Read Kurmanji Încîl, 2009 Metta 4 Bible Online

Metta 4 - Kurmanji Încîl, 2009 bible

Metta 4

¹Hingê Ruh* Îsa bir çolê, da ku ji aliyê Îblîs* ve bê ceribandin.

²Piştî ku Îsa çil roj û çil şevî rojî girt, birçî bû

³û yê ku diceribîne hat ba wî û jê re got: «Eger tu Kurê* Xwedê yî, ji van keviran re bêje bila bibin nan.»

⁴Îsa bersîva wî da û got: «Hatiye nivîsîn ku: ‹Mirov ne bi nên tenê dijî, lê bi her peyva* ku ji devê Xwedê derdikeve dijî.› [10†] »

⁵Piştre Îblîs ew bir Bajarê* Pîroz, ew danî ser birca Perestgehê* û jê re got:

⁶«Eger tu Kurê* Xwedê yî, ka xwe ji vir bavêje xwarê. Çimkî hatiye nivîsîn: ‹Ewê ji bo te li milyaketên xwe emir bike û ewê te li ser destên xwe hilgirin, da ku lingê te li kevirekî nekeve.› [11†] »

⁷Îsa bersîva wî da û got: «Ev jî hatiye nivîsîn: ‹Xudan* Xwedayê xwe neceribîne.› [12†] »

⁸Îcar Îblîs ew derxist serê çiyayekî gelek bilind û hemû padîşahiyên dinyayê û rûmet û bedewiya wan nîşanî wî da

⁹û jê re got: «Eger tu li ber min herî ser çokan û biperizî* min, ezê van hemûyan bidim te.»

¹⁰Hingê Îsa jê re got: «Ji min dûr keve, Îblîs! Çimkî hatiye nivîsîn: ‹Biperize* Xudan Xwedayê xwe û bi tenê ji wî re xizmetê bike.› [13†] »

¹¹Piştî vê yekê Îblîs dev ji wî berda û milyaket hatin û ji wî re xizmet kirin.

¹²Gava Îsa bihîst ku Yûhenna hatiye girtin, xwe da aliyê Celîlê*.

¹³Ew ji Nisretê derket, çû Kefernahûma li qeraxê golê ya li herêma Zebûlon û Nefteliyê bi cih bû,

¹⁴da ku ew peyva ku bi devê Îşaya* pêxember hatibû gotin, bê cih:

¹⁵«Welatê Zebûlonê û welatê Nefteliyê Ber bi golê ve, ji Çemê Urdunê wê ve, Celîla miletan!

¹⁶Ew gelê ku di tariyê de rûdine, Ronahiyeke mezin dît. Û li ser wan ên ku li welatê di bin siya mirinê de rûdinin Ronahî derket.» [14†]

¹⁷Ji wê demê û pê ve, Îsa dest bi hînkirinê kir û got: «Tobe bikin, çimkî Padîşahiya* Ezmanan nêzîk bûye.»

¹⁸Gava ku Îsa li perê Gola Celîlê digeriya, wî du bira dîtin, Şimûnê* ku jê re Petrûs* digotin û birayê wî Endrawis. Wan tor davêtin golê, çimkî ew masîgir bûn.

¹⁹Îsa ji wan re got: «Li pey min werin! Ezê we bikim nêçîrvanên mirovan.»

²⁰Wan jî di cih de torên xwe hiştin û li pey wî çûn.

²¹Îsa ji wê derê pêşve çû, wî du birayên din jî dîtin, Aqûbê* Zebedî û birayê wî Yûhenna*. Wan bi bavê xwe Zebedî re di qeyikê de torên xwe vediçinîn. Îsa gazî wan jî kir.

²²Wan jî di cih de qeyik û bavê xwe hiştin û ew li pey wî çûn.

²³Îsa li seranserê herêma Celîlê digeriya, di kinîştên* wan de hîn dikir, Mizgîniya* Padîşahiyê* dida û hemû êş û nexweşiyên di nav xelkê de qenc dikirin.

²⁴Nav û dengê wî li seranserê Sûriyê belav bû û xelkê hemû nexweşên ku ketibûn êş û janên cûr bi cûr, cinoyî*, atî* û felcî anîn ba wî û wî hemû qenc kirin.

²⁵Îcar elaletên* mezin ji Celîlê, ji Dêkapolîsê*, ji Orşelîmê*, ji Cihûstanê* û ji aliyê din ê Çemê Urdunê li pey wî çûn.