Read Kurmanji Încîl, 2009 Lûqa 1 Bible Online

Lûqa 1 - Kurmanji Încîl, 2009 bible

Lûqa 1

¹Ya Têyofîlosê giranbiha, Gelekan dest bi rêzkirina wan tiştên ku di nav me de çêbûne, kirine,

²çawa wan kesên ku ji destpêkê ve bi çavên xwe dîtin û peyv* belav kirin, ji me re ragihandin.

³Loma, ez jî wek yekî ku ji pêşî ve guhê xwe daye hemûyî û lê kolaye, min qenc dît ku ez wan tiştan rêz bi rêz ji te re binivîsim,

⁴da ku tu rastiya tiştên ku ji te re hatine hînkirin, bizanî.

⁵Dema Hêrodês* padîşahê Cihûstanê* bû, kahînek* ji koma Ebiya hebû. Navê wî Zekerya bû. Jina wî ji keçên Harûn* bû û navê wê Êlîzabêt bû.

⁶Û herdu jî li ba Xwedê rast bûn û li gor hemû emir û qanûnên Xudan* bê kêmahî rêve diçûn.

⁷Zarokên wan nebûn, çimkî zarok ji Êlîzabêtê re çênedibûn û herdu jî bi nav salan ve çûbûn.

⁸De îcar wusa çêbû, çaxê wî di dora koma xwe de ji Xwedê re xizmeta kahîntiyê dikir,

⁹li gor adeta kahîntiyê, pişk li wî ket ku ew here Perestgeha* Xudan* û bixûrê* bişewitîne.

¹⁰Di dema şewitandina bixûrê de tevahiya elaleta* xelkê li derve dua dikir.

¹¹Hingê milyaketekî Xudan* jê re xuya bû û li aliyê rastê yê gorîgeha* bixûrê rawesta.

¹²Gava Zekerya ew dît, şaş bû û tirs ket dilê wî.

¹³Milyaket jê re got: «Zekerya, netirse! Çimkî duaya te hat bihîstin û jina te Êlîzabêt, wê kurekî ji te re bîne, tê navê wî Yûhenna* deynî.

¹⁴Û ewê ji te re bibe şahî û geşî Û gelek wê bi bûyîna wî dilxweş bibin.

¹⁵Çimkî ewê li ba Xudan* mezin be. Ew şerab û vexwarinên giran qet venaxwe Û hê di zikê diya xwe de wê bi Ruhê* Pîroz tije be. [1†]

¹⁶Ewê gelekan ji zaryên* Îsraêl li Xudan, Xwedayê wan, vegerîne.

¹⁷Û ewê bi ruh* û bi hêza Êlyas* pêxember li pêşiya Xudan here, da ku ew dilê bavan li zarokan û neguhdaran li şehrezayiya dilpakan vegerîne, da ji Xudan re miletekî pêkhatî amade bike.» [2†]

¹⁸Zekerya jî ji milyaket re got: «Ma ezê vê yekê bi çi bizanim? Ez pîr im û jina min jî bi nav salan ve çûye.» [3†]

¹⁹Milyaket lê vegerand û got: «Ez Cibrayîl im, yê ku li ber destê Xwedê radiweste û ez hatime şandin, da ez ji te re bêjim û vê mizgîniyê bidim te. [4†]

²⁰Va ye, heta wê roja ku ev tişt pêk bê, tê lal bibî û hew bikarî bipeyivî. Çimkî te bi wan gotinên min ên ku di wextê xwe de wê bên cih, bawer* nekir.»

²¹Di vê navê de xelk li hêviya Zekerya bû. Ew şaş man, ka çima ew demeke dirêj di Perestgehê* de dima.

²²Û gava ew derket derve, wî nikaribû bi wan re bipeyive û ew têgihîştin ku wî di Perestgehê de dîtiniyek* dîtiye. Wî bi îşaretan ji wan re digot û lal ma.

²³Û gava rojên xizmeta wî temam bûn, ew vegeriya mala xwe.

²⁴Piştî wan rojan jina wî Êlîzabêt bizaro bû û wê pênc mehan xwe veşart û got:

²⁵«Va ye, di van rojan de Xudan* ev yek ji bo min kir: Wî li min nêrî û di nav xelkê de şerma min rakir.»

²⁶Di meha şeşan de Xwedê milyaket Cibrayîl şand bajarekî Celîlê*, ku navê wê Nisret bû,

²⁷ba keçikeke ku dergistiya mirovekî bi navê Ûsiv bû. Ûsiv ji mala* Dawid bû. Navê keçikê jî Meryem* bû.

²⁸Cibrayîl hat ba wê û jê re got: «Silav li te, ey keçika ku kerema Xwedê li ser e. Xudan* bi te re ye.»

²⁹Meryem bi vê silavê şaş ma û fikirî, ka ev çi silav e?

³⁰Milyaket jê re got: «Ya Meryem, netirse! Kerema Xwedê li te bûye.

³¹Va ye, tê bizaro bibî û tê kurekî bînî û navê wî Îsa* deynî.

³²Ewê mezin be û wê jê re Kurê Yê Herî Berz bê gotin. Û Xudan, Xwedê wê textê bavê wî Dawid* bide wî.

³³Û ewê her û her li ser mala* Aqûb padîşahiyê bike û dawiya padîşahiya wî nayê.»

³⁴Meryemê ji milyaket re got: «Ma gelo evê çawa çêbe? Çimkî tu mêr nêzîkî min nebûne.»

³⁵Milyaket lê vegerand û got: «Ruhê* Pîroz wê bê ser te û tê bikevî bin hêza siya wî Yê Herî Berz. Ji ber vê yekê wê ji wî pîrozê ku wê ji te çêbe re Kurê* Xwedê bê gotin.

³⁶Û va ye, Êlîzabêt a ku mirova te ye, ew jî bi vê pîrîtiya xwe ve bi kurekî bizaro ye. Ya ku jê re digotin ku zarokan nayne, va ye, ew di heyva xwe ya şeşan de ye.

³⁷Çimkî tu tişt li ber Xwedê ne zehmet e.»

³⁸Meryemê got: «Va me, ez cêriya Xudan im. Bila wek ku te gotî, ji min re bibe.» Piştre milyaket ji ba wê çû.

³⁹Meryem rabû di wan rojan de bi lez çû nav çiyan, bajarekî ji bajarên Cihûda*.

⁴⁰Ew gihîşt mala Zekerya û silav li Êlîzabêtê kir.

⁴¹Gava ku Êlîzabêtê silava Meryemê bihîst, zarok di zikê wê de xwe tevda û Êlîzabêt bi Ruhê* Pîroz tije bû,

⁴²û bi dengekî bilind got: «Tu di nav jinan de pîroz* î û berê zikê te pîroz e!

⁴³Ma ez kî me, heta ku diya Xudanê* min bê ba min?

⁴⁴Çimkî gava dengê silava te ket guhê min, zarok ji şahiyê xwe di zikê min de tevda.

⁴⁵Xwezî bi wê, ku bawer* kir ew tiştên ku ji aliyê Xudan ve jê re hatine gotin, wê bên cih.»

⁴⁶Hingê Meryemê got: «Canê min pesnê* Xudan dide. [5†]

⁴⁷Û ruhê min bi Xilaskarê min, Xwedê şa dibe,

⁴⁸Çimkî wî li nizimahiya cêriya xwe nêrî. Îcar ji niha û pê ve, hemû nifş wê ji min re bêjin: ‹Xwezî bi te.› [6†]

⁴⁹Çimkî Xwedayê hêzdar tiştên mezin ji min re kirin. Navê wî pîroz e. [7†]

⁵⁰Û rehma wî nifş bi nifş li ser wan e, Yên ku ji wî ditirsin. [8†]

⁵¹Wî bi zendê xwe qudreta xwe nîşan da, Û wî, yên di dilê xwe de pozbilind ji hev belav kirin. [9†]

⁵²Wî, yên mezin ji textên wan anîn xwarê, Û yên nizim bilind kirin. [10†]

⁵³Yên birçî bi tiştên qenc têr kirin, Û yên dewlemend destvala rêkirin. [11†]

⁵⁴Wî rehma xwe anî bîra xwe Û alîkariya xulamê xwe Îsraêl kir, [12†]

⁵⁵Çawa ku ji bav û kalên me re, Ji Birahîm* û dûndana* wî re Soza xwe ji bo her û her daye.» [13†]

⁵⁶Meryem nêzîkî sê mehan li ba Êlîzabêtê ma û paşê vegeriya mala xwe.

⁵⁷Gava dema zarokanîna Êlîzabêtê hat, wê kurek anî.

⁵⁸Cîran û mirovên wê bihîstin ku Xudan rehmeke mezin li wê kiriye û ew jî bi wê re şa bûn.

⁵⁹Û di roja heştan de ji bo sinetkirina* kurik hatin û xwestin, navê bavê wî Zekerya lê bikin.

⁶⁰Lê diya wî li wan vegerand û got: «Na, navê wî wê Yûhenna* be.»

⁶¹Wan jê re got: «Di nav mirovên te de kesek bi vî navî tune.»

⁶²Îcar wan bi îşaretan ji bavê wî pirsî, ka ew dixwaze çi navî li wî bike

⁶³Wî nivîsdekek xwest û weha li ser nivîsî: «Navê wî Yûhenna ye.» Û hemû şaş man.

⁶⁴Di cih de dev û zimanê wî vebûn, peyivî û pesnê Xwedê da.

⁶⁵Tirs ket dilê hemûyên ku li dora wan rûdiniştin û li seranserê çiyayên Cihûstanê* li ser van tiştan hat peyivîn.

⁶⁶Û hemûyên ku ev tişt bihîstin, ew xistin dilê xwe û gotin: «Gelo ev zarok wê bibe çi?» Çimkî destê Xudan li ser wî bû.

⁶⁷Û bavê wî Zekerya bi Ruhê* Pîroz tije bû, wî pêxemberîtî kir û got:

⁶⁸«Pesin ji Xudan Xwedayê Îsraêl re, Ku ew hat serdana gelê xwe û wî ew bi berdêl xilas kir. [14†]

⁶⁹Wî ji mala xulamê xwe Dawid Strûhekî* xilasiyê* ji me re rakir, [15]

⁷⁰— Çawa ku wî hê ji berê ve bi devê pêxemberên* xwe yên pîroz gotibû —

⁷¹Ku em ji dijminên me û ji destê hemûyên ku ji me nefret dikin, xilas bike, [16†]

⁷²Da li bav û kalên me bê rehmê, Û peymana* xwe ya pîroz,

⁷³Wê sonda ku ji bavê me Birahîm* re xwaribû, bîne bîra xwe [17†]

⁷⁴ [74-75] Ku em ji destê dijminên xwe xilas bibin Û bê tirs li ber wî di hemû rojên jiyana xwe de Bi paqijî û rastî biperizin* wî.

⁷⁵

⁷⁶Û tu jî, zaroko, wê ji te re pêxemberê Yê Herî Berz bê gotin, Çimkî tê di pêşiya Xudan de herî, da ku tu riyên wî amade bikî [18†]

⁷⁷Û ji bo lêbihûrtina gunehên wan, Xilaskirinê bi gelê wî bidî zanîn.

⁷⁸Ji rehm û dilovaniya Xwedayê me, Wê ji jor, wek ku roj hiltê, bê serdana me,

⁷⁹Da ronahiyê bide wan ên ku di tariyê de Û di bin siya mirinê de rûniştine Û ewê berê lingên me bide ser riya silametê.» [19†]

⁸⁰Kurik mezin dibû û bi ruh bi qewet dibû û heta bi wê roja ku ew ji Îsraêl re xuya bû, li çol û çolistanan ma.