûn digotin: «Madem bi me re nehatin, em jî ji talên tu par nedin wan. Bila jin û zarokên xwe hildin herin.»

²³Lê Dawid got: «Na birano! Xudan daye me û em nikarin wiha bikin. Wî em parastin û êrîşkarên siwarî da destê me.

²⁴Wê kî guh bide van gotinên we? Kesê diçe şer û kesê li ber hûr mûran dimîne, para wan yek e.»

²⁵Ji wê rojê û pê ve Dawid ev yek ji bo Îsraîlê kir rê û rêbaz ku ev tişt li Îsraîlê îro jî heye.

²⁶Dawid dema ku vegeriya Zîqlagê, malê talên da hevalên xwe ku hemû rîspiyên Cihûdayê bûn û ji wan re got: «Va ye talanê dijminên Xudan min wek diyarî ji we re aniye.»

²⁷Paşê Bêt-Êl, Ramot-Negevê, Yattîr,

²⁸Eroêr, Sîfmot, Eştemoa

²⁹Raxala ku bajarên Qêniyan, Yerahmeyêliyan in,

³⁰Horma, Bor-Eşan, Etax,

³¹ji bo kesên ku li Hevronê dimînin û ji cihên ku bi zilamên xwe re diçûnê, malê talên şand.