Read Kurmanji Încîl, 2009 Marqos 3 Bible Online

Marqos 3 - Kurmanji Încîl, 2009 bible

Marqos 3

¹Îcar Îsa careke din ket kinîştê*. Li wê derê mirovek hebû ku destê wî hişk bûbû.

²Çavên wan li Îsa bûn, ka ewê roja Şemiyê wî qenc bike, da ku wî sûcdar bikin.

³Îsa ji mirovê ku destê wî hişk bûbû re got: «Ka rabe, li navendê raweste!»

⁴Piştre ji wan re got: «Ma di roja Şemiyê de qencîkirin an xerabîkirin, xilaskirina jiyana mirovekî an kuştin cayîz e?» Lê wan devê xwe girt.

⁵Îsa bi hêrs li wan ên ku li hawirdora wî bûn nêrî, ji ber serhişkiya wan xemgîn bû û ji zilam re got: «Destê xwe dirêj bike.» Wî jî dirêj kir û destê wî qenc bû.

⁶Fêrisî* derketin derve û di cih de bi alîgirên Hêrodês* re şêwirîn, ka ewê çawa Îsa bidin kuştin.

⁷Îsa bi şagirtên* xwe ve xwe da perê golê. Ji Celîlê* elaleteke* mezin li pey wî hat.

⁸Gava ku wan kirinên wî bihîstin, ji Cihûstanê*, ji Orşelîmê*, ji Îdûmeyê* û ji aliyê Urdunê, ji herêma Sûr* û Saydayê gelek mirov hatin ba wî.

⁹Hingê Îsa ji şagirtên xwe re got ku ji wî re qeyikekê amade bikin, da ku di nav elaletê de neyê dehfandin.

¹⁰Çimkî wî gelek kes qenc kiribûn, wusa ku yên êşên wan hebûn, ji bo ku destê xwe li wî bidin, li wî teng dikirin.

¹¹Dema ku ruhên nepak ew didîtin, li ber wî deverû xwe davêtin erdê, diqîriyan û digotin: «Tu Kurê* Xwedê yî!»

¹²Lê Îsa hişk li wan emir dikir, da ji kesî re nebêjin ku ew kî ye.

¹³Îsa hilkişiya çiyê û kesên ku wî dixwestin gazî ba xwe kirin. Ew jî hatin ba wî.

¹⁴Wî diwanzdeh kes hilbijartin ku bi wî re bimînin û wan bişîne ku Mizgîniyê* bidin, navê wan kir Şandî*

¹⁵û wî desthilatî da wan ku cinan derxin.

¹⁶Diwanzdeh kesên hilbijartî ev in: Şimûn — ku navê wî kir Petrûs* —

¹⁷Aqûbê* Zebedî û birayê wî Yûhenna* — wî navê Boanerces li wan kir, ku tê mana «Kurên Gurîna Ezmên» —

¹⁸Endrawis, Filîpos, Bertolomeyos, Metta*, Tûma, Aqûbê kurê Halfayos, Tedayos, Şimûnê welatparêz

¹⁹û Cihûdayê* Îsxeryotî yê ku Îsa da dest.

²⁰Paşê Îsa çû malekê. Dîsa ewqas elalet civiya, wusa ku nikaribûn xwarinê jî bixwin.

²¹Dema mirovên wî ev yek bihîstin, derketin ku wî bigirin, çimkî wan digot: «Wî hişê xwe winda kiriye!»

²²Û Şerîetzanên* ku ji Orşelîmê* daketibûn, digotin: «Belzebûl* bi wî re ye. Ew bi destê mîrê cinan, cinan derdixe!»

²³Îsa jî ew gazî ba xwe kirin û bi meselan ji wan re got: «Îblîs* çawa dikare Îblîs derxe?

²⁴Eger di nav padîşahiyekê de dubendî hebe, ew padîşahî nikare bimîne.

²⁵Û eger di nav malekê de dubendî hebe, ew mal nikare bimîne.

²⁶Û eger Îblîs li hember xwe rabe û bi xwe re bikeve dubendiyê, nikare bimîne û êdî dawiya wî hatiye.

²⁷Lê belê tu kes nikare bikeve mala mêrxasekî û talan bike. Divê pêşî wî mêrxasî girêde û piştre mala wî talan bike.

²⁸«Bi rastî ez ji we re dibêjim, hemû guneh û çêrên* kurên mirovan wê li wan bên bihûrtin,

²⁹lê belê kî ku çêrî Ruhê* Pîroz bike, tu caran lê nayê bihûrtin; ew bi gunehê herheyî sûcdar e.»

³⁰Îsa weha peyivî, çimkî wan digot: «Ruhê nepak bi wî re heye.»

³¹Dê û birayên Îsa hatin, li derve rawestan, yek şandin pey wî û gazî wî kirin.

³²Elalet li dora wî rûdinişt, îcar jê re gotin: «Va ye, diya te û birayên te li derve ne, li te digerin.»

³³Îsa li wan vegerand û got: «Diya min û birayên min kî ne?»

³⁴Hingê li kesên li dora xwe rûniştî nêrî û got: «Va ne, diya min û birayên min!

³⁵Kî ku daxwaza Xwedê bîne cih, birayê min, xwişka min û diya min ew e.»