Read Kurmanji Încîl, 2009 Zebûr 22 Bible Online

Zebûr 22 - Kurmanji Încîl, 2009 bible

Zebûr 22

¹Xwedayê min, Xwedayê min, te çima ez berdam? Çima tu dûr î, Ji rizgarkirina min, ji nalînên gotina min?

²Ey Xwedayê min, ez bi roj gazî te dikim, tu nadî bersîva min, Û bi şevan, nîne tu rihetiya min.

³Herçî tu yî, tu pîroz î. Li ser textê pesindana Îsraêl î.

⁴Bi te ewle bûn bav û kalên me. Xwe spartin te, te ew azad kirin.

⁵Bi lavakirina te rizgar bûn, Bi te ewle bûn, şermî nebûn.

⁶Ez ne mirov im, kurmê axê me. Milet min biçûk dibîne, rûreşê xelqê me.

⁷Tinazan bi min dike kesê ku min dibîne, Dibişire, serê xwe dihejîne û dibêje:

⁸«Xwe spartiye Xudan, ka bila wî azad ke, Madem Xudan jê hez dike, bila wî xelas ke!»

⁹Tu yî, yê ku ez deranîm ji malzaroka dê, Te ez parastim li ber pêsîra dê.

¹⁰Ji bûyinê ve ez hatime spartin li te, Hê ji malzarokê ve, Xwedayê min tu yî.

¹¹Ji min dûr nekeve, çimkî nêzik e tengahî Nîne kesê ku bike alîkarî.

¹²Boxeyan dor pêçane li min, Boxeyên Başan ên hêç, dor girtine li min.

¹³Wek şêrê ku bi humîn perçe dike nêçîra xwe, Vekirine li min devê xwe.

¹⁴Ez hatim rêtin wek avê, Hemû hestiyên min derketin ji movikan, Dilê min wek şimayê, dihele di hundirê min de.

¹⁵Wek perçê qafikê, ziwa bû hêza min, Zeliqî ziman, bi ezmanê devê min; Te ez danîm ser axa mirinê.

¹⁶Dora min pêça kuçikan, Hawirdor girtin xeraban, Dest û lingên min qul kirin.

¹⁷Dikarim bijmêrim hemû hestiyên xwe, Çavê xwe zoq kirine, li min dinêrin.

¹⁸Li hev par dikin kincên min, Pişk davêjin li ser lîbasê min.

¹⁹Belê tu ya Xudan, dûr nemîne; Ey hêza min, zû alîkariyê bi min bigîhîne!

²⁰Tu canê min ji şûr, Canê min ji pença kuçikê azad ke!

²¹Tu min ji devê şêr xelas ke, Erê, te ji qiloçên boxê kûvî, Bersîva min da!

²²Ezê navê te ji birayên xwe re bêjim, Li nav civatê pesnê te bêjim.

²³Ey hûn, yên ji Xudan ditirsin, jê re şûkûr bikin! Ey hûn, hemû nîjada Aqûb, wî berz bikin! Ey hûn, hemû nîjada Îsraêl, jê bitirsin!

²⁴Çimkî wî, derdê yê ketî kêm nedît û dil jê neqeliqî, Berê xwe lê nezivart; Gava ku lê kir hawar, ew bihîst.

²⁵Di civata mezin de şikirkirina min ji te re ye, Li pêş yên ku ji te ditirsin, ezê sozên xwe bînim cih.

²⁶Wê yên feqîr bixwin û têr bibin, Yên li Xudan digerin wê pesnê wî bidin. Bila dilê me her û her bijî!

²⁷Wê çar aliyên dinê bibîr bîne û vegere Xudan, Û hemû milet wê li pêş te herin ser çokan.

²⁸Çimkî padîşahî ya Xudan e, Karê wî serweriya hemû miletan e.

²⁹Wê hemû dewlemendên dinê têr bibin, Û li ber wî herin ser çokan. Hemû yên ku diçin axê, Û yên ku nikarin ji mirina xwe re bibin asteng, Wê li pêş wî herin ser çokan.

³⁰Nifşên bê, wê ji wî re bikin evdî, Wê Xudan, ji nifşên pêş re bê gotin.

³¹Ewê bên, Kirin û edaleta wî, Ji gelê ku hê çênebûye re bêjin.