Read Kurmanji Încîl, 2009 Zebûr 105 Bible Online

Zebûr 105 - Kurmanji Încîl, 2009 bible

Zebûr 105

¹Spas bikin ji Xudan re, bang bikin navê wî, Di nav gelan de, bidin bihîstin karên wî!

²Bi lavijan bidin pesnê wî, ji wî re bistirin, Karên wî yên nedîtî bêjin!

³Bi navê wî yê pîroz pesnê xwe bidin, Bila şa bin yên ku li Xudan digerin!

⁴Li Xudan û li hêza wî bigerin, Hergav li rûyê wî bigerin!

⁵Karên wî yên nedîtî, Şehaneyên wî, Û dadbariyên ji devê wî derketî bibîr bînin!

⁶Ey nifşê xizmetkarê wî Birahîm, Zarokên Aqûb ên ku wî bijartine,

⁷Xwedayê me Xudan ew e, Dadbariyên wî li ser tevahiya erdê ne.

⁸Ew peymana xwe, Sozê xwe yê ku ji bo hezar nifşî daye,

⁹Peymana ku bi Birahîm re çêkiriye, Sonda ku ji bo Îshaq xwariye her û her bibîr tîne.

¹⁰Wî ev, wek qanûn bi Aqûb re, Wek peymaneke herheyî bi Îsraêlê re çêkir.

¹¹Wî got, «Wek para we ya ji mîrasê, Ezê diyarê Kenanê bidim we»,

¹²Hingê ew bi hejmarî kêm, gellek kêm bûn, Li wir xerîb bûn.

¹³Ji ba milletekî diçûn ba yekî din, Ji welatekî diçûn welatekî din.

¹⁴Xudan nehêşt ku kes bi wan xerabiyê bike, Ji bo xatirê wan, ew li padîşahan hilat.

¹⁵Wî got, «Dest nedin yên ku min mesih kirine, Xerabiyê bi pêxemberên min nekin!»

¹⁶Wî li welat xela rakir, Hemû xwarinan qedand.

¹⁷Wî zilamek li pêş wan şand, Ûsivê ku bi koletî hat firotan.

¹⁸Zincîr li lingê wî xistin, ew êşandin, Bi hesin ew ji stûyê wî girêdan,

¹⁹Heta ku gotina wî hat cih, Peyva Xudan ew ceriband.

²⁰Padîşah zilam şand, ew da berdan, Serwerê gelan, ew azad kir.

²¹Wî ew, li ser tevahiya mala xwe kir desthilatdar, Li ser tevahiya serweta xwe kir berpirsiyar;

²²Da ku, serokên wan li gor daxwaza xwe perwerde bike, Û şehrezatiyê hînî rûsipiyên wan bike.

²³Hingê Îsraêl jî hat Misirê, Aqûb, li diyarê Ham bû mêvan.

²⁴Xudan gelê xwe pirr zêde kir, Ew ji dijminên wan hêzdartir kir.

²⁵Dû re, wî dilê dijminên wan guhart, Da ku ji gelê wî nefret bikin, Û hîlekarî li wan bikin.

²⁶Wî hizmetkarê xwe Mûsa, Harûnê ku bijartibû, şand ba wan.

²⁷Wan di nav wan de nîşan dan karên Xudan, Karên wî yên ku mirov şaş dikin, li diyarê Ham.

²⁸Dema ku wan serî li ber peyva wî rakir, Wî tarî şand û seranserê welat tarî kir.

²⁹Wî ava wan zivirand xwînê, Û masiyên wan mirand.

³⁰Welat tije bûn beq, Heta ketin odeyên padîşahên wan.

³¹Bi fermana Xudan, derketin keriyên mêşan, Li seranserê welat kermêş belav bûn.

³²Di şûna baranê de zîpik bariya, Brûskê avêt li ser welatê wan.

³³Li rezên wan, li darên hêjîrên wan xist, Perçe bi perçe kir darên welatê wan.

³⁴Bi fermana wî, kulî rabûn, Her der bi têjikên wan tije bûn.

³⁵Wan tevahiya giyayên welat xwar, Û berê axa wan qedandin.

³⁶Xudan hemû nixuriyên li welatê wan, Hêza wan a pêşî kuşt.

³⁷Bi zêr û zîv wî Îsraêliyan ji welat deranî, Ji eşîrên wan tu kes ne terpilî.

³⁸Bi çûyina wan Misir şa bû, Çimkî tirsa Îsraêliyan ketibû ser wan.

³⁹Xudan ser wan bi ewr nixamt, Bi şev, riyên wan bi agir ronahî bûn.

⁴⁰Bi xwestina wan, wî sûsik şand, Bi nanê ezmanan wî ew têr kirin.

⁴¹Wî zinar çirand, av jê pijiqand, Li erdên ziwa, wek lehî herikand.

⁴²Çimkî peyva xwe ya pîroz, Û xizmetkarê xwe Birahîm bibîr anî.

⁴³Wî gelê xwe bi şahî, Bijartiyên xwe, bi stranên şahiyê ji welat deranî.

⁴⁴Wî axa netewan da wan, Û wan keda gelan mîras sitand;

⁴⁵Da ku qanûnên wî bînin cih, Û li gor şerîeta wî rêve herin. Ji Xudan re spas bikin!