Read Kurmanji Încîl, 2009 Zebûr 107 Bible Online

Zebûr 107 - Kurmanji Încîl, 2009 bible

Zebûr 107

¹Spas bikin ji Xudan re, çimkî qenc e, Kerema wî her û her e.

²Bila weha bêjin yên ku Xudan ew azad kirine, Ew yên ku ji tengahiyê xelas kirine,

³Wî ew ji rojhilat, ji rojava, ji bakûr, ji başûr, Ji welatan civandine.

⁴Li çolê, li dera tenha, ew eware geriyan, Bajarek ku lê rûnên nedîtin.

⁵Tî û birçî, Dilê wan xeriqî.

⁶Hingê di tengahiya xwe de, ji Xudan re feryad kirin, Wî ew ji derdê wan xelas kirin.

⁷Ji bo ku herin bajarekî ku lê rûnên, Wî ew di riya rast de meşandin.

⁸Bila spas bikin ji bo kerema Xudan, Ji bo karên nedîtî yên ku kirî ji bo mirovan.

⁹Çimkî ew tiyan têr dike, Canê birçî bi qenciyê tije dike.

¹⁰Li dera tarî û di bin siya mirinê de rûniştibûn, Girtiyên xemgîn û bi zincîran girêdayî.

¹¹Çimkî li hember peyvên Xwedê serî hildabûn, Û şîreta Yê Herî Berz biçûk dîtibûn.

¹²Wî dilê wan bi karên giran nizim kir, Ketin, kesî ku ji wan re bibe alîkar tunebû.

¹³Hingê ji nav tengahiyan, feryad kirin li Xudan, Wî ew azad kirin ji derdê wan;

¹⁴Wî ew ji tariyê û ji bin siya mirinê deranîn, Wî şikand zîncîrên wan.

¹⁵Bila spas bikin ji bo kerema Xudan, Ji bo karên wî yên ku kirî ji bo mirovan,

¹⁶Çimkî wî deriyên tunc şikand, Û darikên hesin ji hev qetand.

¹⁷Hin ji wan bêaqil bûn, Ji ber sûc û xerabiyên xwe kişandin.

¹⁸Dilê wan ji hemû xwarinan li hev diket, Nêzikî deriyên mirinê dibûn.

¹⁹Hingê di tengahiyê de feryad dikin li Xudan, Ew wan xelas dike ji derdê wan.

²⁰Peyva xwe şand, sihetê da wan, Ji çala ku ketinê, xelas kir wan.

²¹Bila spas bikin ji bo kerema Xudan Ji bo karên wî yên ku kirî ji bo mirovan.

²²Bila gorîyên spaskirinê pêşkiş bikin, Û bi qîrînên şahiyê kirinên wî bidin bihîstin!

²³Hin bi gemiyan şeqitîn deryayê, Li ser avên mezin kar dikirin,

²⁴Ew dibînin karên Xudan, Karên nedîtî yên ku kirî li kûrahiyan.

²⁵Çimkî wî emir kir, ba û bager rakir, Pêlên deryayê bilind kir.

²⁶Ew derketin ezman, daketin binî, Di tengahiyê de, heliya wêrekiya wan,

²⁷Wek serxweşan şewişîn, terpilîn, Û ji serê wan çû hişê wan.

²⁸Hingê di tengahiyê de feryad kirin li Xudan, Wî ew xelas kirin ji derdê wan.

²⁹Wî bagerê da sekinandin, Pêlan da rawestandin;

³⁰Hingê şa bûn, çimkî gihîştin rihetiyê, Wî ew gihadin kara ku dixwestin herinê.

³¹Bila spas bikin ji bo kerema Xudan, Ji bo karên wî yên ku kirî ji bo mirovan.

³²Bila wî berz bikin di civata gel de, Pesnê wî bidin di koma rûsipiyan de.

³³Ew çeman dizivirîne çolê, Kaniyên avê dike ziwayî,

³⁴Axa bi ber û adan, Ji rûyê xerabên li ser rûniştî dike çol.

³⁵Ew çolê dizivirîne gola avê, Axa ziwa dike kaniya avê.

³⁶Ji bo ku bajarekî lê rûniştinê ava bikin; Birçiyan li wir dide rûniştin.

³⁷Ew zeviyan dajon, rezan datînin, Û bi zêdehî ber hiltînin.

³⁸Bi pîrozkirina Xudan, Ew gellek zêde bûn, Wî kêm nekir heywanên wan.

³⁹Dîsa ji destê xedarî, xerabî û kederê, Kêm bûn, hatin biçûkkirin.

⁴⁰Xudan şermî barand bi ser mîrên wan, Di çola bêrê de ew eware gerand.

⁴¹Belê yê feqîr ji sefaletê deranî, Malbatên wan wek keriyê pez zêde kir.

⁴²Yên rast dibînin û pê şa dibin, Yên xerab devê xwe radidin.

⁴³Yê şehreza vana digire, Aqilê wî ji kerema Xudan dibirre.