Read Kurmanji Încîl, 2009 Zebûr 18 Bible Online

Zebûr 18 - Kurmanji Încîl, 2009 bible

Zebûr 18

¹Ez ji te hez dikim ya Xudan, tu yî hêza min!

²Xudan e zinarê min, kanî û rizgarkarê min. Xwedayê min, zinarê min ê xwe spartinê ye. Mertalê min, hêza min a rizgarkirinê, birca min a bilind e!

³Ezê bang bikim Xwedayê xwe yê hêjayî pesnan, Û xelas bibim ji dijminan.

⁴Benên mirinê dora min pêçan, Ji pêlên hilweşînê ez tirsiyam.

⁵Benên diyarê mirinê ez pêçam, Kemînên mirinê bi ser min ve hatin.

⁶Min di tengahiya xwe de dua kir ji bo Xudan, Hawara xwe lê kir ji bo alîkariyan. Wî ji perestgeha xwe bihîst dengê min, Gihîşt gohê wî feryada min.

⁷Hingê dinya lerizî, hejiya, Bingeha çiyan ji binî ve leqiya. Çimkî Xudan hêrs bûbû.

⁸Ji pozê wî bilind bû dûman, Ji devê wî hilkişî agir, Ji sotikan bi hev girt.

⁹Ezman qelaşt û daket, Tariya reş di bin lingê wî de bû.

¹⁰Li Kerûbekî siwar bû û firiya, Li ser bazkên bayê bilind bû.

¹¹Tariyê li xwe pêça, Reşahiya avan û ewrên reş ên asîman li dora xwe kir holik.

¹²Ji birqîna hebûna wî, Ji ewran tavî û sotikên agir bariya.

¹³Xudan ji ezmanan kir qêrîn, Deng da Yê Berz, Bi tavî û sotikên agirîn.

¹⁴Tîrên xwe avêt ew ji hev belav kir, Bi avêtina birûskê ew ji hev xera kir.

¹⁵Ji hilmsitandina pozê te, Jî lêhilatîna te, ya Xudan, Kûrahiya avan hat dîtin, Bingehên dinyayê vebûn.

¹⁶Ji jorê, dirêjî min kir destê xwe Xudan, Ez girtim, ez deranîm ji gellek avan.

¹⁷Wî ez, ji yên ku ji min nefret dikin, Ji dijminên min ên hêzdar azad kirim. Çimkî ew ji min hêzdartir bûn.

¹⁸Di roja felaketê de derketin pêş min, Belê Xudan bû destek ji bo min.

¹⁹Wî ez derxistim firehiyê, Ez xelas kirim, çimkî ji min xweş bû.

²⁰Xudan, bergîdana rastbûna min da, Li gor paqijiya destê min, hemberê wê da.

²¹Çimkî ez meşiyam, li ser riya Xudan, Bi xerabiyê, ji Xwedayê xwe neqetiyam.

²²Li pêş min e hemû dadbariyên wî, Dûr naxim ji xwe qanûnên wî.

²³Bi wî re ez tam û temam bûm, Min xwe dûr kir ji gunehan.

²⁴Ji ber vê yekê Xudan ji ber rastiya min, Li gor destpaqijiya min a li pêş xwe, da bergîdana min.

²⁵Tu ji yê dilsoz re dilsoz î, Bi yê têgihîştî re gihîştî.

²⁶Bi pak re pak, Ji zilamê xwar re xwar î.

²⁷Tu yî rizgarkarê nefsbiçûkan, Dadixî jêr bozbilindan.

²⁸Tu pê dixî çira min! Ey Xudan Xwedê, tu ronahî dikî tariya min.

²⁹Bi te ez êrîş dikim ser leşker, Bi Xwedayê xwe derbas dibim dîwar û çeper.

³⁰Riya Xwedê bêqusûr e, Sozê Xudan xas e. Ew, ji her kesê ku xwe spartiye wî re mertal e.

³¹Ma heye ji xeynî Xudan Xwedê? Ji Xwedê pê ve zinarê ku mirov pişta xwe bidê?

³²Ew Xwedê, ku hêz dide min, Û temam dike riya min.

³³Wî ling dan min wek lingên xezalan, Ez li jor parastim, li bendavan.

³⁴Wî hîn kir destê min ji bo şeran, Milê min kir kevanê ji tuncan.

³⁵Te da min mertalê rizgarkirina xwe, Destê te yê rastê ez girtim, Nefsbiçûkiya te ez bilind kirim.

³⁶Te fireh kir ciyê lingê min, Loma neşemitî piyê min.

³⁷Ez bi pey dijminê xwe ketim, gihîştim wan, Ez nezivirîm heta ku ew neqediyan.

³⁸Min ew pelaxt, ew nikarin rabin, Wê weha di bin lingê min de bin.

³⁹Ji bo şer te ez bi hêzê rapêçandim, Yên ku li hember min rabûn di bin min de pelişandin.

⁴⁰Te kir ku dijmin ji ber min birevin, Yên ku ji min nefret dikin tunebin.

⁴¹Wan kir hawar, belê nedîtin kesî rizgarkar; Bang kirin Xudan, wî bersîv neda wan.

⁴²Te ew pelçiqand, wek toza ber bayê, Bi wan girt û avêt, wek heriya kuçê.

⁴³Te ez xelas kirim ji pevçûna gelê min, Ez kirim serok li ser miletên din, Yên ku ez nas nakim ji min re evdîtî dikin.

⁴⁴Bi bihîstinê re goh didin min, Yên xerîb serî datînin li ber min.

⁴⁵Yên xerîb bêhêz in, Bi lerizîn ji kelehên xwe dibezin.

⁴⁶Xudan dijî, pîroz be zinarê min! Bila bilind be, Xwedayê rizgariya min!

⁴⁷Ew Xwedê ye, ku distîne heyfa min. Û miletan dike bin hêza min.

⁴⁸Ew min rizgar dike ji dijmin, Serhildêran dike bin serweriya min, Min diparêze ji zordaran.

⁴⁹Ji bo vê ya Xudan, ez ji te re spas dikim ji nav miletan, Li ser navê te dibêjim lavijan.

⁵⁰Xudan rizgarkirinên mezin dide padîşahê xwe, Ji yê xwe yê meshkirî*, ji Dawid û ji nîjada wî re, Her û her keremdar e.