Read Kurmanji Încîl, 2009 Zebûr 39 Bible Online

Zebûr 39 - Kurmanji Încîl, 2009 bible

Zebûr 39

¹Min got, «Ezê li riyên xwe miqate bim, Bi zimanê xwe guneh nekim; Heta li pêş min be zilamê xerab, Ezê devê xwe girêdim, nedim cewab.»

²Min devê xwe girt û ez hiş bûm, Ji bo qenciyê jî min bêdengî bijart. Êşa min çîk da,

³Dilê min di hundurê min de keliya, Ji kûr fikirînê, agir û pêt da, Min bi zimanê xwe got:

⁴«Dawiya min ji min re bêje ya Xudan, Rojên min ên jimartî; Ka ez bizanibim, ji bo min çiqas kurt e jiyan!

⁵Te jînek bi qasî bihuştê da min, Tişt nîne, li pêş te jîna min. Heta her kesê hêzdar, Tenê hilmek e.

⁶«Wek siyekê digere însan, Beredayî dixebite, Mal dide ser hev, nizane ku wê ji kî re bimîne.

⁷«Û niha ya Reb, ez li benda çi me? Hêviya min tu yî.

⁸Tu azad ke min, ji hemû serhildanên min, Min riswa neke li pêş ahmeqan.

⁹Ez hiş bûm, min girt devê xwe; Çimkî te ev kir.

¹⁰Dûr bike ji min lêdana xwe, Sîla te ez telef kirim.

¹¹Ji ber gunehê wan, Tu ceza dikî mirovan, Wek bizûzê diqedînî, ya ku ezîz e li ber dilê wan. Ya rast, herkes tenê hilmek e.

¹²«Dua min bibihîze ya Xudan, Goh bide feryada min, Bêdeng nemîne li hêstirên çavê min! Çimkî ez xerîb im li ba te, Wek bav û kalên xwe, mêvan im li ber te.

¹³Tu çavên xwe ji ser min bide alî, Da ku ez bextiyar bibim, beriya çûna wî alî!»