Read Kurmanji Încîl, 2009 Zebûr 31 Bible Online

Zebûr 31 - Kurmanji Încîl, 2009 bible

Zebûr 31

¹Ya Xudan, ez xwe disipêrim te. Tu min nede şermê tu caran! Bi dadperiya xwe azad ke min!

²Goh bide min, Zû bigihîje, xelas ke min; Ji bo min bibe birceke hêzdar, Ji bo xelaskirina min bibe mal û star!

³Çimkî tu yî zinar û keleha min, Ji bo xatirê navê xwe, Pêşengiyê bike, bibe rêber ji bo min.

⁴Ji dahfika ku ji bo min kolane, min dûr bigire, Çimkî tu yî keleha min.

⁵Ez ruhê xwe bi destê te ve berdidim, Ya Xudan, Xwedayê rastiyê, te ez rizgar kirim.

⁶Ez ji yên ku xwe dispêrin pûtên derewîn nefret dikim, Belê xwe dispêrim Xudan.

⁷Bi kerema te ezê şa û dilgeş bim, Çimkî tu halê min ê ketî dibînî, Bi tengahiyên ku ez tê de me dizanî,

⁸Te ez nekirim destê dijmin, Te fireh kir ciyê lingê min.

⁹Li min were rehmê ya Xudan, çimkî ez dikişînim tengahiyan, Çavê min, canê min, dilê min hişk dibe ji kederan.

¹⁰Jiyana min bi êşê dibore, Bi axîn derbas dibin salên min, Ji ber gunehan qels dibe hêza min, Û hişk dibin hestiyên min.

¹¹Ji ber dijminên xwe, Ez rûreş bûm li pêş cîranên xwe. Li ber nasên xwe ez bûm tirsdar; Yên ez li derve dîtim ji ber min kirin firar.

¹²Wek miriyekî ji dil dûr, hatim jibîrkirin, Û bûm mîna derdaneke şikestî.

¹³Min pistepista gellekan bihîst, Ji her alî ve tirs, Li hember min bûn yek, Ji bo sitandina canê min çêkirin dolap û dek.

¹⁴Belê ez bi te ewledar bûm ya Xudan, Ez dibêjim, «Xwedayê min tu yî.»

¹⁵Jiyana min bi te ye, Xelas ke min ji destê dijminan, Û yên ku bi pey min ketine.

¹⁶Bila rûyê te ronahî bide evdê te, Bi kerema xwe min azad ke!

¹⁷Min nede şermê ya Xudan, çimkî banga min li te ye; Bila xerab şerm bikin, li diyarê miriyan dengê wan bê birrîn.

¹⁸Ew lêvên derewîn bila bên girtin; Ew ku, bi quretî û bi neheqî Li hember yê rast, Bi bêarî dipeyivin.

¹⁹Çi mezin e qenciya te ya Xudan, Tu wê vedişêrî ji bo yên ku ji te ditirsin, Li pêş çavê her kesî, Li yên ku xwe dispêrin te, tu dikî qenciyan.

²⁰Li hember fenên mirovan, Bi aştiya xwe ya parastinê, tu wan dinixêmî; Li hember zimandirêjiyan, Tu wan vedişêrî li holikê.

²¹Pesin ji Xudan re, Çimkî li bajarê dor lê pêçayî, Kerema xwe ya rewnaq nîşanî min da.

²²Min di nav lezûbeza xwe de gotibû, «Ez ji dîwana te hatim avêtin!» Belê bi gazîkirina te ya alîkariyê, Te hawara min bihîst.

²³Ji Xudan hez bikin, ey hûn evdên wî yên dilsoz! Xudan yên dilsoz diparêze, Bi zêdebarî ji heqê pozbilindan tê der.

²⁴Ey hûn yên ku hêviya xwe girêdane bi Xudan, Hêzdar û bizirav bin!