Read Kurmanji Încîl, 2009 Zebûr 69 Bible Online

Zebûr 69 - Kurmanji Încîl, 2009 bible

Zebûr 69

¹Min rizgar ke, ey Xwedê, Av gihîşt stûyê min.

²Ez ketim ritama kûr, Dera seknê tune. Ez ketim avên kûr, Pêl di ser min re derbas dibin.

³Ez westiyam ji feryadê, Gewrî li min ziwa bû; Li benda Xwedê, Çavên min tefiyan.

⁴Yên ku ji tunehî ji min nefret dikin, Ji porê serê min pirrtir in. Gellek zêde ne dijminên min ên neheq, ku li kuştina min digerin. Tiştê ku min nediziye dixwazin bi min bidin dayin?

⁵Ey Xwedê, tu bi bêaqiliya min dizanî, Ji te, neveşartî ne gunehên min.

⁶Ey Reb, Xudanê ordiyan, Bila şermî nebin yên ku li hêviya te man! Ey Xwedayê Îsrailê, Bila riswa mebin, yên ku ji rûyê min li te geriyan!

⁷Di riya te de min xwe da ber riswakirinê, Ser çavê min nixamt şermê.

⁸Ez ji birayên xwe re xerib, Ji kurên diya xwe re biyanî mam.

⁹Çimkî, xîretkêşiya ji bo mala te ez qedandim, Riswakirina yên ku te riswa dikin hat ser min.

¹⁰Ez giriyam, min bi rojiyê cefa da xwe, Ev ji bo min eyib hat hesibandin.

¹¹Çaxê min şêl ji xwe re kir libas, Ez ji bo wan bûm çîrok.

¹²Yên li ber derî rûniştî xeyba min dikin, Û ez bûm strana serxweşan.

¹³Belê dua min ji te re ye, ya Xudan! Ey Xwedê, demeke maqûl, bi zêdehiya kerema xwe, Bi alîkariya xwe ya dilsoz min rizgar ke, Min bibersivîne.

¹⁴Tu min ji heriyê derîne, Nehêle ez noq bibim; Bike ku ez, ji yên ku ji min nefret dikin, Û ji avên kûr azad bibim.

¹⁵Bila pêlên avan di ser min re derbas nebin, Bila kûrahî min danequrtinin, Û bila çala mirinê devê xwe li ser min negire.

¹⁶Min bibersivine ya Xudan, Çimkî kerema te qenc e. Bi zêdehiya dilovaniya xwe li min bizivire!

¹⁷Ruyê xwe veneşêre ji evdê xwe, Ez di tengahiyê de me, zû min bibersivîne!

¹⁸Xwe nêzikî canê min bike, min bibexşîne, Dijminên min, ji ser serê min hilîne.

¹⁹Tu dizanî, Bi riswatî, şerm û rezaleta li hember min; Hemû jî li pêşberî te ne, dijminên min.

²⁰Ez bi keder im, riswatiyê dilê min şikand, Ez li benda dilovanekî mam, belê derneket, Li xemrevînekî geriyam, min rayî nekir.

²¹Di şûna xwarinê de, wan jehr da min, Di tîbûnê de, wan sihik bi min dan vexwarin.

²²Bila sifra li ber wan ji bo wan bibe dafik, Hê di aştiyê de ne, têkevin defikan!

²³Bila çavê wan tarî bibe, nebînin! Tu hergav bilerizine pişta wan!

²⁴Xezeba xwe bi ser wan de birijîne, Şidbûna hêrsa xwe bi wan bigihîne!

²⁵Bila bêdeng bimîne stara wan, Kes rûnenê li konê wan!

²⁶Li zilamê ku te lêxistiye eziyet dikin, Êşa, zilamê ku te birindar kiriye dipeyivin.

²⁷Tu bi serê wan de ceza bibarîne, Bila kes ji wan azakirinê ji te nebîne!

²⁸Bila bên xîjkirin ji deftera jîndaran, Bi rastan re neyên nivîsandin!

²⁹Ez ku, ketî û bi keder im, Bila rizgarkirina te, min bilind bike ey Xwedê!

³⁰Ezê navê Xwedê, bi lavijan bêjim, Bi spaskirin, wî berz bikim.

³¹Wê ev Xudan, Ji gayekî bi sim û bi qiloç, An ji boxekî bêtir şa bike.

³²Bindest wê vê bibînin û şa bibin, Ey yên ku li Xwedê digerin, bila dilê we zindî bibe.

³³Çimkî Xudan, dibihîze belengazan, Ew kêm nabîne hêsîran.

³⁴Bila ji wî re spas bikin, Erd û ezman, derya û yên ku di wan de digerin!

³⁵Çimkî wê Xwedê Siyonê rizgar bike, Û bajarên Cihûdayê ava bike; Yên li wê derê rûdinên, ewê wê derê ji xwe re bikin milk.

³⁶Wê zarokên evdên wî jî, wê derê mîras bistînin, Yên ku ji navê wî hez dikin, li wê derê rûnin.