Read Kurmanji Încîl, 2009 Metta 24 Bible Online

Metta 24 - Kurmanji Încîl, 2009 bible

Metta 24

¹Gava ku Îsa ji Perestgehê derket û çû, şagirtên wî nêzîkî wî bûn û xwestin ku bala wî bikişînin ser avahiyên Perestgehê.

²Wî ji wan re got: «Hûn van hemûyan dibînin? Bi rastî ez ji we re dibêjim, li vir kevir li ser kevir namîne. Qet tiştek namîne ku neyê hilweşandin!»

³Çaxê Îsa li Çiyayê Zeytûnê rûdinişt, şagirtên wî bi serê xwe hatin ba wî û jê re gotin: «Ji me re bêje, ka ev tişt wê kengê bibin? Çi wê bibe nîşana hatina te û dawiya dinyayê?»

⁴Îsa bersîva wan da û got: «Hay ji xwe hebin, ku tu kes we nexapîne.

⁵Çimkî gelek wê bi navê min bên û bêjin: ‹Mesîh ez im› û wê gelekan bixapînin.

⁶Hûnê dengê şeran û li ser şeran bibihîzin. Hay jê hebin û netirsin. Tiştên weha divê bibin, lê hê dawî nehatiye.

⁷Milet wê li hember miletan, padîşahî li hember padîşahiyan rabin. Û wê li cih cihan xela û erdhejîn çêbin.

⁸Lê ev tiştên ha hemû destpêka janan in.

⁹«Hingê wê we teslîm bikin, da ku êşê bi we bidin kişandin û we bikujin. Ji ber navê min hemû milet wê ji we nefret bikin.

¹⁰Hingê gelek wê ji rê derkevin, hevdû bidin dest û ji hev nefret bikin.

¹¹Û gelek pêxemberên derewîn wê derkevin û gelekan bixapînin.

¹²Bi zêdebûna neheqiyê, hezkirina gelekan wê sar bibe.

¹³Lê yê ku heta dawiyê ragire*, ewê xilas bibe.

¹⁴Û ev Mizgîniya Padîşahiyê wê li seranserê dinyayê bê dayîn, da ku ji hemû miletan re bibe şahidî û hingê dawî wê bê.

¹⁵«Çaxê hûn tiştê mekruh ê ku xerakirinê tîne, çawa ku Daniyêl pêxember got, li cihê pîroz rawestayî bibînin» — bila yê ku dixwîne fêm bike — [79†]

¹⁶«hingê yên ku di Cihûstanê de ne bila birevin çiyan.

¹⁷Yê ku li ser banî be, bila neyê xwarê û tiştekî ji hundir hilnede.

¹⁸Û yê ku li nav zeviyê be jî, bila venegere ku ebayê xwe hilde.

¹⁹Lê wey li wan ên ku di wan rojan de bizaro ne û dimêjînin!

²⁰Dua bikin ku reva we nekeve zivistanê an roja* Şemiyê.

²¹Çimkî hingê tengahiyeke wusa mezin wê çêbe, ku ji destpêka dinyayê ve tiştekî weha çênebûye û tu caran çênabe jî.

²²Eger ew roj nehatana kurtkirin, tu kes xilas nedibû, lê ji bo xatirê yên bijartî ew roj wê bên kurtkirin.

²³Hingê eger yek ji we re bêje: ‹Va ye, Mesîh li vir e!› an jî: ‹Wa ye, ew li wir e!›, bawer nekin.

²⁴Çimkî mesîhên derewîn û pêxemberên derewîn wê derkevin, wê nîşan û karên mezin çêkin, wusa ku eger bibe, ewê bijartiyan jî bixapînin.

²⁵Va ye, min ji pêşî ve ev ji we re got.

²⁶Îcar, eger yek ji we re bêje: ‹Wa ye, Mesîh li çolê ye!› dernekevin derve, an bêje: ‹Va ye, li oda hundir e!›, bawer nekin.

²⁷Çawa ku birûsk ji Rojhilat davêje û heta Rojava ronahî dike, hatina Kurê Mirov jî wê bi vî awayî be.

²⁸Kelaş li ku derê be, teyrên kelaşan jî wê li wê derê bicivin.

²⁹«Di pey tengahiya wan rojan de, di cih de, Roj wê tarî bibe, Û heyv ronahiya xwe nede, Stêr wê ji ezmên bikevin. Û rojgêranên* ezmanan wê ji riya xwe derkevin. [80†]

³⁰«Hingê nîşana Kurê Mirov wê li ezmên xuya bibe û hemû miletên li ser erdê wê li xwe bixin. Ewê bibînin ku ‹Kurê Mirov bi hêz* û rûmeta mezin li ser ewrên ezmên tê.› [81†]

³¹Ewê milyaketên xwe bi boriya dengbilind bişîne û milyaket wê bijartiyên wî ji çar aliyan, ji perekî ezmanan heta perê din bicivînin.

³²«Îcar ji dara hêjîrê vê dersê hîn bibin: Çaxê ku çiqilên wê dibişkivin û pelên wê şîn dibin, hûn dizanin ku havîn nêzîk e.

³³Bi vî awayî, çaxê ku hûn jî van hemû tiştan bibînin, bizanin ku ew nêzîk e, li devê derî ye.

³⁴Bi rastî ez ji we re dibêjim, heta ku ev tiştên ha hemû çênebin, ev nifş qet nabihûre.

³⁵Erd û ezman wê bibihûrin, lê peyvên min tu caran nabihûrin.

³⁶«Lê heçî ew roj û ew saet e, ne milyaketên ezmanan û ne jî Kur, ji Bav pê ve tu kes pê nizane.

³⁷Ka di rojên Nûh* de çawa bû, hatina Kurê Mirov jî wê wusa be.

³⁸Çimkî di wan rojên beriya tofanê de, mirovan dixwar û vedixwarin, jin dianîn û mêr dikirin; heta wê roja ku Nûh ket gemiyê, [82†]

³⁹wan pê nizanibû ku wê çi bibe, heta ku tofan rabû û ew hemû bi xwe re birin. Hatina Kurê Mirov jî wê bi vî awayî be.

⁴⁰Hingê du mirov wê li nav zeviyê bin, yek wê bê birin û yek bê hiştin.

⁴¹Du jin wê bi destar bihêrin, yek wê bê birin û yek bê hiştin.

⁴²«Loma hişyar bimînin, çimkî hûn nizanin Xudanê we wê kîjan rojê bê.

⁴³Lê vê yekê bizanin: Eger malxwê malê bizaniya ku bi şev çi çaxî diz wê bê, ewê hişyar bima û nedihişt ku ew bikeve xaniyê wî.

⁴⁴Ji ber vê yekê hûn jî amade bin, çimkî Kurê Mirov wê di saetekê de bê ku hûn nizanin.

⁴⁵«Xulamê dilsoz û şehreza kî ye? Ewê ku axayê wî ew daniye ser xulamên xwe, da ku xwarina wan di dema wan de bide wan.

⁴⁶Xwezî bi wî xulamê ku gava axayê wî bê, wî li ser karê wî bibîne.

⁴⁷Bi rastî ez ji we re dibêjim, ewê wî deyne ser hemû malê xwe.

⁴⁸Lê eger ew xulamê xerab ji xwe re bêje: ‹Axayê min wê bi derengî bikeve›

⁴⁹û dest pê bike li hevalên xwe yên xulam bixe, bi serxweşan re bixwe û vexwe,

⁵⁰axayê wî xulamî wê di wê rojê de bê ku ew ne li hêviya wî ye û di wê saetê de ku ew pê nizane

⁵¹û wê wî perçe perçe bike û para wî bi durûyan re bide. Li wir wê bibe girîn û qirçîna diranan.